Τα μέρη που θα έπρεπε να αποφεύγει κάθε τουρίστας στην Αθήνα
- 7 ΑΥΓ 2024
Πρέπει να παραδεχτούμε ότι κάθε μύθος περιλαμβάνει και ένα ποσοστό μικρής ή, έστω, γλυκιάς εξαπάτησης. Το ίδιο ισχύει και για το ελληνικό καλοκαίρι εάν το ζεις με λευκή κάλτσα και σανδάλι, ψάχνοντας τα βήματα του Πλάτωνα σε ένα μεγάλο πάρκο πίσω από τη Λένορμαν στον Κολωνό.
Ενδέχεται να χαθείς στα στενά της νόησης και της φιλοσοφίας, κινδυνεύοντας να πάθεις ηλίαση απ’ το άπλετο φως περίπου όπως οι δεσμώτες στη γνωστή αλληγορία. Ενδέχεται επίσης να αισθανθείς απογοήτευση, εξαπάτηση, θυμό και νεύρα, όπως πολλοί τουρίστες έσπευσαν να δηλώσουν στο Reddit μεταφέροντας τις αρνητικές εμπειρίες από τη γενέτειρα του πολιτισμού και της δημοκρατίας.
Στην εποχή των social media, τίποτα δεν μένει κρυφό. Τα αδικαιολόγητα υψηλά κόστη των ταξί, οι «πορτοφολάδες», τα σκουπίδια στους δρόμους του κέντρου, τα μνημεία που δεν εκπλήρωσαν τις προσδοκίες τους και η αφόρητη ζέστη τα μεσημέρια είναι μερικά από τα threads δυσανασχέτησης που ζουν και ακμάζουν στο αχανές οικοσύστημα του παγκόσμιου ίντερνετ. Κατά βάση είναι από τουρίστες που έκαναν την καθιερωμένη στάση στην πρωτεύουσα πριν επιβιβαστούν στο πλοίο για το καταγάλανο Αιγαίο, αλλά συνάντησαν περισσότερα προβλήματα απ’ όσα τους είχαν προετοιμάσει.
Τα αναζητήσαμε, εντοπίσαμε εκείνα που επαναλαμβάνονται περισσότερο, προσθέσαμε και μερικά δικά μας από τα χρόνια εμπειρίας μας στην πρωτεύουσα, και ιδού: Ένας σύντομος οδηγός για να αποφύγεις τις τουριστικές παγίδες στην Αθήνα.
Όσα θα έπρεπε κανονικά να αποφεύγουν οι τουρίστες
Είναι αμαρτία, αγαπητέ τουρίστα, φτάνοντας στην Αθήνα να παρασυρθείς από την εύκολη λύση των ταξί στο αεροδρόμιο. Εκείνη τη στιγμή, βρίσκεσαι περίπου 30 χιλιόμετρα μακριά απ’ το κέντρο και το ποσό που θα γράψει τελικά το ταξίμετρο θα σε κάνει να αναρωτηθείς εάν ήταν κίτρινο ή χρυσό το όχημα που μπήκες. Καλύτερα, δοκίμασε το μετρό.
Δεν αξίζει να ξοδέψεις μιάμιση ώρα πήγαινε και μιάμιση ώρα έλα οδικώς για το Σούνιο και το περίφημο ηλιοβασίλεμα που φιγουράρει στα social media. Στην πραγματικότητα, ο Ναός του Ποσειδώνα είναι αρκετά μικρότερος απ’ ό,τι νομίζεις και όταν πέφτει ο ήλιος, η θέα στο μνημείο συμπληρώνεται από δεκάδες καραβάκια και πλοία που πιάνουν θέση για τον ίδιο ακριβώς λόγο.
