Τα νέα εντυπωσιακά murals που δίνουν ζωή στους τοίχους της πόλης
- 11 ΙΟΥΝ 2024
Οι μήνες του καλοκαιριού είναι η καλύτερη εποχή για να ψάχνεις γλυκά καρπούζια και νέα murals στην Αθήνα. Διότι, απ’ τη μία, έχουν «δέσει» στους τοίχους οι καρποί της άνοιξης (την οποία παραδοσιακά περιμένουν οι artists για να αποφύγουν τα απρόσμενα του καιρού) και από την άλλη είναι η περίοδος που η πόλη μας είναι πιο θελκτική και όμορφη στα μάτια των ξένων επισκεπτών, ανάμεσα στους οποίους και ονόματα του γκραφίτι που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, καλεσμένοι π.χ. από μια διοργάνωση ή από ένα ξενοδοχείο για ανάθεση, θα κάνουν όλο και συχνότερα στάση στην πρωτεύουσα, μια πόλη που γίνεται αντίστοιχα όλο και πιο φιλική στον κόσμο του street art.
Με μαθηματική ακρίβεια, τα περισσότερα σχέδια που εμφανίζονται όσο αδειάζονται σπρέι στην επιδερμίδα της πόλης είναι βέβαιο ότι ένα τυχαίο πρωινό θα δώσουν μια στιγμή έκπληξης, ίσως και ένα χαμόγελο, σε κάποιον επίσης τυχαίο περαστικό. Θα τον κάνουν να ψάξει με τα μάτια του το σχέδιο, να σκεφτεί, ίσως και να σηκώσει την κάμερα του κινητού του για φωτογραφία. Από αυτή την ασυναίσθητη σειρά κινήσεων, όμως, ίσως δεν παρατηρήσει το σημαντικότερο δίδαγμα: πόσο ευεργετικό είναι να σηκώνεις πού και πού το βλέμμα σου προς τα πάνω, καθώς περπατάς στην πόλη. Πίστεψέ με, ακόμη και στις διαδρομές της πιο τυπικής σου ρουτίνας, θα έχεις άπειρα νέα πράγματα να σου τραβήξουν την προσοχή.
Για τώρα, μένουμε στα νέα street art έργα που τράβηξαν τη δική μας προσοχή τους τελευταίους μήνες: Εντυπωσιακοί σπινόσαυροι, γαρύφαλλα, Καρυάτιδες και ένα hall of fame κοντά στην Πλατεία Νερού.
Ο Δημήτρης Θεοδωρακάκος στον Πειραιά
Παράλληλα με την ιδιότητα του καλλιτέχνη, αποφοίτου της ΑΣΚΤ, που έχει δώσει μορφή σε μερικά από τα πλέον «ανθρώπινα» murals της πόλης των Αθηνών, murals μέσα από τα οποία ζωντανεύουν καθημερινοί ήρωες όπως κοπέλες με βιβλία στο χέρι και ξεριζωμένοι πρόσφυγες, ο Simple G, κατά κόσμον Γιώργος Δημουλάς, είναι παθιασμένος δρομέας – αθλητής μεγάλων ορεινών αποστάσεων. Με το έργο που φιλοτέχνησε πρόσφατα σε λύκειο του Πειραιά, για την ακρίβεια στο λύκειο όπου είχε φοιτήσει ο ήρωας του έργου, ενώνει τις δύο του μεγάλες αγάπες στο πρόσωπο του Βαλκανιονίκη και πρωταθλητή Ελλάδος Δημήτρη Θεοδωρακάκου.
Μια κίνηση ως ελάχιστο «ευχαριστώ» από τον SimpleG για τον προπονητή και φίλο του, με του οποίου την καθοδήγηση, όπως ανέφερε στην ανάρτηση, «καταφέραμε να έχουμε αρκετά βάθρα σε πολύ σημαντικούς αγώνες στο ορεινό τρέξιμο».
Ένας σπινόσαυρος στον Βύρωνα
Αφότου αποφοίτησε από τη σχολή γραφιστικής του Βελγίου το 2001, ο ταλαντούχος εικαστικός με το ψευδώνυμο Psoman έχει αφήσει το στίγμα του σε πολλές πόλεις της Ευρώπης και της Ασίας, έχοντας έτσι στήσει ένα διάσπαρτο σε όλο τον κόσμο βασίλειο από αλλόκοτα και εντυπωσιακά πλάσματα, βγαλμένα από τις σελίδες ίσως κάποιου ανέκδοτου sci-fi novel που είναι γραμμένες στο μυαλό του, όπως γραβατωμένα ελάφια, μάχιμα βατράχια και δράκους-διαστημόπλοια.
Πλάσματα τέτοια είχαν εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια στον Πειραιά, ενώ πλέον ένα μεταλλαγμένο, illustrative-style παιδί του Βέλγου υπάρχει στον Βύρωνα, τη γειτονιά που δείχνει όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον για αναθέσεις σε επαγγελματίες του είδους.
Σε συνεργασία με το Awesome Experience Athens, της ομάδας που προωθεί με ποικίλους τρόπους τον κόσμο του street art, υλοποιήθηκε το mural στον προαύλιο χώρο του Γυμνασίου Καρέα. Για όσους έχουν την απορία, είναι ένας σπινόσαυρος, ο πρώτος αμφίβιος δεινόσαυρος και ίσως το μεγαλύτερο αρπακτικό που έχει περάσει ποτέ από τον πλανήτη Γη. Ένα προβοκατόρικο πλάσμα που οδηγεί σε σκέψεις για το χρονικό της εξελικτική πορείας των ειδών και το μέλλον του πλανήτη, σκέψεις που δεν έχουν σωστές ή λάθος απαντήσεις, αλλά είναι «ερμηνείες της οπτικής ποίησης» που έχει δηλώσει ότι επιδιώκει να πυροδοτεί ο Psoman.
