Από το 1957 έως το 2023: Αυτά είναι τα πιο παλιά bar της Αθήνας

Το να βγεις για ποτό σε ένα bar πολλές φορές μπορεί να είναι απλά μια κοινωνική ανάγκη. Όταν όμως γίνεται εσωτερική αναζήτηση η οποία σε βάζει σε διαδικασία να σκεφτείς όχι μόνο για σένα αλλά και γενικότερα, τότε θες μέρη με ιστορία που θα σε εμπνεύσουν.

Η Αθήνα μπορεί να είναι μια πόλη που αγαπάει παθιασμένα οτιδήποτε καινούργιο και απαξιώνει εύκολα οτιδήποτε παλιό, αλλά παρόλα αυτά έχουν καταφέρει να επιβιώσουν bar τα οποία, όχι μόνο έχουν μοναδική ιστορία άρρηκτα συνδεδεμένη με εκείνη την πόλης και της χώρας, αλλά είναι και μέρη όπου θα πιεις αυθεντικά ποτά με μοναδική ατμόσφαιρα.

Au Revoir

Το πιο παλιό και κλασικό bar της πόλης δεν είναι άλλο από το Au Revoir της Πατησίων. Άνοιξε τις πόρτες του για πρώτη φορά στα τέλη του 1957 και από τότε έχει ζήσει όλη την νεότερη ιστορία της χώρας.

Την διακόσμηση είχε επιμεληθεί ο Αριστομένης Προβελέγγιος και μάλιστα έχει ανακηρυχθεί ως «σημαντικό και σπάνιο δείγμα διαμόρφωσης εσωτερικού χώρου του ύστερου μοντέρνου κινήματος στην Ελλάδα».

Το Au Revoir είναι ένα bar που παλιά μάζευε όλη την καλή Αθήνα και το καλλιτεχνικό συνάφι, αφού μόλις τέλειωναν τα θέατρα οι ηθοποιοί όδευαν στην μπάρα του για ένα ποτό. Σε μια γωνιά του μάλιστα, έχει πιεί το ποτό του και ο Frank Sinatra.

Σήμερα ζει την δεύτερη -ή και τρίτη- του νιότη αφού είναι σχεδόν κάθε μέρα γεμάτο με κόσμο που θέλει να πιεί gin tonic με το tonic χωριστά, κλασικά cocktails και σκέτα ποτά.

Galaxy

Είναι ένα από τα πιο ιστορικά μαγαζιά του κέντρου και έχει καταφέρει να κεντρίσει το ενδιαφέρον των απανταχού bar aficionados με την αυθεντικότητα του.

Άνοιξε το 1972 στον αριθμό 5 της στοάς Σταδίου από τον Γιάννη Αλαμπάνο και τον αδερφό του Δημήτρη. Το 1990, όταν ο ιδιοκτήτης του ακινήτου θέλησε το κρατήσει για δική του χρήση, το bar ξηλώθηκε και ξαναστήθηκε όπως ακριβώς ήταν στον αριθμό 10 της ίδιας στοάς. Το ραντεβού πάντα δινόταν στην αρχή της στοάς για να καταλήξει σε μια από τις σταθερές του θέσεις στην μπάρα ή απέναντι στο πάσο με τον καθρέφτη.

Το Galaxy είναι ένα bar για το οποίο μπορούμε να μιλάμε για ώρες και να σπαταλάμε πολλές γραμμές αλλά και πάλι δεν θα είναι αρκετές για να μεταφέρουμε την μαγεία του. Ένα ταξίδι στον χρόνο σε μια εποχή που ο κόσμος έβγαινε για να περάσει καλά και να πιεί ποιοτικά.

Το Galaxy είναι γεμάτο από φωτογραφίες ανθρώπων που έχουν περάσει από την μπάρα του και πίστεψέ με δεν θα πιστέψεις ότι κάθεσαι εκεί που έχουν κάτσει όλοι αυτοί. Ο κύριος Γιάννης μαζί με τον γιο του το κρατάνε ακόμα ζωντανό και τους χρωστάμε ένα ευχαριστώ.

17

Η αλήθεια είναι ότι το είχα ξεχάσει το 17 τον τελευταίο καιρό και ένα δυσάρεστο γεγονός μου το έφερε στην μνήμη. Αυτό δεν είναι άλλο από τον πρόσφατο θάνατο του ιδρυτή του Φώτη Κρικζώνη ο οποίος άνοιξε το συναρπαστικό αυτό bar το 1958. Ο άνθρωπος που στο μαγαζί του έμαθε την Αθήνα να πίνει classic cocktails και σέρβιρε την αφάν γκατέ της εποχής, όχι μόνο της χώρας μας.

