Μία νύχτα με τέκνο και γιόγκα στο εργοστάσιο της Πεταλούδας
Η νεοσύσταση ομάδα με το όνομα Techno Yoga Greece διοργάνωσε ένα ολονύκτιο event στα έγκατα του ιστορικού εργοστασίου στον Κηφισό. Ήμασταν εκεί.
- 11 ΔΕΚ 2024
Από νωρίς καταλάβαμε ότι δεν πρόκειται απλώς για «ένα πάρτι σε εργοστάσιο», αλλά για να διευκρινίσουμε τελικά πόση δουλειά είχε πέσει τους τελευταίους μήνες μέσα στο ιστορικό εργοστάσιο της Πεταλούδας και τι ακριβώς είχε προηγηθεί για αυτή και μόνο τη νύχτα, θα χρειαζόμασταν πολύ περισσότερο χρόνο.
Το event θα διαρκούσε 12 ώρες, από το απόγευμα ως το χάραμα.
Οδηγηθήκαμε στα αριστερά της εισόδου, σε κτίριο της παλιάς πτέρυγας μέσα στο αχανές (20.000 τ.μ.) συγκρότημα στον Κηφισό, από το κομμάτι που σταμάτησε να λειτουργεί στα μέσα της δεκαετίας του 2010, λόγω περικοπών στην παραγωγή της «ατσάλινης κλωστής» του Μουζάκη. Πιο συγκεκριμένα, θα φτάναμε σε ένα κτίριο στο τέλος του συγκροτήματος το οποίο άνοιγε για πρώτη φορά στο κοινό, δείχνοντας να υπάρχει μια συνολικότερη προσπάθεια εξωστρέφειας και αξιοποίησης χώρων από πλευράς διοίκησης του εργοστασίου μετά την έκθεση σύγχρονης τέχνης Το Φαινόμενο της Πεταλούδας.
Αυτή τη φορά, το κάλεσμα αφορούσε κάτι πιο ιδιαίτερο, με συγκεκριμένο αριθμό θέσεων.
Το κάλεσμα στο εργοστάσιο έκανε μια ομάδα με το όνομα Techno Yoga Greece, που σκόπευε να συστήσει αυτό ακριβώς το παράδοξο πάντρεμα που περιγράφει το όνομά της – ένα πάντρεμα ανάμεσα στον κόσμο της γιόγκα και τον κόσμο της ηλεκτρονικής μουσικής. Αλλά και όχι μόνο.
Όπως θα διαπιστώναμε, για τη διοργάνωση του event η ομάδα είχε επιμεληθεί ολόκληρο το ισόγειο του κτιρίου, με συγκεκριμένη αισθητική αλλά και ένα συνολικότερο σκεπτικό περιήγησης του κόσμου σε νέα σημεία-δωμάτια του επιπέδου, κατά τη διάρκεια της νύχτας. Με την αμέριστη συμβολή φίλων και γνωστών, είχαν διαμορφώσει κάτι πολύ συνολικό. Ένα δικό τους αφήγημα επάνω στο βιομηχανικό ID του χώρου.
Θα μπορούσαμε να περιγράψουμε καλύτερα αυτό που βιώσαμε μέσω μίας σειράς σταδίων:
1ο στάδιο – Τα έργα τέχνης: Για να φτάσεις στο main χώρο του event, ακολουθούσες μια διαδρομή ξεκινώντας απ’ την αίθουσα «Τραπεζαρία Καπνιστήριον Προσωπικού» (όπως μαρτυρούσε η παλιά ταμπέλα ψηλά στον τοίχο) και καθώς προχωρούσες στα ενδότερα, η γενική ατμόσφαιρα αποκτούσε σταδιακά μια πιο σκοτεινή, δραματική και σε σημεία post-human διάσταση, μέσα από έργα και εικαστικές παρεμβάσεις που είχαν υλοποιηθεί για το πρότζεκτ (η επιμέλεια της Roxanne Brennen).
2ο στάδιο – Τα yoga sessions: Το concept σε κάθε session ήταν ότι dj και yoga instructor λειτουργούν σε συνάρτηση. Την ώρα που φτάσαμε ήταν προγραμματισμένο το rhythmic yoga flow, το οποίο ανέβασε bpm και βούτηξε στη μαγική για την περίσταση σφαίρα του psytrance. Περίπου μισή ώρα αργότερα, όταν είχαμε φτάσει στο στάδιο της σαβάσανα, το σώμα θα είχε αδειάσει από σκέψεις.
