Η παραλία που σε κάνει να αισθάνεσαι ναυαγός στην Αθήνα

Στο άκουσμα της λέξης «τσίου», το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό είναι το κελάηδισμα των πουλιών. Το δεύτερο, ίσως να είναι η καλτ, βραβευμένη ταινία του Μάκη Παπαδημητράτου που η ιστορία της διαδραματίζεται στα καυτά τσιμέντα της Αθήνας τον Δεκαπενταύγουστο και το τρίτο, πιθανότατα μία από τις πιο παρθένες, ήσυχες και ανεξερεύνητες παραλίες της Αττικής.

Η παραλία Τσίου είναι το κρυφό διαμάντι της Λαυρεωτικής και ένας από τους επίγειους παραδείσους της πρωτεύουσας που ταξιδεύει όποιον κολυμπήσει στα γαλαζοπράσινα νερά της σε νησιώτικους προορισμούς.

Είναι ένας μικρός, βραχώδης κολπίσκος, καλά προφυλαγμένος από το βοριαδάκι, με αποτέλεσμα η θάλασσα να είναι σχεδόν πάντα «λάδι».

Η απρόσκοπτη θέα που προσφέρει στον Σαρωνικό δεν ξεκουράζει μόνο το βλέμμα, αλλά αδειάζει και το μυαλό.

Μία παραλία μέσα στην Αθήνα για καλοκαιρινή ραστώνη

Αφήνοντας πίσω το πολυσύχναστο κέντρο και οδηγώντας στην Αθηνών-Λαυρίου, θα δεις στο δεξί σου χέρι, εκεί που τελειώνει το Σούνιο και ξεκινά το Λαύριο, μία ταμπέλα που αναγράφει Ακρωτήρι.

Στρίβεις και φτάνεις σε ένα αδιέξοδο (εδώ οι συντεταγμένες στο Google Maps για να τη βρεις). Παρκάρεις και περπατάς για πέντε περίπου λεπτά ανάμεσα στους θάμνους σε ένα αυτοσχέδιο μονοπατάκι που καταλήγει στο απόλυτο καλοκαιρινό σκηνικό.

Αυτή η στενή λωρίδα άμμου-βότσαλου ανάμεσα στα λευκά βράχια, που σχηματίζουν φυσική σκιά, είναι η παραλία Τσίου.

Ιδανική για εκείνους που αναζητούν πεντακάθαρα νερά, λίγο κόσμο και ηρεμία. Αν την επισκεφθείς καθημερινή, θα είσαι εσύ, η θάλασσα και ο αττικός ήλιος.

Όσον αφορά το μυστήριο με την ονομασία της, παραμένει άλυτο. Ακόμα και οι ντόπιοι δε γνωρίζουν ποιος και γιατί εμπνεύστηκε να βαφτίσει Τσίου αυτή την καλά κρυμμένη παραλία στο τέλος της χερσονήσου της Ποσειδωνίας και κατά πόσο το όνομα έχει σχέση με την ομώνυμη ελληνική ταινία.

Λίγη σημασία έχουν όλα αυτά, όμως, όταν μπροστά σου απλώνεται το απέραντο γαλάζιο. Ειδικά, όταν ζεις στην Αθήνα.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