© Fuckup Nights
EVENTS

Πώς να μιλήσεις για την αποτυχία την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου

Τα Fuckup Nights είναι ένα παγκόσμιο δίκτυο που δίνει βήμα σε ιστορίες αποτυχίας, ξορκίζοντας τον φόβο και το τραύμα. Μιλήσαμε με τον Αλέξη Κομσέλη για το event στην Τεχνόπολη.

Γυρνάμε το ημερολόγιο στο έτος 2012. Είναι Παρασκευή Σεπτεμβρίου και σε μια πόλη του Μεξικό μια παρέα βγαίνει για το καθιερωμένο ραντεβού της στην μπάρα. Οι πέντε φίλοι, έπειτα από αρκετή κουβέντα και αρκετά λίτρα μπίρας, αποφασίζουν ότι φτάνει πια με τα επιτεύγματα και τις επιτυχίες που έχουν καταφέρει – τώρα ήρθε η ώρα να μοιραστούν ανοιχτά στο τραπέζι τις χειρότερες, τις πιο ντροπιαστικές και υποτιμητικές αποτυχίες ολόκληρης της ζωής τους. Η ιδέα αποδίδει καρπούς και όσο λύνονται, τόσο πιο απελευθερωμένοι νιώθουν.

Έτσι, αποφασίζουν να το επαναλάβουν και την επόμενη εβδομάδα με περισσότερο (και άγνωστο) κόσμο. Το ανατρεπτικό public speaking μοντέλο λαμβάνει τεράστια αποδοχή και εξαπλώνεται από τη μία πόλη στην επόμενη, ώσπου αποκτά τελικά τα χαρακτηριστικά ενός παγκόσμιου πολιτιστικού γεγονότος.

Το περασμένο έτος, πάνω από 34.000 ακροατές παρευρέθηκαν στις εκδηλώσεις του δικτύου διεθνώς, με ένα τέτοιο event να εμφανίζεται κατά μέσο όρο ανά 30 ώρες κάπου στον χάρτη, όπως μεταφέρει το απολογιστικό δελτίο του δικτύου με τον κατηγορηματικό τίτλο Failure Survey. Με έναν τρόπο άμεσο και απλό, παίζοντας με τις λέξεις που κάνουν «τζιζ», απομυθοποιούν τον φόβο της αποτυχίας και παίρνουν το βάρος από πάνω μας.

Είναι τα λεγόμενα Fuckup Nights, τα οποία από φέτος θα διοργανώνονται και στην Αθήνα. «Είναι σημαντικότερο απ’ όσο νομίζουμε το να μιλάμε ανοιχτά για την αποτυχία, σε οποιοδήποτε πεδίο της ζωής μας κι αν αυτή έχει εκφραστεί», σχολιάζει ο Αλέξης Κομσέλης που ανέλαβε τη διοργάνωση των Fuckup Nights στην πόλη μας, λαμβάνοντας πρώτα την απαραίτητη άδεια από τα κεντρικά του δικτύου Fuckup Nights στο Μεξικό. Για την ακρίβεια, Fuckup Nights είχαν εμφανίστηκαν πρώτη φορά στην Αθήνα το 2016, μέσα στα χρόνια της βαθιάς κρίσης, όχι τυχαία, όταν ήρθαμε αντιμέτωποι με πολλαπλά αδιέξοδα και έντονη ματαιότητα ως κοινωνία.

Στη νέα εποχή, όπως μου μεταφέρει ο ίδιος, «στόχος είναι να ανοίξουμε το κάδρο και να εστιάζουμε σε αποτυχίες απ’ όλους τους επαγγελματικούς κλάδους, την τέχνη, τον αθλητισμό, ίσως και σε περισσότερο προσωπικές ιστορίες». Η πρώτη εκδήλωση αυτής της νέας εποχής είναι, όχι τυχαία, προγραμματισμένη για τη μέρα του Αγίου Βαλεντίνου (14/2), αφού «και ο έρωτας μπορεί να δημιουργήσει αλλά και να καταστρέψει», όπως θα επιβεβαιώσει η ιστορίας μιας εκ των τριών ομιλητών που θα ανέβουν στη σκηνή.

«Το βάλαμε την ημέρα των ερωτευμένων για να κριντζάρουμε πιο άνετα», μου λέει γελώντας ο Αλέξης Κομσέλης, «άλλοι κυνηγούν μεγάλους έρωτες, εμείς τις μεγάλες αποτυχίες». Το πρωτόκολλο λέει ότι τα Fuckup Nights, όπου και αν διοργανώνονται είναι απ τη φύση τους παρεΐστικα, όπως εκείνο το βράδυ με τους φίλους στο Μεξικό, ένα safe place για όλους και όλες. «Σκοπός είναι να ακουστεί μια ιστορία αποτυχίας, αλλά εστιάζοντας στο πώς αυτή μετατράπηκε σε εργαλείο και τελικά αξιοποιήθηκε θετικά από το άτομο στη ζωή του».


