Ο Ντέμης ήταν η ΑΕΚ

Υπήρχε μία πολύ χτυπητή αντίθεση στο φοιτητικό μου σπίτι. Στο ένα δωμάτιο ξεχώριζε μία αφίσα του Μιχάλη Κωνσταντίνου στα πράσινα με τίτλο ‘Ο κανονιέρης του Champions League’ και στο άλλο ένα εξώφυλλο εφημερίδας, τυλιγμένο με χοντρό διάφανο σελοτέιπ, το οποίο έγραφε ‘Θεέ μου, τι ΑΕΚΑΡΑ’. Στο δεύτερο δωμάτιο έμενα εγώ, στο πρώτο ο ξάδερφός μου. Στο τρίτο, όπου υπήρχε ένα πέντιουμ αρχαίο (αν και αναβαθμισμένο) και μια μικρή τηλεόραση για Playstation 2, μέναμε και οι δύο.

Όλη μέρα σχεδόν.

Η συνηθέστερή του κοροϊδία ήταν πώς μπορώ να έχω σε αφίσα ένα ματς που ήρθε ισοπαλία, εννοώντας το ‘ΑΕΚ-Ρεάλ Μαδρίτης: 3-3’. Εγώ δεν θυμάμαι γιατί τον κορόιδευα, κάτι θα είχα βρει, δεν έχει σημασία πια, έφυγε μαζί με εκείνα τα χρόνια.

(Ωστόσο, ακόμα δεν έχω σταματήσει να ζηλεύω εκείνες τις πορείες του Παναθηναϊκού).

Btw, ο Ντέμης Νικολαΐδης θα βρίσκεται στο στούντιο του Sport24 Radio 103,3 και στην εκπομπή “Ελα στον λαό σου” με τους Βασίλη Τεμπέλη, Ηλία Καλλονά και Σπύρο Κοντό την Κυριακή από τις 12:00 – 14:00.

Στη δική μου αφίσα παύλα εξώφυλλο εφημερίδας, τα μεγάλα και μικρά γράμματα έπεφταν πάνω σε μία φωτογραφία του Ντέμη Νικολαΐδη, που πανηγύριζε το τρίτο του γκολ σε εκείνο το ματς στο Νίκος Γκούμας. Ένιωθα πολύ μεγάλος για να έχω αφίσα ενός ποδοσφαιριστή στο δωμάτιό μου, οπότε αυτό το χαρτί εφημερίδας, λειτουργούσε ως καμουφλαρισμένο πόστερ του.

Ήμουν μαθητής γυμνασίου όταν ήρθε στην ΑΕΚ, ήμουν φοιτητής όταν έφυγε. Και ήμουν ακόμη φοιτητής (συγγνώμη μάνα), όταν ήρθε ξανά ως πρόεδρος. 

Για όσους αρχίσαμε να αντιλαμβανόμαστε τι γίνεται γύρω μας απ’ τα μέσα των 90s και μετά, ο Ντέμης ήταν η ΑΕΚ. Ήταν ένα μικρό καταφύγιο και ταυτόχρονα η φανερή περηφάνια κάθε ΑΕΚτζή. Ήταν ο Έλληνας παίκτης που όλοι ήθελαν, αλλά δεν μπορούσαν να έχουν. Ήταν ο μεγαλύτερος, ο πιο απολαυστικός Έλληνας σκόρερ που έχουμε δει από τότε μέχρι σήμερα. Ήταν ο άνθρωπος που είπε “όχι” στον Ολυμπιακό, τη στιγμή που όλος ο οργανισμός ΑΕΚ αιμορραγούσε προς τον Πειραιά. Ήταν ο θεός που τους έβαζε γκολ μέσα έξω. Και ας μην παίρναμε τα πρωταθλήματα. Και ας πήγε χαμένο το σύνθημα του 2001 “και πρωτάθλημα θα πάρω όπως το ’89”. Ο Ντέμης ήταν η ΑΕΚ. 

Ήταν τόσο μεγάλος που τα έβαλε με τον πρόεδρο της ίδιας του της ομάδας, τόσο μεγάλος που κάθε φορά που ανέβαινε πάνω στα κάγκελα της Σκεπαστής, ένας μικρός μαθητής “αλλαξοπιστούσε”.

Οι πιο μικροί σήμερα μπορεί να μην το καταλαβαίνουν, οι μεγαλύτεροι το είδαμε να συμβαίνει. Εγώ το είδα στη γειτονιά μου.

Και ας μην παίρναμε τα πρωταθλήματα, και ας πήρε μόνο τρία κύπελλα, πολύ λίγα συγκριτικά με την αξία του. Έτσι κι αλλιώς, έπεσε σε περίοδο που πολλοί μεγάλοι Έλληνες παίκτες δεν πήραν όσα άξιζαν και όχι μόνο στην ΑΕΚ. Είναι γνωστά αυτά. Η ζωή τους χρωστούσε και τους το ξεπλήρωσε το 2004.

Γύρισε ως πρόεδρος. Τη χρονιά του Ριβάλντο και τη χρονιά του Μπασινά, πήρα δύο συνεχόμενα εισιτήρια διαρκείας. Ήταν οι χρονιές που κάθε δεύτερη βδομάδα πήγαινα γήπεδο. Μόνος μου.

Η αγαπησιάρικη σχέση που είχε με τον κόσμο άρχισε να κλονίζεται, το 2008 τον βρήκε μακριά απ’ την ΑΕΚ και την ομάδα για πρώτη φορά μετά το 1996 να μην ταυτίζεται μαζί του. Για πρώτη φορά ο Ντέμης να μην είναι παρών έστω από κάποιο πόστο. Ακόμα και τη χρονιά που ήταν στην Ατλέντικο, δεν ένιωθες να λείπει. Διάβαζες, άκουγες, μάθαινες ότι ασχολείται με την ΑΕΚ, ότι κοιτάζει προς τα δω, “ότι θα γυρίσει και θα την πάρει”. 

Όπως και έγινε.

Τώρα ΑΕΚ και Ντέμης ακολουθούν άλλους δρόμους, αλλά παραμένει ο μεγαλύτερος ποδοσφαιρικός έρωτας για όσους είμαστε γύρω στα 35 (και ΑΕΚ). Τα τελειώματά του, οι κοφτές ντρίμπλες, οι φωνές του, το τατουάζ του Δικέφαλου σε μια εποχή που ελάχιστοι χτυπούσαν τατού, γενικά όλο αυτό το αλήτικο στιλάκι του, μας έδωσε έναν γηπεδικό ροκστάρ για να λατρεύουμε όσο ενηλικιωνόμασταν. Δεν ξέρω με ποιον Έλληνα παίκτη μπορεί να ταυτιστεί σήμερα ένα παιδί, και δεν μιλάω μόνο για οπαδούς της ΑΕΚ. Μιλάω γενικά.

Εμείς είχαμε αυτήν την τύχη. Και μέχρι σήμερα ψάχνουμε το ’11’ που θα μας κάνει να τον ξεπεράσουμε.
 

O Ντέμης Νικολαΐδης θα βρίσκεται στο στούντιο του Sport24 Radio 103,3 και στην εκπομπή “Ελα στον λαό σου” με τους Βασίλη Τεμπέλη, Ηλία Καλλονά και Σπύρο Κοντό την Κυριακή από τις 12:00 – 14:00.