ΠΡΟΣΩΠΑ

Οι μάσκες του Rodger φέρνουν τέχνη και τρόμο στα Εξάρχεια

Κομμένα κεφάλια χωρίς μάτια, μυαλά που ξεχειλίζουν στο πάτωμα, μωρά-τέρατα, ακέφαλα σώματα και ασώματα κεφάλια. Μικρά αποκρουστικά γλυπτά, όλα φτιαγμένα από τον Rodger Fischer, που έμαθε την τέχνη κοντά στη γλύπτρια μητέρα του, η οποία βέβαια κάθε άλλο παρά διαμελισμένους ανθρώπους έφτιαχνε.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: AΝΤΡΕΑΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ / TOURETTE PHOTOGRAPHY

«Ρε έχω περάσει έξω από αυτό», μου απάντησε ένας διαδικτυακός φίλος όταν ανέβασε στόρι να φοράω μια από τις αποκρουστικές μάσκες που φτιάχνει ο Rodger Fischer στο στούντιό του στα Εξάρχεια. «Έπρεπε να μπεις και μέσα, θα σου άρεσε πολύ», ήταν η δική μου απάντηση, για να μου πει με μεγάλη ειλικρίνεια πως πέρασε βράδυ από εκεί και τρόμαξε. Βέβαια, κι εγώ που έχω πάει δύο φορές μέρα μεσημέρι, πάλι τρόμαξα.

Όταν κατεβαίνεις τα σκαλιά για να μπεις στο εργαστήριο των Snuff Masks σε υποδέχεται ένας κάποτε ευθυτενής άνδρας που πλέον κείτεται νεκρός, με τα έντερα να έχουν βγει από το σώμα και μια μεγάλη ταφόπλακα που γράφει: Here lies Rodger Fischer. Το αρχικό μακάβριο θέαμα σε προετοιμάζει για τα ακόμα πιο μακάβρια που θα δεις προχωρώντας κι άλλο στον χώρο, μέχρι που κάνει την εμφάνισή του ο Βούτυρο, ένας γάτος που αγαπάει τα χάδια, για να σου υπενθυμίσει πως πρόκειται απλά για ένα στούντιο ειδικών εφέ και πως τίποτα από αυτά που βλέπεις δεν είναι αληθινό.

Κομμένα κεφάλια χωρίς μάτια, μυαλά που ξεχειλίζουν στο πάτωμα, μωρά-τέρατα, ακέφαλα σώματα και ασώματα κεφάλια. Μικρά αποκρουστικά γλυπτά, όλα φτιαγμένα από τον Rodger, που έμαθε την τέχνη κοντά στη γλύπτρια μητέρα του, η οποία βέβαια κάθε άλλο παρά διαμελισμένους ανθρώπους έφτιαχνε.

Ο Αυστραλός καλλιτέχνης που βρέθηκε στην Ελλάδα πριν από περίπου δέκα χρόνια για ένα τουρ με την τότε μπάντα του και που τελικά έμεινε στη χώρα επειδή ερωτεύτηκε, έχει φτιάξει στην εμβληματική αθηναϊκή γειτονιά έναν χώρο που υμνεί το horror και που -σχεδόν- φέρνει στη ζωή τους εφιάλτες των παιδικών μας χρόνων. Ο μπαμπούλας, το Alien και τα άλλα τέρατα, έχουν βρει εδώ το σπίτι τους.

«Οι γονείς μου ήταν καλλιτέχνες, ο πατέρας μου μουσικός και η μητέρα μου γλύπτρια. Ήταν και είναι και οι δυο πολύ αριστερών πεποιθήσεων -κάτι που μου πέρασαν κι εμένα- και δεν ήθελαν καθόλου να εκτεθώ στη βία, οπότε δε με άφηναν να βλέπω ταινίες με βία ή που εξυμνούσαν το οτιδήποτε στρατιωτικό, αλλά ούτε και να παίζω με βίαια παιχνίδια, όπως όπλα. Νομίζω πως αυτό ήταν που τελικά μου δημιούργησε όλη αυτή την περιέργεια για τον τρόμο και τα horror movies», μου λέει ο Rodger Fischer όταν τον ρωτάω τι ήταν αυτό που τον οδήγησε να ασχοληθεί με τα special effects και μάλιστα με αυτά που προκαλούν τον τρόμο.

