Ας σεβαστούμε κάποια στιγμή την τροφή και εκείνους που την στερούνται

Κάθε μέρα, κάθε μα κάθε μέρα που περνάει διαπράττουμε μικρά εγκλήματα κατά του πλανήτη μας στο θέμα της τροφής. Εγκλήματα τα οποία γίνονται δυστυχώς εν γνώσει μας. Αλλά προτιμάμε να αδιαφορούμε, να επαναπαυόμαστε, να μας δίνουμε άλλοθι και να νίπτουμε τα χεράκια μας γιατί λερώθηκαν από την πολλή σάλτσα. 

Το πολύ πολύ να νιώσουμε λίγο άσχημα με την ελαφρότητα που μας χαρακτηρίζει. Να το σκεφτούμε για 1 nanosecond κάθε φορά που παραγγέλνουμε χωρίς αύριο σε μια ταβέρνα, να κατηγορήσουμε ο ένας τον άλλον που ξεχάσαμε το φαγητό στο ψυγείο και τώρα χάλασε, να ρίξουμε μια πονόψυχη ματιά στον άπορο πριν πατήσουμε το γκάζι στο φανάρι. 

Προσωπικά έμαθα πολλά χρόνια τώρα να ζω στη χώρα του Ποτέ Ποτέ. Ποτέ καμία εγκράτεια, ποτέ καμία αυτοσυγκράτηση στο θέμα της τροφής. Κι όσο έκανα το καλό σε άλλους τομείς της καθημερινότητας, υπέγραφα συγχωροχάρτια για τον εαυτό μου στο κομμάτι του foodwaste αλλά και όσων δεινών φέρνει στην τροφική αλυσίδα και τον πλανήτη η συμπεριφορά μας παρέα με την κλιματική κρίση. 

Μπαίνοντας στο Foodwave Project με αφορμή μία σημαντική ενέργεια της ActionAid που μας καλεί να κινητοποιηθούμε διάβασα δύο πραγματικά disturbing facts. Από εκείνα που περνάνε συνήθως στο timeline του Twitter και δεν σταματώ. Αλλά σου ζητώ να σταθείς μερικά δευτερόλεπτα να τα διαβάσεις.

• Η επισιτιστική ανασφάλεια είναι ένα παγκόσμιο ζήτημα που επηρεάζει πάνω από 820 εκ. ανθρώπους στον κόσμο. Με τον όρο αυτό προσδιορίζουμε την περιορισμένη ή αβέβαιη διαθεσιμότητα ή πρόσβαση σε διατροφικά επαρκή και ασφαλή τρόφιμα. Το να μην έχει κάποιος δηλαδή πρόσβαση σε κατάλληλη και επαρκή τροφή.
• Η παγκόσμια παραγωγή και κατανάλωση της τροφής μας ευθύνεται για το 30% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και για το 70% της κατανάλωσης πόσιμου νερού.

Το πώς παράγουμε αλλά και το πώς καταναλώνουμε δηλαδή την τροφή μας είναι καταστροφικό για τον πλανήτη. Έναν πλανήτη ο οποίος είναι ήδη σε δυσμενή θέση μιας και η κλιματική κρίση φέρνει απρόβλεπτες ζημιές και πόνο σε ανθρώπους και οικογένειες που εξαρτώνται από τη φύση. Η γεωργία συντηρεί τις ζωές των δύο τρίτων από τους πιο ακραία φτωχούς του πλανήτη. Περίπου 750 εκατομμύρια ανθρώπους. Και υπολογίζεται πως οι αλλαγές στις κλιματικές συνθήκες θα επηρεάσουν 2,5 εκ αγρότες μικρής κλίμακας, ψαράδες και κτηνοτρόφους για τους οποίους εξαρτάται η ζωή τους από το περιβάλλον.

Θα μου πεις τι μπορείς να κάνεις εσύ για όλο αυτό που συμβαίνει κάπου εκεί έξω, κάπου μακριά σε μια χώρα με όνομα δυσανάγνωστο. Ας ξεκινήσουμε με το ότι το πρόβλημα είναι πραγματικά εδώ, στη χώρα μας και τις γύρω χώρες και όχι κάπου μακριά. Και η κλιματική κρίση είναι κάτι που βιώσαμε βαθιά στο πετσί μας και αυτό το καλοκαίρι με τις φωτιές αλλά και με όσα δεινά μπορεί να φέρει η κακοκαιρία. Και οι ακραία φτωχοί ζουν και ανάμεσά μας.

