Το καρναβάλι του Μεταξουργείου θα μείνει για πάντα ελεύθερο
Εικόνες και περιγραφές από το διάσημο αυτοοργανωμένο καρναβάλι του Μεταξουργείου που μένει πιστό στην αποστολή του: να φέρνει κοντά τον κόσμο για μια ξέφρενη και ελεύθερη γιορτή ενάντια στους σκληρούς καιρούς που διανύουμε.
- 11 ΜΑΡ 2024
Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, πολλά πράγματα έχουν αλλάξει στο Μεταξουργείο – εξαφανίστηκαν τα φθηνά ενοίκια, παρατημένα σπίτια και πολυκατοικίες σουλουπώθηκαν και έγιναν πολύχρωμα boutique hotels, λιγόστεψαν τα στέκια και άνθισαν τα co-working spaces, τα νέα εστιατόρια και τα concept stores.
Πολλά πράγματα φαίνεται ότι θα συνεχίσουν να αλλάζουν, εκτός όμως από τον θεσμό που έχει τη στόφα των κατοίκων μέσα του, έναν αυτοδημιούργητο θεσμό που μια μέρα τον χρόνο, την τελευταία Κυριακή πριν το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας, φέρει το χρέος να αναγεννά την ελευθερία, τη δημιουργικότητα και το αίσθημα του «μαζί» που ξύπνησε κάποτε το Μεταξουργείο από το λήθαργο.
Αναφερόμαστε στο Καρναβάλι του Μεταξουργείου, φυσικά, ένα έθιμο της γειτονιάς το οποίο ξεκίνησε μέσα στην κρίση. Τότε που, παραμελημένο όπως ήταν, το Μεταξουργείο εξελίχθηκε σε «πυρήνα αλληλεγγύης» με κοινοτικές πρωτοβουλίες μαγειρέματος και διανομής φαγητού. «Οι κάτοικοι παλεύουν με τον αντίκτυπο των μέτρων λιτότητας και αναζήτησαν παρηγοριά στη δημιουργική έκφραση και τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις», είχαν παραθέσει στο OneMan κάτοικοι της περιοχής από την επιτροπή Μαχαλά που συστάθηκε πρόσφατα.
«Δεν είναι τυχαίο ότι το πρώτο αυτοοργανωμένο καρναβάλι του Μεταξουργείου, η κοινωνική πολιτιστική καρδιά της γειτονιάς, ξεκίνησε τότε», είπαν οι ίδιοι. «Οι ταπεινές ρίζες του καρναβαλιού του Μεταξουργείου ήταν μια απάντηση στην καθημερινή δυστυχία που έφεραν τα χρόνια σκληρής λιτότητας, κάτι που στην προέλευσή του εξελίχθηκε σε κάτι πολύ μοναδικό για την πόλη: Μια αυτοοργανωμένη, αυτοχρηματοδοτούμενη γιορτή όπου άρχισαν να συμμετάσχουν χιλιάδες επισκέπτες από όλα τα κοινωνικά στρώματα, για να γιορτάσουν τη γειτονιά και να εκφραστούν ελεύθερα».
Έτσι, το εθιμοτυπικό της παρέλασης την προτελευταία Κυριακή της Αποκριάς έγινε σημείο αναφοράς και ευκαιρία ζυμώσεων σε επίπεδο γειτονιάς, έγινε πολλά περισσότερα δηλαδή από μια φαντεζί παρέλαση, όπως λογικά θα σκέφτονται μπροστά στα άρματα της δημοφιλούς γιορτής οι τουρίστες και οι φωτογράφοι σήμερα.
Στον πυρήνα του παραμένει ακριβώς ίδιο: το Καρναβάλι του Μεταξουργείου δεν διαθέτει διοργανωτές και θεματικές κατηγορίες, είναι ένα αυθόρμητο και πάντα ευφάνταστο μπουλούκι, που ξεχύνεται στους δρόμους με ντουντούκες και νταούλια, βαμμένα κορμιά, αυτοσχέδια άρματα, σάτυρους, παιδιά και μεγάλους, όλοι σαν μια μεγάλη αγκαλιά.
Όπως πάντα, το ραντεβού ήταν στην πλατεία Αυδή, μετά το μεσημέρι. Εκατοντάδες κόσμου άρχισαν να καταφθάνουν, έγιναν χιλιάδες και με τα όργανα για οδηγό άρχισαν το ταξίδι τους στα στενά του Μεταξουργείου, σε δρόμους γνωστούς που όμως γίνονται όλο και πιο ξένοι.
Οι κάτοικοι, ακούγοντας τη χαρούμενη φασαρία, έβγαιναν στα μπαλκόνια με τα κινητά στα χέρια για να απαθανατίσουν τα άρματα που φημίζονται για την ευρηματικότητά τους – ανάμεσα στο πλήθος, ένα τροχήλατο ταξιδιωτικό γραφείο και ένα πολύχρωμο τέρας με μαλλιά-κορδέλες.
Ένα γκρουπ είναι ντυμένο σφουγγαρίστρες σε σιέλ και ροζ χρώμα. Υπάρχουν σάτυροι, νεράιδες, λουλούδια.
Η πομπή επιστρέφει στην πλατεία Αυδή αργά το απόγευμα για το καθιερωμένο κάψιμο του καρνάβαλου. Ο κόσμος χορεύει με την ψυχή του γύρω από τη φωτιά, στον ρυθμό που κρατούν ακούραστα τα ντέφια κι οι γκάιντες, θυμίζοντας κάτι διονυσιακό που δύσκολα ταυτίζεται με τον αστικό ιστό της πόλης. Το αλκοόλ συνεχίζει να ρέει, το ίδιο και η καλή διάθεση, θυμίζοντας ότι η ζωή είναι μικρή για να την παίρνεις τόσο στα σοβαρά.