Ένα hall of fame στον Ναυτικό Όμιλο
Με πρωτοβουλία του Ναυτικού Ομίλου 78, που πρεσβεύει μια γενικότερη φιλοσοφία εξωστρέφειας τα τελευταία χρόνια, έχουν πάψει από καιρό να είναι γκρι οι τοίχοι της ναυταθλητικής μαρίνας στην Καλλιθέα και έχουν μετατραπεί σε ένα hall of fame, όπως αποκαλείται στην ορολογία του γκραφίτι, όταν δηλαδή πολλοί καλλιτέχνες κάνουν έργα δίπλα-δίπλα σε κλίμα συνεργασίας, αφήνοντας τον περαστικό να διαλέξει ποιος έχει τα καλύτερα skills.
Η τελευταία παρέμβαση ολοκληρώθηκε τον Μάιο (πάνω στα ισάξια όμορφα murals που υπήρχαν από περσινό φεστιβάλ), με συνθέσεις και σχέδια εμπνευσμένα από τη θάλασσα και τη ναυτική ζωή.
Ένα παράδειγμα, αυτό το παστέλ mural που μυρίζει καλοκαίρι από τον Stelios Pupet – χαρακτηριστικό σε όλα τα έργα του αποφοίτου της ΑΣΚΤ και πολυταξιδεμένου μέσω του street art στην Ευρώπη είναι ο κάνναβος που χωρίζει τη σύνθεση σε κουτάκια. Πιο δίπλα, θα βρεις νέα murals μεταξύ άλλων του SimpleG, του Apset αλλά και του Billy Gee που ήταν ο συντονιστής της παρέμβασης, σε αγαστή συνεργασία και με τον Δήμο Καλλιθέας.
Οι Καρυάτιδες του INO
Από αρχές του χρόνου, μέσα δηλαδή στη χειμωνιάτικη περίοδο που οι αναθέσεις και οι παρεμβάσεις είναι κατά κανόνα στον πάγο, περιμένοντας τη ζέστη της άνοιξης, έκαναν την εμφάνισή τους τρεις Καρυάτιδες χαμηλά στην Ερμού, λίγο πριν την πλατεία Αγίων Ασωμάτων, με την υπογραφή του INO. Αποτυπώνονται με τέτοιο τρόπο που «η μία κοιτάζει προς την Ακρόπολη, η δεύτερη προς την κοινωνία και η τρίτη προς το Κοινοβούλιο της Ελλάδας», όπως ανέφερε στην ανάρτηση στα social media ο διάσημος street artist που επιδίδεται σε μεγάλες τοιχογραφίες, που σχεδιάζει κρεμασμένος με σχοινιά.
Το έργο υλοποιήθηκε με τη στήριξη του Δήμου Αθηναίων.
Η επανάσταση των γαρύφαλλων στο Χαλάνδρι
Με ένα υψωμένο χέρι στο κέντρο να κρατά τα κατεξοχήν σύμβολα της ελευθερίας σε Πορτογαλία και Ελλάδα –το κατακόκκινο γαρύφαλλο και το λευκό περιστέρι με ανοιγμένα φτερά– η νέα τοιχογραφία του street artist Γιάννη Ερμίδη στο 7ο Γυμνάσιο Χαλανδρίου αποδίδει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κοινή ανάγκη η οποία ένωνε τους χιλιάδες που ξεχύθηκαν στους δρόμους για να ανατρέψουν τη δικτατορία του António de Oliveira Salazar με εκείνους και εκείνες που είχαν αμπαρωθεί στο Πολυτεχνείο το 1973.
Οι δύο πολύ κοντινές χρονικά στιγμές αντιδικτατορικού αγώνα εντάσσονται στο λεγόμενο «τρίτο κύμα εκδημοκρατισμού» του κόσμου, που μετά την Ελλάδα και την Πορτογαλία, επεκτάθηκε στην Ισπανία και τη Λατινική Αμερική. Το έργο υλοποιήθηκε στην επέτειο των 50 χρόνων από την Επανάσταση των Γαρυφάλλων, έχοντας τη στήριξη της Πρεσβείας της Πορτογαλίας και του Ινστιτούτου Camões I.P., ενώ την οργάνωση της παρέμβασης ανέλαβε η Awesome Athens Experiences.
Ένας πυγμάχος στο Περιστέρι
Λογικά θα θυμούνται οι περισσότεροι ότι στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 το Περιστέρι είχε φιλοξενήσει το άθλημα της πυγμαχίας. Είκοσι χρόνια αργότερα, με πρωτοβουλία ενός σχετικού αθλητικού συλλόγου της περιοχής (Fight Academy), εμφανίστηκε το μεγαλύτερο πυγμαχικό mural που έχει γίνει μέχρι σήμερα στη χώρα. Το έργο που φέρει την υπογραφή του spent1 ξεπερνά τα 50 τ.μ. επιφάνειας και τα 8 μ. ύψους, έχοντας καλύψει όλη την «πλάτη» πολυκατοικίας στη γειτονιά πάνω από το Ποτάμι.
Πιο συγκεκριμένα, η τοιχογραφία που με τον τρόπο της σε παρακινεί να σηκωθείς από τον καναπέ και να μην εγκαταλείπεις, βρίσκεται στην παιδική χαρά του Δήμου που συνορεύει με τις εγκαταστάσεις του συλλόγου.