Σκοπός αυτού του κειμένου όμως δεν είναι να κάνω άλλη μια καταγραφή ενός προβλήματος το οποίο είναι πράγματι αρκετά γενικό και δύσκολο να το διαχειριστεί ο καθένας από εμάς. Σκοπός του κειμένου αυτού είναι να δούμε πώς μπορούμε εμείς οι ίδιοι να γίνουμε κομμάτι της αλλαγής. Με τον πιο απλό τρόπο που θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε.

Σε μια κουβέντα που κάναμε με την Madame Ginger και τον Περικλή Κοσκινά πριν από λίγες ημέρες και μπορείς να παρακολουθήσεις στο παρακάτω βίντεο, ξεχωρίσαμε μερικές πρακτικές που μπορούν πραγματικά να εφαρμοστούν από τον καθένα και να φέρουν σιγά σιγά την επιθυμητή αλλαγή πρώτα στον τρόπο σκέψης μας και έπειτα στον πλανήτη

Αν το καλοσκεφτείς, κάθε μικρή μας κίνηση στην καθημερινότητά μας είναι σημαντική σε αυτή την αλυσίδα της τροφής. Κάθε φορά που επιλέγουμε μία συσκευασία μη βιώσιμη, κάθε φορά που καταναλώνουμε πολύ περισσότερα από όσα χρειαζόμαστε, κάθε φορά που κάνουμε στην άκρη μικρούς παραγωγούς, κάθε φορά που βλέπουμε το ντουλάπι γεμάτο και το φορτώνουμε κι άλλο κι άλλο κι άλλο, ξέρουμε βαθιά μέσα μας ότι κάνουμε κακό. Κι η απόφαση να αλλάξουμε συμπεριφορά είναι μία απόφαση που δεν μας κοστίζει τίποτα. Είναι μία απόφαση που μπορεί να φέρει μόνο χαρά σε εμάς και τους γύρω μας.

Mέσα από το πρόγραμμα Foodwave που συμμετέχει η ΑctionAid, 25 oργανώσεις, πανεπιστήμια και Δήμοι σε 17 χώρες ενώνονται και μιλούν για το δικαίωμα στην τροφή και για τη βιώσιμη παραγωγή και κατανάλωση. Για να γίνουμε υπεύθυνοι πολίτες και να ενωθούμε όλοι μαζί στον αγώνα ενάντια στην κλιματική κρίση και στην επισιτιστική ανασφάλεια.

Κι όσο περισσότερο μπεις στη διαδικασία να ψάξεις, τόσο περισσότερο θα ευαισθητοποιηθείς, θα κινητοποιηθείς και θα συνειδητοποιήσεις ότι το συγκεκριμένο ζήτημα είναι από εκείνα που μπορείς πραγματικά να λύσεις με τη δική σου στάση απέναντί του. Με το να αλλάξεις τις δικές σου συνήθειες, να γίνεις κοινωνός της αλλαγής και να απαιτήσεις με τη σειρά σου από τις κυβερνήσεις αυτού του πλανήτη να οργανώσουν με τέτοιο τρόπο τις κοινωνίες μας ώστε να είναι βιώσιμες.

Η υιοθέτηση μιας βιώσιμης διατροφής σε παγκόσμιο επίπεδο μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από 41%–74% ως το 2030. Όχι σε 100 χρόνια από τώρα ούτε σε μία κοινωνία άλλη από τη δική μας. Σε 9 χρόνια από τώρα και στη δική μας κοινωνία. 

Δεν είναι το ίδιο εύκολο για όλους να πάρουν μια τέτοια απόφαση, το ξέρω. Είναι δύσκολο για τον κάθε έναν από εμάς να αλλάξει συνήθειες. Αλλά αν σε κάθε επιλογή που επιβαρύνει τον πλανήτη, αρχίσουμε με το να κάνουμε μια δεύτερη σκέψη, ίσως σε λίγο καιρό από τώρα πέφτουμε το βράδυ υπερήφανοι γνωρίζοντας ότι για άλλη μια μέρα έχουμε κάνει περισσότερο καλό απ’ ό,τι κακό στον πλανήτη.

#FoodWaveproject #CatchTheWave #DEARProgramme