Georgia Panagopoulou / Tourette Photography
ΑΘΗΝΑ

Πίσω στο 1982 στα Εξάρχεια για τέχνες και ποτά

Ο Fahd-Αλέξανδρος Hassan Kassem και ο Νίκος Τόγκας έφτιαξαν ένα art space στο οποίο παρεμπιπτόντως μπορείς να πιεις και το ποτό σου.

Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται αυτή την περίοδο η Αθήνα είναι ακόμα ένα μπαρ. Έτσι, ο Fahd-Αλέξανδρος Hassan Kassem και ο Νίκος Τόγκας έφτιαξαν το 1982, ένα χώρο τέχνης, στον οποίο μπορείς να απολαύσεις προσεγμένα ποτά. Στεγασμένο σε ένα πρώην χρωματοπωλείο, που στα ’90s ήταν από τα πρώτα που έφεραν σπρέι για γκράφιτι, πήρε το όνομά του από τη χρονιά που γεννήθηκαν οι ιδιοκτήτες του. Κάτι που εξηγεί πολλά για το ύφος του μαγαζιού.



Πρόκειται για έναν χώρο τέχνης που εξελίσσεται ως ένα work in progress: Ο Μανώλης Αγγελάκης από το Tind έχει το «ελεύθερο» να δημιουργεί κατά βούληση. Οι κούκλες βιτρίνας που βρίσκονται διάσπαρτες μπορεί να μοιάζουν με installation αλλά στην πραγματικότητα μένουν εκεί μέχρι να δοθούν στη νέα ιδιοκτήτριά τους, μια νεαρή καλλιτέχνη. Τα φυτά που κοσμούν τον χώρο διατίθεται προς πώληση και προκύπτουν από μια συνεργασία με το Hous στο Παγκράτι, δείχνοντας τη διάθεση για περισσότερες συνέργειες. Η Unison Audiostore, μια εταιρεία με επαγγελματικό εξοπλισμό για ηχολήπτες, μουσικούς και DJs που στεγάζεται έναν δρόμο πιο κάτω, δανείζει στον χώρο τα μηχανήματά της για να τα τεστάρει.


Κανένα μεγάλο budget δε δόθηκε για τον χώρο, ούτε μπήκε κάποιο αρχιτεκτονικό γραφείο. Τα σκαμπό δεν κοστίζουν μια περιουσία, η μεταλλική κατασκευή είναι αυτή που θα έβλεπε κανείς σε μία οικοδομή και τα χρώματα που κυριαρχούν στον χώρο είναι εμπνευσμένα από τους RGB εκτυπωτές. Όλη αυτή η 90s νοσταλγία καθώς επίσης και το γεγονός ότι οι ιδιοκτήτες του επέλεξαν να ανοίξουν τον χώρο στα Εξάρχεια, προκύπτουν εντελώς φυσικά.



Ο Fahd-Αλέξανδρος Hassan Kassem ζει στην κάτω πλευρά των Εξαρχείων εδώ και δώδεκα χρόνια, εδώ είναι η γειτονιά του. Γι΄ αυτό άλλωστε επέλεξε να ανοίξει το Guerilla Chef Burgers στη Σολωμού πριν από ενάμιση χρόνο. Ο Νίκος Τόγκας ασχολείται επαγγελματικά με την ιστορία του γκράφιτι στην πόλη πραγματοποιώντας walking tours στην Αθήνα. Κανένας από τους δύο δεν έχει κάποιο επαγγελματικό πλάνο για το 1982, θέλουν απλώς ένα μέρος για να μαζεύονται οι φίλοι τους και οι άνθρωποι με τους οποίους τυγχάνει να μοιράζονται κοινά βιώματα σε έναν χώρο που θα φιλοξενεί performances, εκθέσεις, DJ sets και εκδηλώσεις γύρω από την τέχνη.

Έχει γίνει αρκετή συζήτηση για τα μαγαζιά που ανοίγουν, σε ποιους απευθύνονται, τι είναι και τι όχι τελικά gentrification. Όλοι έχουν δικαίωμα να ανοίξουν έναν χώρο όπως τον φαντάζονται, αλλά όπως όλες μας οι πράξεις έτσι κι αυτή, κάνει μια δήλωση. Το 1982 δεν είναι για όλους κι αυτό είναι καλό. Είναι σίγουρα γι΄ αυτούς που αγαπούσαν τα Εξάρχεια πιο πριν αλλά και για όσους θέλουν να τα γνωρίσουν λίγο καλύτερα σε μία πραγματική διάσταση. Μη ζητήσετε περίτεχνα cocktails, δεν θα είστε στο σωστό μέρος.

Exit mobile version