Διαβάζεις στον χάρτη Ακαδημία Πλάτωνα, αλλά καλύτερα να μην ψάξεις Ακαδημία Πλάτωνα, αγαπητέ τουρίστα: κανένα πρόγραμμα ανάδειξης του σπουδαίου αρχαιολογικού χώρου δεν έχει γίνει πράξη, με αποτέλεσμα τα θραύσματα των αρχαίων καταλοίπων να είναι ελλιπώς σηματοδοτημένα και χωρίς επαρκές υλικό ενημέρωσης για τους επισκέπτες. Ωστόσο, θα βρεις ένα όμορφο πνεύμονα πρασίνου που ούτε οι Αθηναίοι γνωρίζουν καλά-καλά. Αλλά μην πας μεσημέρι!
Και στην ουσία, αυτή είναι μια γενική αρχή που θα έπρεπε να διδάσκουν τα τουριστικά γραφεία: το μεσημέρι είναι αβίωτο στην Αθήνα το καλοκαίρι. Δεν υπάρχουν σκίαστρα (μόνο μεγάλοι περίπατοι), το ποσοστό πρασίνου είναι εγκληματικά χαμηλό και οι μονάδες των air condition δουλεύουν αρειμανίως αυτές τις ώρες, βγάζοντας ακόμη παραπάνω ζέστη. Επιπλέον, δώρο δροσιάς: Οι σταγόνες απιονισμένου νερού που στάζουν απροειδοποίητα πάνω σου, όπως περπατάς.
Για μπάνιο στη θάλασσα, ούτε να το σκέφτεσαι. Τα πρωινά, έχω πετύχει τουρίστες στη Συγγρού να ψάχνουν με το βλέμμα τους τα δρομολόγια που πηγαίνουν θάλασσα και είναι αποκαρδιωτικό. Πώς να τους εξηγήσεις ότι το 26% από τις κοντινές παραλίες στα Νότια Προάστια είναι ακατάλληλες για μπάνιο και ότι ενδεχομένως να αποκτήσουν για σουβενίρ ένα επιπλέον χέρι;
Κανονικά, με την έκδοση σε κάθε εισιτήριο στο Καλλιμάρμαρο ο υπάλληλος θα έπρεπε να έλεγε «στην έφερα». Το Παναθηναϊκό Στάδιο είναι πράγματι ένα υπέροχο μνημείο, ανακατασκευασμένο σύμφωνα με αρχαίο στάδιο όπου γίνονταν οι πρώτοι σύγχρονοι αγώνες, αλλά μπαίνοντας μέσα δεν πρόκειται να δεις τίποτα παραπάνω απ’ όσα βλέπεις στην είσοδο. Εκτός εάν το θέμα είναι να βγάλεις μια καλή φωτογραφία (άντε, και να δεις το μικρό μουσείο που κρύβεται μέσα στη λεγόμενη Τρύπα της Μοίρας).
Για αποφυγή παρεξηγήσεων: Καμία σχέση με την Αρχαία Αγορά της Ρώμης δεν έχει η Αρχαία Αγορά της Αθήνας. Οι τουρίστες ψάχνουν όλο προσμονή στον λόφο τα κατάλοιπα της κλασικής εποχής, έχοντας στο νου τους ότι βαδίζουν στα βήματα του Σωκράτη και του Αριστοτέλη, στη μήτρα της δημοκρατίας, αλλά τίποτα το εντυπωσιακό δεν έχει μείνει να θυμίζει εκείνη την εποχή – μονάχα θραύσματα.
Η αλλαγή φρουράς στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη αποτελεί αγαπημένο θέαμα για τους τουρίστες που επισκέπτονται την πόλη μας, μόνο που αυτή η πολυκοσμία κάνει τελικά αδύνατη την παρακολούθηση της όλης διαδικασίας.
Η Βαρβάκειος Αγορά δεν είναι το food hall που φαντάζεται ένας τουρίστας, έχοντας κατά νου αντίστοιχα παραδείγματα σε ευρωπαϊκές πόλης. Βασικά, κάτι τέτοιο προς το παρόν δεν υπάρχει στην Αθήνα.
Και αν είναι ποτέ δυνατόν να φας καλά σε ταβέρνα στου Ψυρρή που σερβίρει φραπέ, μουσακά, κρέατα και θαλασσινά. Απλά, τρέξε μακριά.
