Στο Vlinki, η Παυλίνα Παπαηλιοπούλου κάνει τις ζωγραφιές της τατουάζ
Στο tattoo studio που αποτελεί τη συνέχεια του δημιουργικού της εαυτού, αποτυπώνει ό,τι μας κάνει χαρούμενους.
- 20 ΔΕΚ 2024
Γνωρίζω αρκετά χρόνια την Παυλίνα Παπαηλιοπούλου, από την εποχή του Ippolito στη Βουλής, τότε που τα μαγαζιά στο Σύνταγμα έμοιαζαν όλα με μία μικρή παρέα. Θυμάμαι τον Geppetto, τον υπέροχο σκύλο της τα μεσημέρια της Κυριακής στο Nixon, να δέχεται χάδια από τους φίλους του που ήταν σχεδόν όλο το μαγαζί.
Τα χρόνια πέρασαν και κάπως όλα άλλαξαν αλλά το ένα έγινε η συνέχεια του άλλου. Ο χώρος στην οδό Βουλής μετατράπηκε σε ένα χαρούμενο tattoo studio, το Vlinki, και ο αγαπημένος σκύλος της έμεινε για πάντα χαραγμένος στην καρδιά και στο αριστερό της χέρι, όπως τον ζωγράφισε ο φίλος της και tattoo artist Παναγιώτης Πιερής.
«Είναι διαφορετικό από τα δικά μου σχέδια, αλλά ο Geppetto είχε εκτόπισμα», θα μου πει καθώς ξεφυλλίζουμε το πορτφόλιό της. Τα σχέδια της είναι ολοζώντανα λες και θα ξεπηδήσουν από το δέρμα, λεπτοδουλεμένα και μοναδικά, ζωγραφισμένα από την ίδια. Η μετάβαση στο Vlinki (που προέρχεται από το Παυλίνκι και περιέχει τη λέξη ink, δηλαδή μελάνι) είναι ένας ολόκληρος κόσμος που ξεκίνησε από τα κοτοπουλάκια που ζωγράφιζε κάποιες ατελείωτες ώρες στο showroom του ippolito.
«Με τα vlinkia μου περνάω υπέροχα, είναι ένας κόσμος γεμάτος χιούμορ, εκφράσεις και περίεργα σχήματα. Το τατουάζ προέκυψε από τα ίδια τα κοτοπουλάκια, ήθελα να μάθω να τα αποτυπώνω σε ανθρώπινο δέρμα».
Η ζωγραφική, ωστόσο, ήταν κάτι που τη χαρακτήριζε από παιδί, όταν ζωγράφιζε σε κάθε επιφάνεια του σπιτιού – από τα παιχνίδια μέχρι τους πίνακες στους τοίχους, πολύ πριν αποφοιτήσει από τη Σχολή Καλών Τεχνών. Το Vlinki αποτελεί πια τη συνέχεια του δημιουργικού της εαυτού, μιας και η Παυλίνα Παπαηλιοπούλου ενθουσιάζεται να αποτυπώνει πάνω στο σώμα μας, τα λατρεμένα μας κατοικίδια, τις ζωγραφιές των παιδιών μας και ό,τι μας κάνει χαρούμενους – από το φαγητό και τη φύση μέχρι το σύμπαν.
«Μια μέρα έδειχνα όλα αυτά τα κοτοπουλάκια σε μια πολύ καλή φίλη με εξαιρετική αισθητική και μου λέει “Παυλίνα αυτά θα ήταν φανταστικά τατουάζ”. Στην αρχή, μία που το άκουσα μία που το απέρριψα, ωστόσο ο σπόρος ήταν πολύ δυνατός. Γυρνούσε η ιδέα μέσα στο κεφάλι μου και έξι μήνες μετά έψαχνα κάπου να κάνω σεμινάρια για να μάθω την τεχνική».
Έτσι, ξεκίνησε για προσωπικούς λόγους, για να πειραματιστεί, να μάθει κάτι καινούργιο. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που ζωγράφισα με tattoo pen, όλα έβγαζαν νόημα κι εγώ είχα βρει το κέντρο μου. Άρχισαν να έρχονται φίλοι όταν έκλεινα το Ippolito και έκαναν τατουάζ, ο ένας το έλεγε στον άλλο και κάπως έτσι άρχισα να αποκτώ κοινό.
Το Ippolito όσο κι αν το αγαπούσα, με ταλαιπωρούσε, το εμπορικό κομμάτι ήταν πολύ απαιτητικό και δεν το κατείχα, το Vlinki από την άλλη με γέμιζε χαρά και δεν υπήρχαν όρια στη δημιουργικότητα ούτε ήταν σκοπός να “πουλήσω”. Σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου, λοιπόν, αποφάσισα να σταματήσω αυτό που με αδειάζει και να επικεντρωθώ σε αυτό που με γεμίζει».
