Ένα αντίο στο «μουστάκι» της Κηφισίας, τον τροχονόμο Νίκο Κωτσάκη
- 6 ΦΕΒ 2024
Αρκετοί έχουν να αφηγηθούν από μία ιστορία για τον «τροχονόμο με το μουστάκι» στη διασταύρωση της Κηφισίας στο Ψυχικό – ένας που είχε μείνει από μπαταρία στο φανάρι και δέχθηκε απρόσμενα τη βοήθεια από τον τροχονόμο, σπρώχνοντας μαζί το όχημα μέχρι τον παράδρομο, μια νέα οδηγός την οποία είχε σταματήσει και ενώ εκείνος διαπίστωσε μια μικρή παράβαση, την αποχαιρέτησε με ένα «να προσέχεις», οι εκατοντάδες μηχανόβιοι που τον θυμούνται να λέει «Κράνος κεφαλής κύριε».
Όσοι δεν γνώριζαν το όνομά του, το έμαθαν τις τελευταίες ώρες με τη θλιβερή είδηση:
Ο τροχονόμος Νίκος Κωτσάκης έφυγε από τη ζωή. Εδώ και μερικά χρόνια, είχε αποσυρθεί από την υπηρεσία λόγω συνταξιοδότησης, αλλά παρέμενε να μνημονεύεται για το ήθος και την αμέριστη καλοσύνη του, τόσο από το σώμα και τους συναδέλφους του, όσο και από κόσμο που τον είχε συνδέσει με τα καθημερινά του δρομολόγια. Εις μνήμην του θρυλικού τροχονόμου, η ομάδα του FB Ελληνική Αστυνομία τέθηκε σε παύση για 10 μέρες, ενώ όλο και περισσότερα σχόλια στο FB και το X παραθέτουν περιστατικά από το παρελθόν με το «μουστάκι» της λεωφόρου Κηφισίας.
Σκιαγραφείται η μορφή ενός ατόμου που έδειχνε από μακριά ψαρωτικός, αλλά κάτω από το καπέλο του έκρυβε πάντα ευγένεια και ένα ελαφρύ μειδίαμα. Χαρακτηριστικά στοιχεία του, το παχύ μουστάκι, το γάντι που φορούσε ως τη μέση για να κάνει πιο εμφανή την κίνηση, η φιλοσοφία του να νουθετήσει και όχι να τιμωρήσει. Ένα φωτεινό παράδειγμα που αντιλαμβανόταν το επάγγελμα του τροχονόμου ως λειτούργημα. Ένας άνθρωπος ο οποίος χαιρετούσε τους διερχόμενους.
Σε συνέντευξη παλιότερα είχε δηλώσει ο ίδιος: «Είμαστε υπηρέτες της κοινωνίας και όχι εξουσιαστές. [..] Δεν είμαστε τιμωροί. Όμως, όταν εξαντλούμε όλα τ’ άλλα μέσα, πρέπει για τη δική τους ασφάλεια να δίνουμε και κλήσεις. Το καλύτερο θα ήταν να μπορεί ο καθένας να αστυνομεύει τον εαυτό του, να ξέρει τι κάνει».
Ο Νίκος Κωστάκης γεννήθηκε στην Ηλεία και όπως έλεγε «ήμουν σκαπανεύς του αγρού και τώρα είμαι σκαπανεύς της ασφάλτου». Μικρότερος ήθελε να γίνει ιερέας, αλλά αποφάσισε να υπηρετήσει το κοινό καλό από τη θέση του αστυνομικού. Είχε μάθει στη βαρύτητα των ευθυνών, όταν σε ηλικία 15 ετών ανέλαβε προστάτης οικογενείας.
Τα σχόλια στα social media περιγράφουν έναν άριστο οικογενειάρχη και πατέρα, ο οποίος γνώριζε να φροντίζει χωρίς να γίνεται πιεστικός. Στην καριέρα του ως τροχονόμος, έχει υπηρετήσει σε κομβικές διασταυρώσεις, αλλά περισσότερο είχε ταυτιστεί με το φανάρι δίπλα στο εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας, στη λεωφόρο Κηφισίας.
«Πρέπει να είμαστε ταπεινοί και νηφάλιοι όταν είμαστε στο τιμόνι», έλεγε συχνά και μάλλον με αυτή τη φράση θα ήταν το καλύτερο να τον θυμόμαστε.