Το αίσθημα και το στίγμα της αποτυχίας

«Έχω την αίσθηση ότι τα κοινωνικά αντανακλαστικά παραμένουν πάρα πολύ ισχυρά σχετικά με την αποτυχία. Δεν δίνουμε εύκολα δεύτερη ευκαιρία στους ανθρώπους, είτε αφορά την απόδοση που είχαν στις πανελλήνιες, είτε τη στάση που κράτησαν σε έναν τσακωμό στην παρέα, είτε σε ένα λάθος που έκαναν στον εργασιακό χώρο. Ενδεχομένως να εκφράσουμε και χαιρέκακα συναισθήματα για την αποτυχία του διπλανού μας. Υπάρχει και η γνωστή παροιμία με την κατσίκα του γείτονα. Και τελικά, το κοινωνικό στίγμα της αποτυχίας μεγαλώνει τον φόβο στο μυαλό μας και σταματά ανθρώπους από το να δοκιμάζουν πράγματα».

Το Fuckup Nights Athens είναι μια καθαρά εθελοντική δραστηριότητα. Ο Αλέξης Κομσέλης εργάζεται στο Alba Graduate Business School και διαχειρίζεται το Κέντρο Επιχειρηματικότητας, μέσω του οποίου υποστηρίζονται άνθρωποι με επιχειρηματικές ιδέες, ενώ παράλληλα διδάσκει κάποια σχετικά μαθήματα στο κολέγιο. Η καριέρα του δεν ήταν ρόδινη, ούτε ασπίλωτη από αποτυχίες. «Είχα περάσει αρχικά ηλεκτρολόγος μηχανικός, αλλά αποφάσισα να φύγω στο εξωτερικό, στο Μόναχο. Παράτησα τη σχολή και για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα δεν ήξερα τι θα έκανα στη ζωή μου, τι θα με έκανε όντως ευτυχισμένο. Ήταν ένα κενό το οποίο για εμένα μπορεί να ήταν απόλυτα χρήσιμο και απαραίτητο, αλλά δεν είχαν την ίδια άποψη οι πρώτοι εργοδότες μου (γέλια)». Όπως μου λέει, τον είχε επηρεάσει αρνητικά στην ψυχολογία του.

Στη θεωρία, είναι κάπως αυτονόητο: H αποτυχία είναι αναπόφευκτο κομμάτι όλης της ζωής, από τη γέννηση. Είναι πηγή μάθησης, ως και προϋπόθεση για να καταγραφεί πρόοδος στην επιστήμη και την τεχνολογία. «Δεν απέτυχα· βρήκα 10.000 τρόπους που δεν λειτουργούν», λέει ένα από τα πιο διάσημα ρητά του Thomas Edison, και χωρίς αυτή τη νοοτροπία δεν θα είχε εφεύρει τον λαμπτήρα ή το μικρόφωνο.

Αλλά τα πράγματα περιπλέκονται σαν κόμπος όταν η αποτυχία δεν αφορά γενικά κι αόριστα την ανθρωπότητα, αλλά το ίδιο το υποκείμενο και την επιβίωσή του στον σκληρό κόσμο του ύστερου καπιταλισμού, που κινείται προς άγνωστη κατεύθυνση. Όταν εξαϋλώνονται οι βεβαιότητες, τα πτυχία παύουν να έχουν αντίκρισμα και τα παιδιά στρεσάρονται από μικρά για να πάρουν θέση στη μάχη της ανέλιξης – φροντιστήρια, σεμινάρια, ξένες γλώσσες. Μαθαίνουν να φοβούνται μη μείνουν πίσω. Τον ίδιο φόβο εκφράζουν και στα προσωπικά τους, στις σχέσεις τους. Τα πάντα μετριούνται σε νούμερα πλέον, σε likes.

«Νομίζω ότι μέσα στην επόμενη δεκαετία θα ζήσουμε μια βίαιη κοινωνική αλλαγή», επισημαίνει ο Αλέξης Κομσέλης, δείχνοντας τον παράγοντα της ΤΝ και όχι μόνο. «Κάθε αλλαγή φέρνει φόβο, το θέμα είναι πώς θα τον διαχειριστούμε».

Το πρώτο event στην Τεχνόπολη

Τι να περιμένουμε στο πρώτο (από τη νέα του εποχή) Fuckup Nights Athens; Μια αριστουργηματική βραδιά με μπίρες, πίτσα, γέλιο και ψυχοθεραπεία, Μια βραδιά με τρεις πρωταγωνιστές να μεταφέρουν τις ιστορίες τους στη σκηνή, εστιάζοντας στα διδάγματα που πήραν όταν όλα γύρω τους έδειχναν σήμανση αδιέξοδου. Συγκεκριμένα, θα συμμετάσχουν οι:

  • Ιόλη Τσόλκα, Content & Social Media manager: Μετακόμισε για χάρη του συντρόφου της στην επαρχία, ώσπου αποφάσισε να ανοίξει το δικό της μαγαζί και όλοι στράφηκαν εναντίον της. Με επιμονή, κατάφερε τελικά πολλά παραπάνω.
  • Μάριος Ατζέμης, εύθυνος μείωσης βλάβης στον σύλλογο οροθετικών Ελλάδας Θετική Φωνή. Ένα προσωπικό «fuck up» το οποίο εξελίχθηκε σε μια μεγάλη στροφή και μια πολύ ιδιαίτερη επαγγελματική διαδρομή.
  • Έρρικα Πρεζεράκου, δημιουργός του Replayce Education: Ήταν έτοιμη για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, όταν ένας τραυματισμός στην προετοιμασία στάθηκε εμπόδιο στο μεγάλο της όνειρο.

Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Exit mobile version