Η διαδικασία που ακολουθεί η Παυλίνα Παπαηλιοπούλου είναι εξαιρετικά προσωποποιημένη – από το brainstorming μέχρι το τελικό σχέδιο – γεγονός που κάνει ακόμα και όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με τη δερματοστιξία, να την εμπιστευτούν. Ο τρόπος άλλωστε που σχεδιάζει πάνω στο χαρτί, με μία κίνηση που πηγάζει από μέσα της εντελώς φυσικά, σε κάνει να ανυπομονείς για το τατουάζ σου.
«Νομίζω αυτό συμβαίνει γιατί είναι τα σχέδια που “αναπνέουν” στο δέρμα και είναι σαν ζωγραφισμένα στο χέρι γιατί όντως είναι, δεν έχω καν υπολογιστή. Επίσης, είναι σίγουρα η λεπτή βελόνα και το μέγεθος, σπάνια κάνω μεγάλα τατουάζ. Τα σχέδια βγαίνουν πάντα σε συνεργασία με τον πελάτη, μου εξηγεί τι θέλει, ίσως υπάρχει και κάποια πηγή έμπνευσης, κι εγώ το αναπτύσσω με τον δικό μου τρόπο».
Λατρεύει να κάνει κατοικίδια που βασίζονται πάνω σε φωτογραφίες τους, τις παιδικές ζωγραφιές που τις στέλνουν (και απλοποιεί όταν χρειάζεται) και φυσικά τρελαίνεται να κάνει τα κοτάκια vlinki και τα doodles της. «Περιέχουν όλα άπλετη αγάπη και είναι διασκεδαστικά. Το αστείο είναι ότι μου στέλνουν 25 φωτογραφίες από τον σκύλο τους, ενώ χρειάζομαι 5-6. Και όσοι έχουν γάτες μού λένε ότι δεν φαίνονται τόσο γλυκές, οπότε τους εξηγώ εξαρχής ότι δεν έχουν τα στρογγυλά ματάκια των σκύλων».
Σε μία εποχή όπου σχεδόν όλοι έχουν τουλάχιστον ένα τατουάζ και που η αντίληψή μας για τον συγκεκριμένο κλάδο έχει αλλάξει ριζικά, αυτό που θεωρεί ότι τη διαφοροποιεί είναι η φιλοσοφία της.
«Θα σου είμαι ειλικρινής και θα σου πω ότι απέχω από τις τάσεις, δεν είμαι παιδί του tattoo culture οπότε θα σου μιλήσω για τον τρόπο που δουλεύω εγώ. Έτυχε να προσεγγίσω το tattooing με πολύ προσωπικό τρόπο, πρώτα υπήρχε το σχέδιο και η ζωγραφική και μετά απλά έμαθα την τεχνική. Τα σχέδια που κάνω είναι κατά κύριο λόγο custom, δεν επαναλαμβάνονται ποτέ ακριβώς ίδια από πελάτη σε πελάτη και στηρίζω τη μοναδικότητα και τη διαχρονικότητα. Πιστεύω ότι αυτό είναι και το ζητούμενο, να έχεις πάνω σου μια ζωγραφιά η οποία είναι ένα προσωπικό χαρακτηριστικό σου, όπως είναι τα μάτια μας για παράδειγμα και ποτέ να μην τη μετανιώσεις. Να σου αρέσει για πάντα».
Χρειάζεται καλή ενέργεια για να κάνεις το τατουάζ σου, η ίδια το πιστεύει αυτό κι έτσι κινείται. Στο Vlinki άλλωστε αντιλαμβάνεται τον εαυτό της ως δημιουργό και όχι ως επιχειρηματία. Χαίρεται που παραμένει στη γειτονιά που κυκλοφορεί από παιδί·σχολείο πήγαινε ένα τετράγωνο πίσω από το στούντιο της. «Όπως καταλαβαίνεις μού είναι οικεία, χαίρομαι να τη βλέπω να αλλάζει με όλα αυτά τα αυθεντικά καταστήματα και εστιατόρια, ωστόσο δεν μου αρέσει που έχει τόσα Airbnb. Την αγαπώ γιατί είναι ζωντανή, έχει παλμό κι ελπίζω πάντα να παραμείνει τόσο ατόφια».
Αυτή την περίοδο “selfcare”, όπως τη χαρακτηρίζει, περνάει πολύ χρόνο με την οικογένειά της, και την εμπνέει η θαλπωρή, η μουσική, το καλό κρασί. Πράγματα απλά, που στο μυαλό της θα βρουν τον δρόμο τους σε ένα σχέδιο με τη δική του ιστορία που θα αντέξει στον χρόνο.
