Αποχαιρέτα τη την ΑΕΚ που χάνεις
Ο Ηλίας Αναστασιάδης, έξαλλος που ακόμη μια χρονιά της ΑΕΚ στη Superleague τελειώνει τον Οκτώβριο, προσπαθεί μάταια να κρύψει το θυμό του για την 'παραίτηση' Δέλλα.
- 21 ΟΚΤ 2015
Ας μην τον λέμε Δέλλα. Αν σας προκαλεί αλλεργία το όνομα, ας τον λέμε ‘ο προπονητής που ανέλαβε την ΑΕΚ στα μεγαλύτερα σκατά της ιστορίας της, πέρασε δυο χρονιές στην ντροπή, κατάφερε να κάνει τους παίκτες που είχε στη διάθεσή του να παίξουν κανονικό, ωραίο ποδόσφαιρο, αυτό με τις πάσες και την ορθολογική ανάπτυξη που είχαμε να δούμε από τη χρονιά του Βάλνερ και α, ναι, αυτός που έκανε την εγκληματική αλλαγή του Σιμόες στο ματς με τον Ολυμπιακό’. Τώρα που το σκέφτομαι, καλύτερα να τον λέμε Δέλλα για οικονομία χώρου.
Όπως διέρρευσε και δύσκολα θα διαβάσεις από τους αθλητικούς συντάκτες, που ορθώς σκέφτονται και τη δουλειά τους οι άνθρωποι, ο Δέλλας, μερικές ώρες πριν την παραίτησή του, συναντήθηκε με τον Μπάγεβιτς και για πρώτη φορά ως τεχνικός της ΑΕΚ, τσακώθηκε ή έστω, τα είπε έξω από δόντια.
Τι είπε ακριβώς; Δεν είχα κοριό στη συνάντηση, αλλά φαντάζομαι η κουβέντα θα κυμάνθηκε γύρω από τους επιθετικούς που δεν πήραμε ποτέ, από την προεδρίσια επιλογή του Τζιμπούρ (σ.σ. ρεπόρτερ της ΑΕΚ μου έλεγε στο φιλικό με τη Σεβίλλη ότι ο πρόεδρος εγγυήθηκε προσωπικά ότι ο Αλγερινός δεν θα κάνει μαγκιές στην ΑΕΚ και όπως είδες, του πήρε δύο ολόκληρα φιλικά μέχρι να πλακωθεί) και από τη λύσσα με την οποία χτυπάει σταθερά στις ελάχιστες γκέλες των τριών σεζόν του στην ΑΕΚ η Ώρα για Σπορ. Λυπάμαι πραγματικά γι’ αυτήν την κατάντια, γιατί έχω μεγαλώσει με την Ώρα.
Συζητούσα με τον Γιάννη Σερέτη πριν τα νέα της παραίτησης, ότι είναι φυσικό πως κάθε οπαδός που παρακολουθεί στενά την ομάδα του για δεκαετίες ‘διαβάζει’ και εντοπίζει πράγματα πολύ πιο εύκολα από έναν τρίτο. Ως οπαδός της ΑΕΚ λοιπόν, έχω εντοπίσει τη δυσανεξία στο Δέλλα, τόσο απ’ αυτούς που διάλεξαν να κάτσει στον πάγκο της όσο κι από συγκεκριμένους ΑΕΚάρχες της εξέδρας, που την έριξαν στη Γ’ Εθνική. Σήμερα το πρωί, τα είπα μπαίνοντας μαινόμενος στο γραφείο με τον Τόλη Χορτάτο, που σκέφτεται ακριβώς αυτά που σκέφτομαι.
Στις 29 Δεκέμβρη της ίδιας χρονιάς, η ΑΕΚ αποκλείεται από τον Αγροτικό Αστέρα στο Κύπελλο Γ’ Εθνικής και είναι ξεκάθαρο πια ότι φταίει ο Δέλλας. Βλέπεις, οι άτιμες οι φανέλες δεν παίζουν μπάλα μόνες τους και κάποιος πρέπει να φταίει. Κι επειδή ο αναμορφωτής της ΑΕΚ, που την ανέλαβε μόνο αφού έπεσε στη Γ’ Εθνική, δεν γίνεται να φταίει, αυτός που επωμίζεται το βάρος των ευθυνών είναι ο προπονητής. Και εδώ έρχεται η ανήθικη στάση εις βάρος του.
Ακόμη κι αν ήθελε να αναλάβει την ΑΕΚ της Γ’ Εθνικής ο Καπέλο ή ο Κλοπ ή ο Ουνάι Έμερι, το τιμόνι θα πήγαινε με no look pass στον Δέλλα. Νέος, άβγαλτος, καλό παιδί, μπορούμε να τον χειριστούμε, αν τα πάει καλά είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Αν δεν τα πάει, βάζουμε την κασέτα από την ανάποδη και είναι νέος, άβγαλτος, και χάρη του κάνουμε μωρέ, είναι ο πρώτος που θα πάρει πόδι.
