Η ιστορία του Τζίμη, του πρώτου tatoo artist της Αθήνας
Ο κατά κόσμον Δημήτρης Μαματσής, ιδρυτής του θρυλικού Jimmy's Tattoo Studio στην Πλάκα, έφυγε από τη ζωή αφήνοντας το ανεξίτηλο αποτύπωμά του στην τέχνη της δερματοστιξίας στην Ελλάδα.
- 6 ΜΑΙ 2022
Ήταν τέλη των 90s, πήγαινα Α’ Λυκείου και είχα λυσσάξει να κάνω μία τρύπα στη μύτη και μία ακόμα ψηλά στο πτερύγιο του αυτιού. Οι γονείς μου δεν πρόβαλαν καμία αντίσταση στην επιθυμία μου – δεν το έκαναν ποτέ σε καμία άλλωστε και τους το αναγνωρίζω, αλλά άλλη κουβέντα αυτή. Το μόνο που μου είπε ο πατέρας μου ήταν ότι «απλά, μην πας όπου και όπου, άφησέ με να σε πάω εγώ εκεί που ξέρω και εμπιστεύομαι». Να σημειωθεί ότι πατέρας μου δεν έχει κάνει ποτέ ούτε piercing, ούτε τατουάζ.
Με πήρε λοιπόν από το χέρι και με πήγε στον Τζίμη και στο Jimmy’s Tattoo Studio, που βρίσκεται μέχρι σήμερα επί της Αδριανού στην Πλάκα. Φυσικά και γνώριζα τι εστί Τζίμης. Όλοι οι συμμαθητές μου γνώριζαν.
Ήταν ο πιο διάσημος, αλλά και ο πρώτος tattoo artist της Αθήνας. Ένας αληθινός πρωτοπόρος της τέχνης της δερματοστιξίας στη χώρα μας που άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στην κουλτούρα του δρόμου, του τατουάζ και του piercing μέσα από το θρυλικό tattoo studio του στην καρδιά του ιστορικού κέντρου.
Ο Τζίμης δεν είναι πια εδώ. Αργά χθες (Πέμπτη, 5 Μαΐου) τα μεσάνυχτα, η οικογένειά του γνωστοποίησε μέσω της επίσημης σελίδας του Jimmy’s Tattoo Studio την είδηση του θανάτου του.
Το studio, που εξακολουθεί να στεγάζεται στην Πλάκα, Αδριανού 72, στον 1ο όροφο, διαχειρίζονται σήμερα η κόρη και ο γιος του, η Άννα και ο Παύλος.
Η ιστορία του Τζίμη: από τα καράβια στα τατουατζίδικα
Το πραγματικό ονοματεπώνυμο του Τζίμη ήταν Δημήτρης Μαματσής. Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη ή το 1933 ή το 1935. Όπως είχε αναφέρει σε συνέντευξή του στην Lifo, οι απόψεις για τη χρονιά γέννησής του διίστανται. «Είμαι νησιώτης, Μυτιληνιός. Γεννήθηκα ή το 1933 ή το 1935. Δεν είμαι και σίγουρος. Η μάνα μου λέει το ’33, αλλά τα χαρτιά λένε το ’35. Κάποιο μπέρδεμα με τα πιστοποιητικά θα είχε γίνει. Όλο έτσι συνέβαινε τότε».
Από μικρός έφυγε για τα καράβια και ταξίδεψε σε Αμερική και Καναδά. Έζησε στο Τορόντο, όπου εργάστηκε ως οικοδόμος. Κάτω από το σπίτι του υπήρχε ένα στούντιο για τατουάζ. Έπιασε φιλίες με τους ιδιοκτήτες και έτσι απέκτησε τα πρώτα του ερεθίσματα για την τέχνη της δερματοστιξίας, σύμφωνα με όσα είχε πει στο αφιέρωμα που έκαναν τα «Στέκια» το 2018, στα τατουατζίδικα της Ελλάδας.