3ο στάδιο – Τα «ευρήματα» του εργοστασίου: Ανάμεσα στα sessions και το πάρτι, υπήρχε λίγος χρόνος για περιήγηση – στο τέλος της κεντρικής αίθουσας, μια πόρτα με ταμπέλα “chill room” έκρυβε ακόμη περισσότερα τμήματα-δωμάτια του ισογείου, με σημεία ξεκούρασης αλλά και μερικά υπέροχα found objects του εργοστασίου που είχαν αναδειχθεί με φροντίδα από τους διοργανωτές, όπως δειγματολόγια κλωστών και εξαρτήματα της παραγωγής.
4ο στάδιο – Το dancefloor: Με λυμένα τα άκρα από τις ασκήσεις, συνεχίσαμε στο δεύτερο μέρος του event. Το dancefloor ήταν βγαλμένο από ταινία – τα UV φώτα έδιναν μια άλλη διάσταση στη «γυμνή» βιομηχανική αρχιτεκτονική της αίθουσας. Τα dj sets θα κρατούσαν μέχρι τις 06:00 το πρωί κι όλη η ενέργεια έδειχνε ότι κανένα άτομο δεν προτίθεται να εγκαταλείψει νωρίτερα, όσο το κλίμα προχωρούσε από indie και tech house και θα έφτανε στο καθαρό και αδυσώπητο τέκνο.
5ο στάδιο – Τα εναέρια σόου: Στη μέση της βραδιάς, άνοιξε χώρος στο dancefloor και μέσα από καπνούς εμφανίστηκε μια ομάδα για εναέρια ακροβατικά και ακροβατικά εδάφους, δίνοντας μία παραπάνω δόση ενέργειας και ποικιλίας στη ροή του event. Ήταν ακόμη ένα στοιχείο που έδειχνε ότι η όλη διοργάνωση είχε γίνει με προσοχή στις λεπτομέρειες και όρεξη για ένα αποτέλεσμα πολύ πάνω από τον μέσο όρο, παρά τους εξ ορισμού περιορισμένους πόρους μιας ανεξάρτητης ομάδας.
Όλα τα παραπάνω αποτέλεσαν συνολικά το Nocturnal, όπως είχε ονομαστεί από την ομάδα το event που διοργανώθηκε πρόσφατα, ένα Σάββατο, με έντονα συννεφιασμένο καιρό και πολύ αέρα.
Δύο μήνες δουλειάς για μία νύχτα
Πίσω απ’ το Techno Yoga Greece βρίσκονται στην ουσία δύο παιδιά τα οποία είναι στο άνθος της ηλικίας τους – μία yoga instructor και ένας dj-παραγωγός, οι οποίοι στην προσωπική τους ζωή είναι ζευγάρι. Η Στέλλα Αγγελακοπούλου (@_sykia_) και ο Μάρκος Νταΐτσης (tnk_music_) γνωρίστηκαν πριν τρία χρόνια, ενώ το καλοκαίρι που μας πέρασε διοργάνωσαν το πρώτο τους event ως ομάδα, σε ένα εντελώς διαφορετικό σκηνικό απ’ αυτό της Πεταλούδας. Πιο συγκεκριμένα, το λανσάρισμα του τέκνο-γιόγκα πρότζεκτ συνέβη κοντά στο χωριό Ανδρονιάνοι της Εύβοιας, κάτω από τα πλατάνια του Platanenhof, σε ένα διήμερο φεστιβάλ με «οικογενειακό» και «γήινο» χαρακτήρα, όπως μου μεταφέρουν σήμερα.
«Κάθε φορά θέλουμε να δημιουργούμε κάτι ξεχωριστό, σε ένα διαφορετικό, πάντα ιδιαίτερο venue», μου αναφέρουν, «θέλουμε να αφήνουμε τον χώρο να μας οδηγεί».
Βέβαια, η περίπτωση που είχαν επιλέξει αυτή τη φορά συνιστούσε μια πολύ δυσκολότερη πρόκληση για τους ίδιους, μια πρόκληση από εκείνες που μόνο αν έχεις πάθος και τρέλα αποφασίζεις ότι θα κυνηγήσεις: Δυο μήνες πριν, το συγκεκριμένο τμήμα του συγκροτήματος που εκείνο το βράδυ είχε συνεπάρει το κοινό με τη μοναδική αισθητική του, ήταν όχι απλώς βρώμικο, αλλά με όλο το πάτωμα καλυμμένο από μια παχιά στρώση μάκας, που είχε συσσωρευτεί από όλα τα χρόνια λειτουργίας της παλιάς πτέρυγας του εργοστασίου.