Ο Δέλλας δεν βόλευε μόνο φέτος (όπως πολύ εύστοχα έγραψε ο Βαγγέλης Αρναούτογλου που τα ξέρει εκατό φορές καλύτερα από μένα) για να καλύψει τα λεφτά που δεν έβαλε ποτέ ο Μελισσανίδης ώστε να δούμε ΑΕΚ για πρωτάθλημα και όχι ΑΕΚ στο πρωτάθλημα. Ο Δέλλας βόλευε από την πρώτη στιγμή.
Από εκείνη την καλτ φωτογραφία στο ξύλινο ποδοσφαιράκι με τον Λυμπερόπουλο και τον Ζήκο, υπό την επίβλεψη του Μπάγεβιτς. Ο μόνος που έμεινε από τη φωτογραφία είναι ο Μπάγεβιτς.
Ο Δέλλας είναι ένας άνθρωπος με τρομερές ποδοσφαιρικές παραστάσεις και ένας προπονητής φιλόδοξος, ορθολογιστής, συμπαθής, με έργο που είδαμε στο χορτάρι. Η ΑΕΚ ΑΛΛΑΖΕ ΠΑΣΕΣ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΦΑΣΕΙΣ. Αλλά το θέμα δεν είναι ο Δέλλας σαν προσωπικότητα, αλλά σαν πρότζεκτ. Για πρώτη φορά μετά από ένα τσουβάλι χρόνια, η ΑΕΚ -ναι, από την Γ’ Εθνική και με τα μπόσικα του Μελισσανίδη- έδειχνε ότι δουλεύει βάσει πλάνου. Με νέο προπονητή, δουλευταρά, με πιτσιρικάδες που ξέρουν μπάλα και έγιναν διεθνείς ήδη από τη Football League, και κυρίως με πίστωση χρόνου.
Παρότι το ‘Ερχόμαστε’ που λέγαμε μετά το 1-1 στο Καραϊσκάκη ήταν απειλητικό τύπου ‘Ερχόμαστε να πάρουμε το πρωτάθλημα’, το χρήμα έρευσε με το σταγονόμετρο και γρήγορα συμβιβαστήκαμε (γιατί όχι;) ότι εντάξει αδερφάκι μου, ερχόμαστε και την επόμενη χρονιά, δεν χάθηκε ο κόσμος. Κανένα πρόβλημα, είμαι υπέρ αυτού του πλάνου. Λεφτά δεν μπήκαν, επιθετικό δεν πήραμε μετά από μια ΠΑΡΑΝΟΪΚΗ μεταγραφική σεζόν στην οποία γεμίσαμε με χαφ για τρεις ενδεκάδες και η οποία μας άφησε με τρεις επιθετικούς, εκ των οποίων οι δύο είναι ακατάλληλοι για τους δικούς τους λόγους, έ το μόνο που μας έμενε ήταν η υπομονή και η πίστη στο πλάνο (που, κακώς, θεωρούσαμε ότι υπάρχει γιατί χτες επιβεβαιώθηκε πως δεν).
Ο Άκης Γεωργίου, που επίσης ξέρει εκατό φορές καλύτερα από μένα τα εν οίκω της ΑΕΚ, έγραψε όλα όσα φορτώθηκαν στον Δέλλα με συνέπεια να τον παραιτήσουν. “Είναι κλοπή”, όπως θα έλεγε και ο αείμνηστος Συρίγος. Προς Θεού, δεν λέω ότι ο Δέλλας τα έκανε όλα σωστά (spoiler alert: κανείς δεν μπορεί να τα κάνει όλα καλά, ειδικά κάποιος που ξεκινάει τώρα), αλλά για μισό λεπτό:
– Του χρεώνεται ότι δεν πήρε τον Ιμπίσεβιτς. Χρεώνεται στον Δέλλα ότι δεν πήρε έναν παίκτη τέτοιου βεληνεκούς. Ότι τον ήθελε δηλαδή ο Μπάγεβιτς και ο Μιλοβάνοβιτς και άκουσαν τελικά τον προπονητή Δέλλα. Μάλιστα, τα συμπεράσματα δικά σας.
– Του χρεώνεται ότι δεν χρησιμοποιούσε τον στόπερ-ηγέτη Άρθο. Θα βλέπει τα δημοσιεύματα ο Ισπανός και θα λέει “Για μένα λένε αυτό το ‘στόπερ-ηγέτης’; Έλα, κόψτε την πλάκα”.
– Του χρεώνεται η τεσσάρα με τον Ολυμπιακό. Έναν Ολυμπιακό, ψύχραιμα τρεις σκάλες πάνω από την ΑΕΚ ως ρόστερ, που γεννάνε και τα κοκόρια του, που είναι σε τρομακτική φόρμα από το μήνα Σεπτέμβριο, που θα μπορούσε να έχει κερδίσει το ματς με 2-0 αντί για 4-0 και να μην ανοίξει ρουθούνι.
