Αν είσαι τόσο άντρας, χτύπα τον εαυτό σου

Εδώ και 15 χρόνια, η 25η Νοεμβρίου, εκτός από η μέρα που γιορτάζουν οι Κατερίνες (χρόνια πολλά Κατερίνες), είναι και η Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών. Η Ημέρα καθιερώθηκε από τον ΟΗΕ τον Δεκέμβριο του 1999 και εκατομμύρια άντρες στον κόσμο κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους, δυστυχώς κυριολεκτικά, για να την κρατούν επίκαιρη.

Η μέρα προσφέρεται για κείμενα καταδίκης της βίας κατά των γυναικών γραμμένα από άντρες, κείμενα αλληλεγγύης στις γυναίκες-θύματα γραμμένα από άλλες γυναίκες (θύματα ή μη), εξαιρετικά to the point portfolios σαν αυτό που επιμελήθηκαν τα κορίτσια του Ladylike, και φυσικά για την κριτική του θυμόσοφου Twitter για “όλους αυτούς που θυμούνται τη βία κατά των γυναικών στις παγκόσμιες ημέρες” και γενικότερα για ό,τι θέλει να κράξει το θυμόσοφο Twitter για να μας θυμίσει να απορήσουμε πού μοίραζαν τη σοφία τους τόσοι φωστήρες πριν από αυτό. Αλλά είμαι ήδη εκτός θέματος.

Το θέμα είναι πως αν αυτά τα κείμενα μπορούν να ταρακουνήσουν έστω και έναν τέτοιο ‘άντρα’, καλώς κάνουν και γράφονται κι ας γράφονται εις τους αιώνας των αιώνων.

Έχεις βρεθεί μπροστά σε ξυλοδαρμό γυναίκας από άντρα; Έχεις ακούσει αυτό το βόμβο της επίθεσης; Έχεις νιώσει τα  γόνατά σου να εξαφανίζονται; Έχεις δει τη μανία στο πρόσωπό του τύπου που χτυπάει; Γιατί εγώ τα έχω δει. Τα έχω δει αρκετές φορές σε σπίτι συγγενών στα δέκα μου, όταν οι επιδρομές από τον πρώην σύζυγο του θύματος ήταν απροειδοποίητες, αλλά συχνές. Και αν υπάρχει μία φορά ο φόβος της αντίδρασης σήμερα, τότε υπήρχε δέκα. Όπως και ο φόβος για το τι θα πει η γειτονιά. Γι’ αυτό έκλεινε το ίδιο το θύμα τα παντζούρια, για να μη δώσει τροφή για σχόλια. Αυτό που δεν υπήρχε καθόλου τον καιρό εκείνο ήταν η ενημέρωση ότι μπορείς να αντιδράσεις, οι γραμμές βοήθειας και φυσικά οι Διεθνείς Ημέρες Εξάλειψης της Βίας.

Βία δεν είναι μόνο το χαστούκι ή η σπρωξιά. Βία είναι κυρίως η καθήλωση, ο τρόμος πριν και μετά. Είναι η ανημποριά να αντιδράσεις, η βεβαιότητα ότι θα ξαναγίνει και η ελπίδα αυτό το ξανά να μην είναι σύντομα.

Είναι αρκούντως κινηματογραφικό να πιάσεις έναν τύπο την ώρα που σε αμόκ ή μεθυσμένος ή δεν ξέρω κι εγώ τι χτυπάει τη γυναίκα του και να του σπάσεις τα μούτρα. Εννοώ, μπράβο σου αν είσαι ο Batman ή ο Superman, αλλά εδώ και αιώνες η σωματική βία δεν λύνεται με τη σωματική βία.

Κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν υπάρχουν πολλές πιο χρήσιμες κινήσεις απ’ το να στείλεις τον θύτη, αν περνάει απ’ το χέρι σου δηλαδή, σε έναν ψυχολόγο με τη μορφή του κατεπείγοντος και να αφήσεις τον ειδικό να διαλέξει τη θεραπεία που χρειάζεται. Δεν γίνεται να τα ρίχνουμε όλα στα νεύρα, στην κακιά στιγμή ή το αλκοόλ.

Οι πιο πρόσφατες έρευνες έχουν γκρεμίσει και το τελικό επιχείρημα-καταφύγιο σχετικά με το (τάχα ανύπαρκτο) μορφωτικό επίπεδο των θυτών. Όταν περισσότεροι από τους μισούς είναι ανώτερης ή ανώτατης εκπαίδευσης, τα επιχειρήματα περί αμορφωσιάς ντρέπονται και φεύγουν από μόνα τους.

Στην αντίπερα όχθη, αυτή του θύματος, οι αντιδράσεις πρέπει να είναι ακόμη πιο ακαριαίες. Αν το θύμα διστάζει γιατί αγαπάει ή λυπάται τον θύτη, τότε πρέπει να δράσει το περιβάλλον του. Κι αν το περιβάλλον είναι εξίσου φοβισμένο και δεν θέλει να δώσει πατήματα για σχόλια (λες και οι εκρήξεις βίας δεν ταΐζουν με κουτσομπολιό τη γειτονιά), εσύ που ακούς τον χαμό από το δίπλα σπίτι, αλλά καλημερίζεις τον θύτη στην είσοδο της πολυκατοικίας γιατί εντάξει μωρέ, με σένα είναι πάντα ευγενέστατος, χρωστάς στο θύμα και στην αξιοπρέπειά σου, να μιλήσεις.

Το πιο πιθανό είναι ότι μεταξύ των αναγνωστών αυτού του άρθρου θα υπάρχουν και ‘άντρες’ που έχασαν τουλάχιστον μια φορά τον έλεγχο και σιγούρεψαν ότι η σωματική τους δύναμη είναι μεγαλύτερη από αυτήν μιας γυναίκας. Αυτό είναι αφενός στενάχωρο (αλλά στεγνά ρεαλιστικό) και αφετέρου μια καλή αφορμή για να συνειδητοποιήσουν ότι στα μάτια των υπολοίπων, που προφανώς δεν είναι τόσο ‘μάγκες’, μοιάζουν με τύπους που χρειάζονται επειγόντως βοήθεια. Παιδιά, αν το αμόκ ή η ζήλια σας είναι τόσο αβάσταχτα, μπορείτε να κοπανήσετε τον εαυτό σας. Θα το ευχαριστηθούμε όλοι περισσότερο.

Για το τέλος άφησα ένα βίντεο που τα εξηγεί πολύ καλύτερα από εμένα και επιτρέπει και λίγα χαμόγελα για σήμερα.

Η γραμμή 15900 απευθύνεται σε γυναίκες θύματα βίας, είναι πανελλαδικής εμβέλειας και λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο και 365 μέρες το χρόνο.