OneCity, η δική μας πόλη

Μάθαμε να ζούμε με τις μάσκες και να στέλνουμε sms, αντέξαμε στη διασκέδαση χωρίς μουσική, πανηγυρίσαμε στο άνοιγμα της εστίασης χωρίς να διώξουμε το στρες, το άγχος και την αβεβαιότητα που έφερε η πανδημία σε όλο τον πλανήτη.

Είναι δύο χρόνια που πέρασαν δύσκολα και είδαμε ότι η ζωή μας έγινε αλλόκοτη. Μάθαμε να ερμηνεύουμε στατιστικά, γίναμε εμμονικοί με την αυτοπροστασία μας και φτάσαμε σε ένα σημείο που απλά θελήσαμε να ζήσουμε και πάλι.

Σε εκείνο το σημείο ήρθε η ζωή να μας υπενθυμίσει πώς ότι κι αν κάνουμε ή σκεφτούμε, αυτή θα είναι εκεί και θα συνεχίζεται. Όχι μόνο εδώ, αλλά σε κάθε πόλη του κόσμου.

Αρκετά όμως με την αδράνεια, κάτι έπρεπε να κάνουμε. Όσο, λοιπόν, σκεφτόμασταν και συζητούσαμε τα παραπάνω, το τι θέλουμε να αλλάξουμε και πώς θα συνεχίσουμε τη ζωή μας, μοιραία, καταλήγαμε στο ίδιο πράγμα. Ό,τι κι αν αποφασίζαμε αυτό θα έπρεπε να γυρίζει γύρω από τη σταθερά μας: Την πόλη.

Αυτή η επιθυμία τελικά έγινε το microsite OneCity που βλέπετε και θα βλέπετε στο OneMan. Η προσπάθεια μας να ανακαλύψουμε από την αρχή, την πόλη μας. Να μπούμε και πάλι στην τροχιά αυτού του ζωντανού οργανισμού που δεν περιμένει κανέναν, αλλάζει, εξελίσσεται και ψάχνει νέα πράγματα και κατευθύνσεις διαρκώς.

Αυτή τη στιγμή, λοιπόν, πατάμε το restart και κάνουμε focus σε όσα μας συναρπάζουν, σε αυτά που μας τραβούν την προσοχή, σε πράγματα που αξίζουν.

Καθημερινά στο OneMan και μέσα από το OneCity είμαστε εδώ για να ανακαλύψουμε γειτονιές, να καταγράψουμε τάσεις, να δοκιμάσουμε νέες γεύσεις και ποτά, να πάμε σε bars, εκθέσεις και συναυλίες, να γνωρίσουμε τα πρόσωπα που συνθέτουν το μωσαϊκό αυτής της πόλης, να περιπλανηθούμε ξανά σε κάθε περιοχή που έχουμε συνδέσει με τις αναμνήσεις μας, εκεί που έχουμε αφήσει ένα μικρό κομμάτι της καρδιάς μας.

Με σεβασμό πάντα, σε μία πόλη που δείχνει έμπρακτα την αλληλεγγύη της σε όσους τη χρειάζονται, που συμπεριλαμβάνει, που νοιάζεται, που τέλος πάντων ήταν, είναι και θα είναι εκεί. Στο OneMan, στο OneCity, στη δική μας πόλη.