Από το 17 της οδού Βουκουρεστίου είχαν περάσει και είχαν πιεί από τα χέρια του πιο παλιού Έλληνα μπάρμαν οι Φρανκ Σινάτρα, Ωνάσης, Νιάρχος, Μάρλον Μπράντο, Σοφία Λόρεν, Ουίνστον Τσόρτσιλ αλλά και πολλοί άλλοι πολιτικοί, επιχειρηµατίες και εξέχουσες προσωπικότητες εκείνης της εποχής αλλά και των δεκαετιών που ακολούθησαν.

Από το 1992 η θρυλική µπάρα του (μαζί με την εκλεκτή κουζίνα του) έχει μεταφερθεί στην οδό Λυκαβηττού και εκεί σερβίρει μοναδικά cocktails αλλά και μοναδικά malts whiskeys. Όπως διατείνονται τα παιδιά του κυρίου Φώτη, τα οποία το τρέχουν σήμερα, ήταν μια αλλαγή μέρους και όχι φιλοσοφίας και ατμόσφαιρας και αυτό το καταλαβαίνεις κατευθείαν μόλις μπεις στο 17.

Athénée

Αποτελεί το απόλυτο τοπόσημο της Αθήνας εδώ και πολλές δεκαετίες. Το γνωρίσαμε ως Zonar’s πια μας συστήνεται ως Athénée. Το καφέ άνοιξε τις πόρτες του το 1939 από τον Έλληνα ομογενή Κάρολο Ζωναρά, ο οποίος μόλις είχε επιστρέψει στην Ελλάδα από τις ΗΠΑ. Τα εγκαίνια του Zonar’s έγιναν το Δεκαπενταύγουστο του 1940 και συνέπεσαν με τον τορπιλισμό της φρεγάτας “Έλλη” στο λιμάνι της Τήνου.

Στο χώρο αυτό έγραψε ο Σπύρος Μελάς τα χρονογραφήματά του για τον τορπιλισμό της Έλλης, έδωσαν τηλεοπτική συνέντευξη στη γαλλική τηλεόραση ο Μάνος Χατζιδάκις με τη Μελίνα Μερκούρη και σύχναζε η πολιτική ηγεσία του τόπου, από τους Κωνσταντίνο Καραμανλή, Σοφοκλή Βενιζέλο, Ηλία Ηλιού, Γεώργιο Μαύρο, Ευάγγελο Αβέρωφ, Γεώργιο Ράλλη και Ξενοφώντα Ζολώτα μέχρι τους Γιώργο Γεννηματά, Λεωνίδα Κύρκο και Αναστάσιο Πεπονή.

Θαμώνες του Zonar’s από τον κύκλο των συγγραφέων και καλλιτεχνών ήταν μεταξύ άλλων οι Σπύρος Μελάς, Οδυσσέας Ελύτης, Νίκος Γκάτσος, Γιώργος Κατσίμπαλης, Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Δημήτρης Μυράτ, Μίνως Βολανάκης, Μάνος Χατζιδάκις, Μελίνα Μερκούρη, Τζένη Καρέζη, Φρέντυ Γερμανός, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Ιάκωβος Καμπανέλλης. Αλλά και ξένες διασημότητες, όπως οι συγγραφείς Λόρενς Ντάρελ και Χόρχε Λουίς Μπόρχες και οι ηθοποιοί Άντονι Κουίν και Σοφία Λόρεν επισκέπτονταν το Zonar’s, όταν βρίσκονταν στην Αθήνα.

Σοκ αποτέλεσε το κλείσιμο του το 2001 όμως ξαναζωντάνεψε το 2007 ως κομμάτι του City Link. Σήμερα το Athénée αποτελεί ένα από τα πιο κλασάτα cafe bar restaurant της πόλης με περίσσια αίγλη που την κουβαλάει από το παρελθόν του, υπέροχα ποτά, και μια μοναδική ατμόσφαιρα.

Red Lion Pub

Η πιο παλιά pub της Αθήνας έχει όλα όσα περιμένεις από μια ιστορική pub και ακόμα περισσότερα.