«Ήμουν 7-8 χρονών στον Πόλεμο του Κόλπου και θυμάμαι πως η τέχνη της μητέρας μου είχε ένα αρκετά κοινωνικό και φιλειρηνικό πρόσημο. Τα γλυπτά της ήταν βαθιά αντιπολεμικά και αυτό ήθελε να το περάσει και σ’ εμένα και την αδερφή μου. Χωρίς να θέλω να πω ότι κι εγώ δε μοιράζομαι τα ίδια ιδεώδη με τη μητέρα μου, θέλησα κάποια στιγμή μάλλον να επαναστατήσω απέναντι σε αυτό και κάπως έτσι άρχισα να μαγεύομαι από πιο άγρια πράγματα».

Δεν ήταν όμως μόνο η ανάγκη του για επανάσταση που τον οδήγησε να ασχοληθεί με τα special effects. Μεγάλο ρόλο έπαιξε και η αγάπη του για τον κινηματογράφο και για ταινίες όπως το franchise του Star Wars που τον έκαναν να αναζητήσει τρόπους να γίνει μέρος όλου αυτού.

Ο ίδιος λέει, «Ο κινηματογράφος με ενθουσίαζε πάντα. Έτσι, από μικρός ξεκίνησα μαζί με φίλους να φτιάχνω ταινίες μικρού μήκους και να πειραματίζομαι. Ήμασταν τυχεροί που ένας από τους φίλους μας είχε κάμερα και μπορούσαμε να κάνουμε διάφορα φιλμάκια και να εκφραζόμαστε».

Τα special effects πάντως δεν ήταν πάντα η κύρια απασχόληση του Rodger Fischer, καθώς όπως του είπε και η μαμά του, «πρέπει να βρεις και μια κανονική δουλειά, σε περίπτωση που δεν είσαι καθόλου καλός σε αυτό που διάλεξες». Έτσι, για πολλά χρόνια βρέθηκε να δουλεύει ως μάγειρας. Μάλιστα, πέρασε έξι χρόνια στην κουζίνα της Κληματαριάς στο κέντρο της Αθήνας, ενώ παράλληλα έκανε και food styling για φωτογραφίσεις και τηλεοπτικές διαφημίσεις.

«Αν τα πράγματα δυσκολέψουν, θα μπω και πάλι σε μια κουζίνα, μια δουλειά που βέβαια απεχθάνομαι, αλλά θα την κάνω», λέει ο ίδιο γελώντας. «Όταν ήρθα εδώ δεν ήξερα κανέναν και δεν είχα και ένα στούντιο για να μπορώ να δημιουργώ, οπότε η μαγειρική ήταν η πιο εύκολη λύση που μπορούσα να βρω. Το food styling από την άλλη ήταν μια πολύ στρεσογόνα δουλειά. Ξέρεις πως είναι όταν έχεις να κάνεις με διαφημιστές, αλλά όταν είσαι καλλιτέχνης πολλές φορές είναι δύσκολο να βιοπορίζεσαι μόνο από την τέχνη σου. Πρέπει να μπορείς να ελίσσεσαι».

Ακόμα και τώρα που τα special effects είναι η κύρια απασχόλησή του, ο Rodger Fischer κάνει ταυτόχρονα και άλλα πράγματα. Ανάμεσα σε αυτά είναι η δημιουργία παιχνιδιών που πουλάει στο online κατάστημά του, αλλά και τα merch που φτιάχνει για μπάντες και τραγουδιστές.