Για την ακρίβεια, εδώ ακριβώς οδηγούσαν οι σωληνώσεις όλης της παραγωγής των επάνω ορόφων. Μπλεγμένο μπαμπάκι παραμένει μέχρι σήμερα γαντζωμένο επάνω στις απολήξεις, δίνοντας μια μικρή μόνο εικόνα απ’ το χάος σκόνης και βρώμας που επικρατούσε στον χώρο. Όπως μας ενημέρωσαν άνθρωποι του εργοστασίου, οι σωληνώσεις αυτές ήταν συνδεδεμένες με μια σειρά από θηριώδη μηχανήματα που αργότερα αφαιρέθηκαν και πουλήθηκαν για σκραπ.
Την εικόνα απ’ τις εποχές λειτουργίας του μέρους όπου βρισκόμαστε, μας περιγράφει ο κύριος Ανδρέας, με εμπειρία 40 χρόνων στον Μουζάκη ως μηχανικός.
«Το μπαμπάκι μεταφερόταν με την πίεση του αέρα μέσα στο εργοστάσιο – από τις κτενίστριες πήγαινε στις προγνέστριες που έκαναν το φιτίλι και μετά στα στριπτήρια, τις κλώστριες κ.τλ. για να γίνει το νήμα. Ό,τι φύρα προέκυπτε από όλα αυτά τα μηχανήματα στη διαδικασία παραγωγής οδηγούταν εδώ στο ισόγειο, για τις πρέσες». Μέσω της συμπίεσης, οι μάζες από χνούδια και ίνες μετατρέπονταν σε στουπιά προς πώληση.
Παράλληλα, στο ίδιο επίπεδο βρίσκονταν εγκατεστημένα και μερικά εξίσου τεράστια μηχανήματα με τουρμπίνες, στα οποία οφείλονταν τα εντυπωσιακά κυκλικού σχήματος κενά σε τοίχους που έδιναν σήμερα τον μοναδικό χαρακτήρα στον χώρο. Χωρίς την παρέμβαση του Techno Yoga Greece, η ομορφιά αυτή θα έμενε καλυμμένη κάτω από σκόνη και απόνερα.
«Ήταν απ’ τους τελευταίους χώρους που μας έδειξαν και απευθείας ενθουσιαστήκαμε, παρά τη δουλειά που ήταν προφανές ότι έπρεπε να ρίξουμε», μου μεταφέρουν τα δύο μέλη της διοργάνωσης.
«Για σχεδόν δύο μήνες, ήμασταν και δουλεύαμε καθημερινά μέσα στο εργοστάσιο, από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ – κοιμόμασταν τέσσερις-πέντε ώρες και πάλι από την αρχή». Χρειάστηκαν κλαρκ για να αδειάσουν τις αίθουσες, τροχούς για να αφαιρέσουν σίδερα που προεξείχαν και γενικά πολλή προσπάθεια ώστε να καταστήσουν τον χώρο επισκέψιμο και ασφαλή. Αλλά μακράν το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν η καθαριότητα. Ευτυχώς, οι άνθρωποι του εργοστασίου έδειξαν από την πρώτη στιγμή αμέριστη διάθεση να τους βοηθήσουν σε ό,τι χρειαστούν.
«Βάλαμε πιεστικό αλλά το πάτωμα δεν καθάριζε – ήταν τόσο βρώμικο. Μετά, ανοίξαμε τις πυροσβεστικές φωλιές. Ήμασταν με το νερό ως το γόνατο, δύο-τρία άτομα μαζί, με σκούπα και πιεστικό ταυτόχρονα μέχρι να καθαρίσει. Ξύναμε με φτυάρια για να ξεκολλήσει το βαμβάκι από το πάτωμα, αλλά ευτυχώς δούλεψε». Και έτσι, αποκαλύφθηκε ένα όμορφο πράσινο μωσαϊκό από τη δεκαετία του ’60 στο δάπεδο του εμβληματικού εργοστασίου.
«Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε ένα community»
Αυτή τη στιγμή, ο Μάρκος και η Στέλλα επεξεργάζονται τα επόμενα βήματα του Techno Yoga Greece. Τους ρωτάω τι καινούργιο προσφέρει το πάντρεμα που προτείνουν. Πώς αλλάζει η εμπειρία της γιόγκα σε συνθήκες τέκνο μουσικής; Πώς συνδυάζεται το spiritual με το σκληροπυρηνικό;
Μου απαντά πρώτος ο Μάρκος, τονίζοντας αρχικά ότι τέκνο δεν σημαίνει αναγκαστικά κάτι σκληροπυρηνικό.