Η Red Lion άνοιξε από τον κ. Παντελή Αμπανούδη το 1972 και από τότε δεν έχει σταματήσει ποτέ την λειτουργία της. Από την μπάρα της και τα τραπέζια της, έχουν περάσει από ναύτες του 6ου στόλου, την Αλίκη Βουγιουκλάκη με τον θίασο της, τον Φρέντυ Γερμανό, την Αρλέτα, τον Μάνο Λοΐζο, τον Γιάννη Βόγλη, τον Τέρη Χρυσό, τον Αντώνη Τρίτση μέχρι και τον Frank Sinatra παρέα με τον Sammy Davis Jr.. Επίσης στον χώρο της έχουν γίνει γυρίσματα του “Ρετιρέ”, διαφημίσεις με τον Θανάση Βέγγο και άλλα πολλά που αν αρχίσει ο κύριος Παντελής να στα λέει δεν θα σταματήσει ποτέ.

Στην Red Lion θα νιώσεις το αυθεντικό συναίσθημα μιας pub που ξέρει να κάνει αυτό που πρέπει πολύ καλά. Άπειρα βράδια έχουν βρει παρέες να παίζουν βελάκια και να πίνουν μπύρες, αλλά πάνω από όλα η Red Lion είναι η πρώτη και η πιο αυθεντική μπυραρία της Αθήνας και μακάρι να είναι για πάντα εκεί.

Jazz In Jazz

Η ιστορία αυτού του μαγαζιού είναι λίγο περίπλοκη. Μπορεί να ξεκίνησε να λειτουργεί στο Κολωνάκι το 1996 και να μην μοιάζει τόσο παλιό, όμως προυπήρχε με την ίδια σύσταση από το 1978 στην Αγία Γαλήνη της Κρήτης.

Ο ιδιοκτήτης του Κώστας Σπανός ήθελε να δημιουργήσει έναν χώρο όπου θα κυριαρχεί η jazz αφού λόγω των καραβιών είχε έρθει σε άμεση επαφή με αυτή την μουσική. Έτσι το γέμισε με δίσκους, cd και memorabilia της jazz μουσικής και φυσικά με αρκετά καλά αμερικάνικα -και όχι μόνο- ουίσκι.

Είναι το μαγαζί που μπορεί να υπερηφανεύεται ότι έχει τα περισσότερα πετυχημένα πρώτα ραντεβού, ενώ ειδικοί λένε ότι αυτό οφείλεται στην ατμόσφαιρα Νέας Ορλεάνης με μουσικές που δεν βρίσκεις πουθενά αλλού και στην κάβα με τις 4 σελίδες premium whisky, όπου μπορείς να δοκιμάσεις ό,τι ποθεί η καρδιά σου.

Μην ξεχνάς ότι πρέπει να σηκωθείς, να παραγγείλεις αλλά και να παραλάβεις το ποτό σου από την μπάρα μόνος σου και αυτό μην σε ξενίζει. Εδώ ήρθες για την ατμόσφαιρα και την μαγεία του Jazz in Jazz. Ο κύριος Κώστας δεν ζει πια, αλλά ο ανιψιός του έχει κληρονομήσει το μικρόβιο της Jazz από τον θείο του και ευτυχώς για εμάς συντηρεί και διανθίζει αυτό το υπέροχο μαγαζί.

Balthazar

Ένα μαγαζί που έχει γράψει την δική του ιστορία στην αθηναϊκή νύχτα σε ένα κτίριο που από μόνο του έχει γράψει ιστορία στην πόλη. Μιλάμε για ένα νεοκλασικό που χτίστηκε το 1897 στην συμβολή των οδών Τσόχα και Βουρνάζου και υπήρξε κατοικία της διάσημης ηθοποιού Κυβέλης.

Από το 1973 ανακαινίστηκε και στεγάζει το ιστορικό Balthazar. Ήταν ιδέα Νίκου Παλαιολόγου να πάρει ένα κτίριο ερείπιο το οποίο τον είχε μαγέψει και είχε και τότε περιέλθει στα χέρια του κράτους μετά από κατασχέσεις για χρέη του προηγούμενοι ιδιοκτήτη. Το τρομερό είναι ότι όταν το πήρε στα χέρια του, είχε μείνει μόνο ένα μέρος του εκπληκτικού του κήπου, ο οποίος στην αρχική του μορφή είχε μέχρι και ελάφια, μιας και είχαν πουληθεί μέρη του για να ξεχρεωθούν οφειλές.

Γρήγορα έγινε στέκι όλης της καλής κοινωνίας της Αθήνας με καλλιτέχνες όπως ο Τσαρούχης, ο Χατζιδάκις, ο Ακριθάκης, η Έλλη Παππά, ο Γ.Π. Σαββίδη, η Έλλη Λαμπέτη και ο Στρατής Τσίρκας να περνούν τα βράδια τους εκεί και να διασκεδάζουν. Εδώ και σχεδόν 25 χρόνια βρίσκεται στα χέρια του Γιώργου και του Ανδρέα Πιτσιλή ,ενώ στην κουζίνα σχεδόν σε μόνιμη συνεργασία βρίσκεις τον Χριστόφορο Πέσκια.