Και η δική του ενασχόληση όμως με τη δημιουργία special efftects ξεκίνησε πιο σταθερά όταν ήθελε να φτιάχνει ο ίδιος τα props για τα βίντεο της μπάντας στην οποία ήταν μέλος. Η μουσική τους ήταν κάτι ανάμεσα σε hip hop και εικαστικό performance, με τον τρόμο να είναι πάντα κοινός παρονομαστής, οπότε τα κομμένα κεφάλια και τα ακέφαλα σώματα ήταν αναγκαστικά μέρος όλου αυτού.

Και μια και μιλάμε για ακέφαλα σώματα, ας αφήσουμε τον ίδιο να μας μιλήσει για μια από τις πιο άβολες δημιουργίες του.

«Κάποια στιγμή ένας Νορβηγός μου παρήγγειλε να το φτιάξω μια κούκλα του σεξ, αλλά το περίεργο δεν ήταν αυτό. Το θέμα είναι πως δεν ήθελε να έχει χέρια και πόδια, ενώ ήθελε το κεφάλι να είναι χωριστά από το σώμα. Δε θα σου κρύψω πως κάποια στιγμή άρχισα να ανησυχώ και μπήκε και το κομμάτι της ηθικής μου στη μέση. Αναρωτιόμουν γιατί θέλει κάτι τέτοιο. Μήπως ήταν μια δίοδος για να κάνει κάτι τέτοιο σε κάποιον και ένα σωρό τέτοιες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό μου, αλλά όλη αυτή η διαδικασία κράτησε πάνω από δύο χρόνια, οπότε μετά από πολλές συζητήσεις ηρέμησα. Άλλωστε ποιος είμαι εγώ που θα κρίνω»;

Αυτή πάντως δεν ήταν η πιο περίεργη παραγγελία που του έχουν κάνει. Μια κοπέλα από τον Καναδά του ζήτησε να της φτιάξει ένα ολόσωμο δερμάτινο κοστούμι, που να θυμίζει ανθρώπινο δέρμα. Ο τρόπος που του μιλούσε και οι ερωτήσεις που του έκανε, παραδέχεται ο ίδιος πως τον τρόμαξαν. Οπότε όταν μια μέρα απλά εξαφανίστηκε, περισσότερο ηρέμησε παρά στεναχωρήθηκε για τα λεφτά που έχασε τελικά.

Δε χρειάζεται πάντως να πάτε μέχρι το στούντιο στα Εξάρχεια για να δείτε τη δουλειά του Rodger. Μπορείτε απλά να δείτε τις Βάκχες σε σκηνοθεσία Θάνου Παπακωνσταντίνου, για τις οποίες ο καλλιτέχνης από την Αυστραλία έχει φτιάξει ένα ομοίωμα του κεφαλιού του Αργύρη Πανταζάρα που έχει τον ρόλο του Πενθέα στην παράσταση.

Φωτογραφία: Ελίνα Γιουνανλή

Αν πάλι δεν είστε φαν της αρχαίας τραγωδίας, τότε μπορείτε να δείτε σε λίγο καιρό στις οθόνες σας τα όσα έχει φτιάξει για τα επερχόμενα βίντεο κλιπ του Βέβηλου και της Demy, όπου έχει κάνει το set design.

Όσο για το αν οι εικόνες βίας μπορεί να κάνουν κάποιον βίαιο, ειδικά αν τις βλέπει από παιδί, παραδέχεται πως δεν έχει ξεκάθαρη απάντηση, εκτός κι αν πρόκειται για σκηνές σεξουαλικής βίας. «Πιστεύω ότι κάτι τέτοιο, αν δεν υπάρχει και το κατάλληλο περιβάλλον, μπορεί να στιγματίσει πραγματικά ένα παιδί και να παίξει άσχημα παιχνίδια με το μυαλό του. Είναι σημαντικό οι γονείς να ξέρουν τι βλέπουν τα παιδιά τους».

Τη δουλειά του Rodger Fischer μπορείτε να δείτε ΕΔΩ και ΕΔΩ.