Αστυνομικός της Βουλής: Μια αρρωστημένη ιστορία που μετατρέπεται σε νέα Αμαλιάδα
Ένα σύστημα ανίκανο να προστατεύσει τα παιδιά, οι γνωστές γνωριμίες και η ευχαριστήρια επιστολή μιας ιδιαίτερης αίρεσης στον αστυνομικό.
- 3 ΔΕΚ 2024
Το τελευταίο διάστημα έχει υποχωρήσει από τα πρώτα στρώματα της πυραμίδας που αποκαλούμε επικαιρότητα η υπόθεση της Αμαλιάδας και μετά από μία σύντομη παύση με το μετρό Θεσσαλονίκης, επικεντρωθήκαμε σε μία άλλη, πέρα από κάθε φαντασία ιστορία με πρωταγωνιστή έναν αστυνομικό της Βουλής.
Οι λεπτομέρειες που έρχονται στα στο φως της δημοσιότητας είναι τουλάχιστον φρικιαστικές και σε οδηγούν αναπόφευκτα στο σημείο να αναρωτηθείς πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι όχι μόνο εκεί έξω, αλλά ακριβώς δίπλα σου. Και στη Βουλή φυσικά, όπου υπηρετούσε από το 2019. Μιλάμε για έναν αστυνομικό με τουλάχιστον τρία πειθαρχικά παραπτώματα και χωρίς όπλο. Αυτό είναι το λιγότερο, ναι, αλλά αξίζει να σταθούμε στα λόγια του Σταύρου Μπαλάσκα.
«Έχουμε έναν τεράστιο αστυνομικό φάκελο με αυτόν τον κύριο και μάλιστα πειθαρχικό. Έχει δείρει τον διοικητή του, έχει δείρει πολίτες, έχει απειλήσει», είπε ο αρχικά ο αστυνομικός αναλυτής και όταν μίλησε για το πώς ο 46χρονος κατάφερε να εργαστεί στη Βουλή, έκανε γνωστό αυτό που οι περισσότεροι ήδη γνωρίζουμε: Στην Ελλάδα, το μόνο που χρειάζεσαι, είναι έναν γνωστό.
Με λίγες λέξεις, λοιπόν, ο Σταύρος Μπαλάσκας μάς σέρβιρε στο πιάτο την πικρή πραγματικότητα η οποία είναι έντονα γαρνιρισμένη με όλες τις ελληνικές παθογένειες. «Δεν είχε δόντι. Είχε χαυλιόδοντα από μαμούθ. Και δεν είχε μόνο μέσον αλλά είχε και άκρη. Είχε όλη την κλίμακα δηλαδή. Για να πάει κάποιος στη Βουλή των Ελλήνων θέλει μέσον και άκρη, πόσο μάλλον άοπλος».
Το γνωστό σύστημα, όμως, απέτυχε κι αλλού: να προστατεύσει αθώα παιδιά. Ο μεγαλύτερος γιος του αστυνομικού είχε πέσει πριν μερικά χρόνια από το μπαλκόνι, κάτι που η μάνα απέδωσε στον φόβο του παιδιού προς τον πατέρα. Τίποτα δεν έγινε τότε. Μετά την πρώτη καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία από την σύζυγό του τον περασμένο Φεβρουάριο, το ζευγάρι μπήκε στη διαδικασία της ποινικής διαμεσολάβησης, μία διαδικασία που ελέγχεται από την αρμόδια εισαγγελική Αρχή, χωρίς την εμπλοκή της Αστυνομίας. Ωστόσο, η Δικαιοσύνη άργησε πολύ, όπως φαίνεται, να ασχοληθεί με την υπόθεση.
Σήμερα, ο «αστυνομικός της Βουλής» – έτσι θα μείνει στην ιστορία αν κριθεί ένοχος -, κρατείται προσωρινά μετά την ολοκλήρωση της πεντάωρης ανάκρισής του. Το «άοπλος» και οι «γνωριμίες» του, είναι το λιγότερο σε αυτή τη δύσοσμη υπόθεση.
Η αρχική καταγγελία που έγινε γνωστή, είχε να κάνει με έναν αστυνομικό ο οποίος εμπλέκεται σε υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας. Πολύ γρήγορα, μάθαμε ότι κατηγορείται για σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών του, με την επίσης αστυνομικό σύζυγό του έχει ενεργό ρόλο, χωρίς να γνωρίζουμε ακριβώς το πώς έφτασε η ίδια σε αυτό το σημείο. Οι λεπτομέρειες είναι περιττές, μία απλή αναζήτηση να κάνει κάποιος, θα τις βρει.
Σε βάρος του έχει ασκηθεί δίωξη για βιασμό, βιασμό ανηλίκου κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή, κατάχρηση ανηλίκων από οικείο κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή, γενετήσιες πράξεις μεταξύ συγγενών κατά ανηλίκων από ανιόντα κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή, πορνογραφία ανηλίκων, ενδοοικογενειακή σωματική βλάβη κατ´ εξακολούθηση, ενδοοικογενειακή βία κατά ανηλίκων κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή, ενδοοικογενειακή παράνομη βία ενώπιον ανηλίκων κατ’ εξακολούθηση ενδοοικογενειακή παράνομη βία κατά ανηλίκου κατ´εξακολούθηση και κατά συρροή οπλοφορία και οπλοχρησία κατ´ εξακολούθηση.
Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, η υπόθεση κινδυνεύει – αν δεν έχει ήδη γίνει – να μετατραπεί σε κάτι που θα θυμίζει πολύ αυτή της Αμαλιάδας. Όχι προς τις εξελίξεις ή το τι συνέβη, αλλά στο πώς παρουσιάζεται από την πλειοψηφία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι έχουν κάτι μεγάλο στα χέρια τους και, δυστυχώς, όλοι ξέρουμε πού θα οδηγήσει αυτό.
Ο αστυνομικός της Βουλής έχει όλο το πακέτο για να τροφοδοτεί τα τηλεοπτικά παράθυρα για μέρες, μέχρι να εμφανιστεί μία άλλη, εξίσου συνταρακτική είδηση και την ξεχάσουμε. «Αιμομικτική αίρεση έστειλε στον αστυνομικό ευχαριστήρια επιστολή», διαβάζουμε από το πρωί (το κερασάκι στην τούρτα), σε μια ιστορία που, όπως γίνεται συνήθως, οι πραγματικά μεγάλοι χαμένοι είναι τα ίδια τα παιδιά.