Όμως το Balthazar είναι πολλά περισσότερα από τα πιάτα του, τα cocktails του και την μουσική του. Το Balthazar είναι το μαγαζί που άλλαξε τον τρόπο που διασκεδάζει η Αθήνα και ο χώρος που συνυπήρξαν ιστορικές προσωπικότητες στην πιο χαλαρή τους στιγμή.

Βρεττός

Η φωτογραφία από τα πολύχρωμα μπουκάλια και την ταμπέλα που γράφει Βρεττός αποτελεί συνώνυμο της αθηναϊκής νύχτας στα αφιερώματα των μεγαλύτερων μέσων του πλανήτη. Όχι και άδικα.

Ο Βρεττός δεν ήταν πάντα bar, καθώς πρόκειται για το παλαιότερο αποστακτήριο της Αθήνας. Πρωτολειτούργησε το 1909 και παρήγαγε λικέρ, ούζο, μπράντι και άλλα καλούδια. Σήμερα μπορείς να δοκιμάσεις πικρομάντολα, το Parfait d’ Amour βανίλιας και το λιμοντσέλο, το οποίο με την γεύση του κερδίζει και τους πιο δύσπιστους Ιταλούς. Δεν χρειάζεται όμως να πιείς αναγκαστικά λικέρ, μπορείς να επιλέξεις κάποιο από τα κλασικά κοκτέιλ που φτιάχνουν με δικά τους υλικά.

Επίσης ο Βρεττός έχει και γύρω στις 150 ετικέτες κρασιού. Αυτό είναι μια προσθήκη της οικογένειας Παπαδονικολή που ήθελε να εμπλουτίσει τον χαρακτήρα του Βρεττού κρατώντας παράλληλα την αυθεντικότητά του.

Ο Βρεττός είναι το πιο ζωντανό μουσείο της πόλης.

Ιπποπόταμος

Βρίσκεται στην γκρίζα ζώνη μεταξύ Εξαρχείων και Κολωνακίου και αυτό προσθέτει στον ιδιαίτερο χαρακτήρα του.

Πρωτολειτούργησε το 1978, όταν η οδός Δελφών δεν είχε ακόμα πεζοδρομηθεί, και βρίσκεται στο ισόγειο ενός παλιού αρχοντικού σπιτιού που χρονολογείται από τις αρχές του 20ού αιώνα. Ο Γιάννης Παναγιωτάκης, ο Άλκης Στεφάνου και ο Γιώργος Ζερβός έχουν καταφέρει να διατηρήσουν ανέγγιχτη τη μαγεία που βγάζει ο Ιπποπόταμος όλα αυτά τα χρόνια και να τον κάνουν ξανά στέκι.

Ο Ιπποπόταμος ήταν το πρώτο μαγαζί που έφερε χειροποίητη σαγκρία στην Αθήνα. Μιλάμε για μια μυστική συνταγή από το Παρίσι, η οποία περνάει από ιδιοκτήτη σε ιδιοκτήτη.

Επιτόκιο

Ένα από τα πιο παλιά μαγαζιά της Νέας Σμύρνης, ένα στέκι για παλιούς και νέους, το θρυλικό Επιτόκιο μεγάλωσε γενιές και γενιές Πανιώνιων.

Για την ακρίβεια, ο Τάσος Καλούδης δημιούργησε από το 1987 μια ατμόσφαιρα που σε κάνει να νιώθεις οικεία και χαλαρωτικά και δύσκολα το αλλάζεις από στέκι, όποια ηλικία κι αν έχεις. Αυθεντικό ροκάδικο εκείνη την εποχή που μάζευε τους λάτρεις αυτής της μουσικής και φυσικά του Πανιωνίου.

Ο Μπάμπης Στόκας μάλιστα έχει εμπνευστεί τραγούδι από αυτό το μαγαζί.

Το Επιτόκιο είναι αυτό που λέμε διαχρονικό bar και μπορεί σήμερα να έχει περάσει στα χέρια του κυρίου Θάνου, αλλά δεν έχει αλλάξει σε τίποτα τον χαρακτήρα και την ιδιαιτερότητά του. Και επειδή το Επιτόκιο γεννήθηκε σε μια πιο αγνή εποχή, δεν είναι τυχαία η ταμπέλα που γράφει «Νο wifi, talk to each other».