Είναι το cancel στην Αράχωβα η λύση στο πρόβλημα;
- 7 ΔΕΚ 2023
Ένα αποτρόπαιο έγκλημα, ψίθυροι που μετατρέπονται σε φήμες, μια μικρή κοινωνία που παραμένει σιωπηλή και εγκλωβισμένη κάτω από έναν θόλο μυστηρίου και, στο βάθος, ο εσωτερικός τουρισμός που έχει ήδη ανοίξει την αγκαλιά του περιμένοντας να ακούσει τη μαγική φράση «100% πληρότητα».
Η εισαγωγή θα μπορούσε να είναι το θέμα ενός βιβλίου που παραμένει ανέγγιχτο κάτω από το minimal φωτιστικό στο κομοδίνο μας. Δεν είναι. Πρόκειται για τη χοντροκομμένη ελληνική πραγματικότητα που βλέπει τις βίαιες και ακατανόητες πράξεις να πρωταγωνιστούν ξανά σε αυτή.
Η ιστορία με τον Όλιβερ, το χάσκι στην Αράχωβα που κακοποιήθηκε με αιχμηρό αντικείμενο, είναι μία ακόμη επιβεβαίωση πως έχουμε να κάνουμε με άτομα που όχι μόνο στέκονται βουβοί μπροστά στην κτηνωδία, αλλά αποτελούν μέρος της. Είναι οι ίδιοι αυτοί που τη διαπράττουν, είναι οι ίδιοι αυτοί που τη συγκαλύπτουν.
Το διαδικτυακό κάλεσμα για μποϊκοτάζ που βρίσκεται σε εξέλιξη, λοιπόν, μοιάζει ως φυσική εξέλιξη και κάθε μέρα που περνάει, γίνεται όλο και πιο έντονο. Έχουμε συνηθίσει το cancel σε ανθρώπους, το cancel σε περιοχές είναι πιο σπάνιο. Η σύγχρονη πρακτική κοινωνικής δικαιοσύνης το κατάφερε και αυτό.
Η αντίδραση των ξενοδόχων μετά την εμφάνιση του hashtag στο X ήταν άμεση. Στην ανακοίνωσή τους, τονίζουν μεταξύ άλλων πως, «η αποτρόπαια αυτή πράξη ουδεμία σχέση έχει με τους κατοίκους της Αράχωβας και τους επιχειρηματίες του τουρισμού». Την ίδια στιγμή, έχει γίνει γνωστό ότι σημαντικός αυτόπτης μάρτυρας που φέρεται να είδε τον δράστη, δεν επιθυμεί να δώσει επίσημη κατάθεση διότι φοβάται.
Οι φιλοζωικές οργανώσεις, με τη σειρά τους, επιβεβαιώνουν ότι υπάρχουν άνθρωποι που γνωρίζουν τι έχει συμβεί και ποιος ευθύνεται για τον θάνατο του Όλιβερ. Παρ’όλα αυτά, έχουν περάσει 11 μέρες από τον θάνατο του ζώου και κανείς δεν έχει μιλήσει. Για το λόγο αυτό δημιουργήθηκε και το #cancelArahova, δεν ξύπνησαν ένα πρωί οι φιλοζωικές οργανώσεις και όσοι αηδίασαν με τα όσα διάβασαν, με σκοπό να κάνουν κακό στην τοπική οικονομία.
Η κουλτούρα της ακύρωσης, χωρίς καμία αμφιβολία, έχει αποδειχθεί προβληματική. Το τσουβάλιασμα όσων ζουν και εργάζονται στην Αράχωβα είναι επίσης προβληματικό. Το ερώτημα που προκύπτει λοιπόν, είναι ένα: Είναι το cancel ένας αποτελεσματικός τρόπος για να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι ή πρόκειται για μια τιμωρία που δεν προσφέρει καμία απολύτως εξιλέωση;
Η απάντηση είναι απλή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η νοοτροπία του όχλου και το cancel λειτουργούν ως μοχλός πίεσης υπέρ της αλήθειας και στην περίπτωση του Όλιβερ, μοιάζει επιτακτικό. Εφόσον «χάλασαν» ξαφνικά οι κάμερες και κανείς δεν γνωρίζει τι έχει συμβεί σε μία κοινωνία μικρή όπως είναι της Αράχωβας, τότε η χρήση του αποτελεί μονόδρομο. Είτε μας αρέσει είτε όχι.