Στην Ελλάδα επέστρεψε τη δεκαετία του 1970. Αρχικά, εργάστηκε ως οδηγός στη γαλλική πρεσβεία και στη συνέχεια, ως οδηγός ταξί. Τη δουλειά του ταξιτζή την έκανε για μία επταετία περίπου, μέσα στην οποία ξεκίνησε να κάνει τατουάζ. Όταν σε μία κούρσα ένας Αμερικάνος του είπε ότι ψάχνει να κάνει ένα τατουάζ θυμήθηκε το tattoo studio στο Τορόντο και του γεννήθηκε η ιδέα να ασχοληθεί με το τατουάζ.
«Από το ταξί εκείνο ξεκίνησε και η ιστορία με τα τατουάζ. Από μια κούρσα μου καρφώθηκε η ιδέα στο κεφάλι. Είχα πάρει έναν ναύτη να τον κατεβάσω Πειραιά και με ρώτησε πού έκαναν τατουάζ στην Αθήνα. Του είπα “πουθενά, θα σ’ το κάνω εγώ”. Δεν υπήρχε κανένας τότε να κάνει τέτοια πράγματα. Πού να τα ξέρουν; Τα μάζεψα, πήγα στον Καναδά, αγόρασα τα εργαλεία, γύρισα και ξεκίνησα να κάνω μόνος μου, πριβέ, στους ναύτες. Αυτά μέχρι το 1978. Μετά άνοιξα στην Πλάκα το πρώτο στούντιο», είχε εξομολογηθεί στην Lifo.
Το Jimmy’s Tattoo Studio ήταν το πρώτο τατουατζίδικο στην Ελλάδα. Το δεύτερο το άνοιξε στο Άμστερνταμ και μετά επεκτάθηκε σε Αμβούργο, Κοπεγχάγη και Μεγάλη Βρετανία.
Τα πρώτα χρόνια, η πλειοψηφία των πελατών του ήταν ναυτικοί και πρώην τρόφιμοι φυλακών. Στις αρχές των 80s όμως και αφού είχε ξεκινήσει να δουλεύει μαζί του, ο γιος του Παύλος, άρχισε να προσελκύει όλο και περισσότερο Έλληνες και στα 90s ήταν πλέον, talk of the town.
Ήταν η δεκαετία κατά την οποία όπως ο ίδιος είχε δηλώσει έβγαλε πολλά χρήματα, η επιχείρηση έγινε κερδοφόρα και τα τατουάζ του στη μόδα. «Τότε δεν υπήρχε και άλλος. Στον Τζίμη όλοι. Και διάσημοι περάσανε και άλλοι, που δεν θα σ’ τους πω», είχε θυμηθεί στην ίδια συνέντευξη.
Ο Τζίμης σταμάτησε να χτυπάει τατουάζ στα μέσα προς τέλη της δεκαετίας του 1990. Το studio πέρασε στα χέρια των δύο παιδιών του, που συνέχισαν και συνεχίζουν μέχρι σήμερα την οικογενειακή παράδοση.
«Πόσα τατουάζ έχω, μη με ρωτάς. Ούτε ξέρω. Πόσα έχω χτυπήσει; Αμέτρητα. Τα παράτησα το ’92-’93. Ανέλαβαν τα παιδιά μου. Από μικρά εδώ μέσα τα είχα. Δίπλα μου. Το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει. Και ο Παύλος και η Άννα είναι σπουδαίοι και καμαρώνω που το συνεχίζουν. Είναι καλλιτέχνες και οι δύο. Περνάω και από το στούντιο και τους βλέπω. Έρχομαι εδώ και θυμάμαι τα παλιά. Κάνω και καμιά βόλτα και μετά σπίτι, με την κυρία Ελένη». Η κυρία Ελένη ήταν η μόνη γυναίκα που αγάπησε. Τη γνώρισε στα 14 του χρόνια και την είχε κάνει τατουάζ στο στήθος του.
Η κηδεία του Τζίμη θα γίνει αύριο Σάββατο, 7 Μαΐου στις 12 το μεσημέρι στο Α’ Νεκροταφείο.
