Άδεια του Αυγούστου, αυτή η απάτη

Υπάρχει κάποιος νόμος, o οποίος μας αναγκάζει να παίρνουμε όλοι ταυτόχρονα άδεια τον Αύγουστο; Ειδικά το δεκαήμερο από τις 10 μέχρι τις 20 Αυγούστου νεκρώνουν σχεδόν τα πάντα σε εταιρείς και επιχειρήσεις. Όλοι οι εργαζόμενοι αφήνουν τα άγχη πίσω στο γραφείο και τρέχουν σε νησιά και παραλίες για να απολαύσουν το καλοκαίρι. Τι είπατε;

Απολαμβάνουν άραγε όλοι τους το καλοκαίρι όταν κλείνουν πανάκριβα δωμάτια στα νησιά (high season, you know), δεν βρίσκουν ξαπλώστρα στις παραλίες ή δεν μπορούν καν να περπατήσουν άνετα στα κυκλαδίτικα σοκάκια; Όταν στριμώχνονται στα πλοία για να ‘δραπετεύσουν’ από την πόλη, όταν μπλέκουν στην κίνηση των διοδίων μια ημέρα πριν τον δεκαπενταύγουστο ή όταν περιμένουν με τις ώρες να εξυπηρετηθούν στις ταβέρνες, εξαιτίας των δεκάδων πελατών που έχουν καθίσει ταυτόχρονα; Αυτό είναι άραγε ο ιδανικός Αύγουστος;

Δεν μιλάω ασφαλώς για όσους τυχερούς έχουν ένα δικό τους σπίτι κάπου πιο ήσυχα και θα πάνε να απολαύσουν την ηρεμία του. Αναφέρομαι σε όλους τους υπόλοιπους που θα φτάσουν στα διάσημα ελληνικά νησιά εκείνες τις ημέρες του Αυγούστου και δε θα σταματήσουν να ανεβάζουν stories στο Instagram. Η απάτη της αυγουστιάτικης άδειας πρέπει κάποια στιγμή να αποκαλυφθεί.

Κάποιοι την έχουν καταλάβει εδώ και καιρό, γι’ αυτό και δε θα επιλέξουν ποτέ εκείνο το δεκαήμερο του Αυγούστου για τις διακοπές τους. Θα προτιμήσουν να ταξιδέψουν νωρίτερα, κάποιες ημέρες μέσα στον Ιούλιο ή ακόμη καλύτερα τον Σεπτέμβρη. Ας μην γελιόμαστε. Στην Ελλάδα το καλοκαίρι προφανώς και δεν κρατάει μόνο τρεις μήνες.

Το ιδανικό βέβαια για όποιον μπορεί είναι να ‘σπάσει’ την άδειά του και να πάρει μια εβδομάδα τον Ιούλιο κι άλλη μία στις αρχές Σεπτέμβρη. Έτσι, θα έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να κλείσει κάποιο φθηνό δωμάτιο, αλλά και να αποφύγει τις αναποδιές που ανέφερα πιο πάνω.

Οι διακοπές τον Ιούλιο και τον Σεπτέμβρη δεν συγκρίνονται με αυτές του Αυγούστου. Λιγότερος κόσμος, καλύτερη εξυπηρέτηση όπου κι αν πας και φυσικά, οικονομικότερα. Βάζεις και λίγη περισσότερη ποιότητα στις διακοπές σου, ρε παιδί μου.

Από την άλλη, η Αθήνα τον Αύγουστο δεν είναι καθόλου άσχημη. Προσωπικά, την απολαμβάνω εκείνες τις ημέρες που όλοι λείπουν, είναι άδειοι οι δρόμοι και κάνεις το Περιστέρι – Άλιμος σε 10 λεπτά. Κάνεις τις βόλτες σου ανενόχλητος, περπατάς τα βράδια στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου κάτω από την Ακρόπολη, χαζεύεις την αυγουστιάτικη πανσέληνο και χάνεσαι ανάμεσα στους τουρίστες. Για την ακρίβεια νιώθεις κι εσύ λίγο τουρίστας στην πόλη σου. Και παράλληλα, περιμένεις να περάσουν οι μέρες και να ξαναπάς διακοπές στις αρχές Σεπτέμβρη. Υπάρχει κάτι καλύτερο;

Όταν όλοι θα γυρίζουν, εσύ θα ετοιμάζεις βαλίτσες να ξαναφύγεις. Επίσης, η δουλειά στο γραφείο τον Αύγουστο είναι ελάχιστη κι έτσι είσαι ακόμη πιο χαλαρός και ορεξάτος για απογευματινές βόλτες και after work drinks. Σαν να είσαι σε ημι-άδεια ένα πράγμα. Αντίθετα, όταν οι συνάδελφοι γυρίσουν και θα τρέχουν να μαζέψουν τον χαμό της δουλειάς κι εσύ θα τους κουνάς μαντήλι ανεβαίνοντας στο πλοίο. Μπορεί να σε καταριούνται από μέσα τους, αλλά μη δίνεις σημασία.

Εσύ θα δίνεις παράταση στο καλοκαίρι, όταν οι άλλοι θα λένε μεταξύ τους ‘καλό χειμώνα’. Δεν είναι και τόσο άσχημος τελικά o Αύγουστος στην Αθήνα, έτσι;