Δεν χρειάζεται να είσαι η συγγραφέας του Χάρι Πότερ για να φανταστείς ότι είχαν τον Δέλλα στη γωνία. Αυτόν που δεν τους εξέθεσε στιγμή, που δεν απογοήτευσε, και που ξαναέκανε την ΑΕΚ ελκυστική με ένα ρόστερ σχεδόν αμφιλεγόμενο.
Έκανε δυο καλές χρονιές στο Τσάμπιονς Λιγκ, χτύπησε στα ίσα το πρωτάθλημα το 2008, αλλά μέχρι εκεί. Η ομάδα είναι καταραμένη σε ισόβια μιζέρια και το πρότζεκτ Δέλλα ήταν ό,τι πιο υγιές είχε να μας δείξει από τα τιμημένα 90s. Ο Μελισσανίδης περιμένει το γήπεδο για την ανάσταση της ΑΕΚ. Το γήπεδο -μάλλον- θα γίνει, αλλά η ΑΕΚ δυστυχώς θα παραμένει μικρή και -το χειρότερο- χωρίς πλάνο.
Γιατί δεν είναι πλάνο το να αλλάζεις τον προπονητή σου τον Οκτώβριο και να πηγαίνεις με τον Στέλιο Μανωλά στο ματς με τον Ηρακλή και ο Θεός ξέρει σε πόσα ματς ακόμα. Είναι ξεφτίλα, κι αυτό δεν έχει να κάνει καθόλου με τη σημαία Μανωλάς. Ο Δέλλας θα έκανε μια αξιοπρεπέστατη χρονιά. Ας τον έδιωχναν τον Μάιο, αν ήθελαν το κάτι παραπάνω. Ας έδιναν στον νέο προπονητή χρόνο και χώρο για να δουλέψει. Τον Οκτώβριο δεν υπάρχει χρόνος και χώρος για να δουλέψει κανείς. Αλλά τι συζητάμε τόση ώρα; Αφού δεν υπάρχει πλάνο.
Μπράβο και στον Τίγρη και στα μέλη της Original που τα συζήτησαν πριν την παραίτηση Δέλλα. Ειλικρινά απορώ που δεν ορίστηκε προπονητής στα μαύρα χρόνια των μικρών κατηγοριών ένας τίμιος εκπρόσωπος των οπαδών. (Ακόμα) πιο φτηνός θα μας έβγαινε.
Μη σας κάνει καθόλου εντύπωση αν το σίριαλ ‘νέος προπονητής της ΑΕΚ’ λάβει τις διαστάσεις του σίριαλ ‘νέος προπονητής της Εθνικής’. Προσωπικά, νομίζω ότι δε θα φτάσουμε εκεί, γιατί η διοίκηση νιώθει εκτεθειμένη και θα δράσει γρήγορα. Ήδη η αντίδραση του κόσμου στο όνομα του Χιμένεθ (το ξανάπα, μόνο ο Γιδόπουλος δεν έχει γυρίσει σ’ αυτήν την καρικατούρα-ρέπλικα του παρελθόντος) έδειξε ότι η εξέδρα ευτυχώς δεν είναι γεμάτη πρόβατα.
Και μιας και μιλήσαμε για πρόβατα, ας συγχαρούμε τους ανθρώπους που έδιωξαν τον Ντέμη, που μάλλον δεν ήταν αρκετά ΑΕΚτζής έ, από τα μέσα της ΑΕΚ. Τον Ντέμη που έβαλε cover photo τον Δέλλα μετά τα νέα της παραίτησης.
Ας διαλέξει ο καθένας την ΑΕΚ που θέλει. Φοβάμαι ότι δεν θα έχω λόγο να ξαναγράψω σύντομα για την ομάδα. Η ΑΕΚ που θέλουν χάνει τη χρονιά από τον Οκτώβριο, κάτι που θα διαπιστωθεί στις πρώτες, κανονικές γκέλες που θα έρθουν. Φυσικά δεν πιστεύω ακόμη ότι θα τερματίσει τρίτη, και φυσικά θα δώσω το διαρκείας μου σε κάποιον που το θέλει περισσότερο.
Η συμφωνία ότι στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει ηθική και ότι η ΑΕΚ δεν χρωστάει τίποτε στον εκάστοτε Δέλλα είναι μια συμφωνία μεταξύ ανήθικων. Ας δούμε τώρα την ΑΕΚάρα του ξένου προπονηταρά. Δύο και κάτι χρόνια με πλάνο παραήταν υγιή γι’ αυτήν την ομάδα που εδώ και άπειρα χρόνια δεν ξέρει από τι πρωτοπάσχει.
Περαστικά μας.