«Πολύ κόσμος θεωρεί ότι η τέκνο είναι αναγκαστικά σκληρή και κάπως δύσκολη μουσική, ενώ υπάρχουν αμέτρητα sub genres στο είδος, τα οποία διαμορφώνουν με ανάλογα διαφορετικό τρόπο την ενέργεια μέσα στο βράδυ». Όπως επισημαίνουν, επενδύουν πολλές ώρες στο να «νιώσουν» τον χώρο και να βρουν τα κατάλληλα ακούσματα κάθε φορά.
Παράλληλα, δίνουν ιδιαίτερη βάση σε λεπτομέρειες οι οποίες φαίνονται μικρές αλλά κάνουν τη διαφορά, ώστε να μην αποσυγκεντρωθούν οι ασκούμενοι την κρίσιμη στιγμή. «Θα προσέξουμε ιδιαίτερα την ένταση, πώς και πότε πέφτουν τα drops – είναι ένα σωρό πράγματα για να δουλέψει αυτός ο συνδυασμός, αλλά αξίζει».
Δηλαδή; «Εάν καταφέρει να φτάσει ο ασκούμενος στο σημείο να είναι κανονικά συγκεντρωμένος στις ανάσες του ακούγοντας τέκνο, όπως πρέπει, νομίζω ότι πετυχαίνει ένα επόμενο στάδιο εμπειρίας», εξηγεί η Στέλλα Αγγελακοπούλου, που διδάσκει γιόγκα τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Απ’ τη δική μας εμπειρία μπορούμε να μεταφέρουμε ότι ειδικά είδη τα οποία ανήκουν στην ομπρέλα της trance, διεγείρουν πνευματικά και σωματικά την όλη εμπειρία επάνω στο mat.
«Βέβαια, για να φτάσει κάποιος στο σημείο να βιώσει όλα τα οφέλη από αυτόν τον συνδυασμό, δεν αρκούν μία ή δύο φορές – χρειάζεται εξάσκηση».
Γι’ αυτό και η τέκνο-γιόγκα εμπειρία που ζήσαμε στην Πεταλούδα δεν αποτελεί event-πυροτέχνημα που έλαμψε στιγμιαία και θα αργήσει να επαναληφθεί: o στόχος του Techno Yoga Greece είναι να καθιερώσει μια σειρά από ραντεβού μέσα στο έτος (ίσως ένα ανά εποχή), εδραιώνοντας την παρουσία του στη σκηνή και χτίζοντας σταδιακά το κοινό του, πάντα με το στοιχείο της έκπληξης και την εγγύηση για ποιοτικό αποτέλεσμα.«Γενικότερα, στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε προοδευτικά ένα community, να μην είναι ένα απρόσωπο event που θα διοργανώνεται ευκαιριακά, μια στο τόσο, αλλά να γνωριζόμαστε μεταξύ μας».
Παρεμπιπτόντως, αυτό είναι κάτι που λείπει όντως απ’ την τέκνο σκηνή της Αθήνας, παρότι τα τελευταία χρόνια βρίσκεται ομολογουμένως σε άνθιση.
«Ενώ βλέπουμε να λαμβάνουν χώρα μεγάλες διοργανώσεις με ονόματα-σούπερσταρ από το εξωτερικό, υπάρχει έντονο το αίσθημα ότι αντιμετωπίζουν το κοινό σαν αναλώσιμο προϊόν και δεν δίνουν την πρέπουσα προσοχή ακόμη και σε βασικά πράγματα», μεταφέρει ο Μάρκος, παρακολουθώντας στενά τη σκηνή της ηλεκτρονικής μουσικής. Ένα δεύτερο στοιχείο το οποίο βλέπει ότι λείπει από τη σκηνή είναι να υποστηρίζονται νέοι based in Athens djs-παραγωγοί ηλεκτρονικής μουσικής, στους οποίους σκοπεύει να δώσει έμφαση το Techno Yoga Greece.
Αναμένουμε τα επόμενα, λοιπόν.
***
INFO
Για την πραγματοποίηση του Nocturnal βοήθησαν με παροχή αγαθών οι εταιρείες Brooks & Runner Store και Concepts Greece.
Για όλες τις πληροφορίες σχετικά με τα events που έρχονται, ακολουθούμε Techno Yoga Greece.
