Ένα καλό μαγαζί πρώτα οφείλει να σέβεται τη γειτονιά του
Μια επιχείρηση οφείλει να είναι βιώσιμη κοινωνικά, δεδομένου ότι αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του κοινωνικού και οικονομικού ιστού μιας κοινότητας.
- 12 ΣΕΠ 2024
Τα μπαρ και τα εστιατόρια είναι κάτι περισσότερο από μέρη για να απολαύσεις ένα νόστιμο γεύμα ή να πιεις το ποτό σου – είναι κομμάτι των κοινοτήτων μας. Ενισχύουν την αίσθηση του ανήκειν σε μία γειτονιά, είναι οι χώροι όπου συναντιόμαστε, μοιραζόμαστε ιστορίες, δημιουργούμε δεσμούς, γιορτάζουμε σημαντικές ημέρες και προσωπικά επιτεύγματα ή ξορκίζουμε τη λύπη μας.
Ο Αμερικανός κοινωνιολόγος Ray Oldenburg επινόησε τον όρο «τρίτοι χώροι» – οι χώροι που δεν είναι ούτε σπίτι ούτε τόπος εργασίας, όπως τα εστιατόρια. Ο Oldenburg υποστηρίζει ότι αυτοί οι τρίτοι χώροι είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της κοινότητας και την ενίσχυση του κοινωνικού κεφαλαίου, συμβάλλοντας στη διαμόρφωση του τρόπου με τον οποίο βλέπουμε τους εαυτούς μας και τη θέση μας στον ευρύτερο κόσμο. Αυτό μπορεί να φανεί σε παραδοσιακούς τρίτους χώρους όπως τα καφενεία και οι ταβέρνες τα οποία έχουν διαδραματίσει αναπόσπαστο ρόλο στην καλλιέργεια της κοινωνικής αλληλεπίδρασης και στη διαμόρφωση της τοπικής πολιτιστικής ταυτότητας.
Τα τελευταία χρόνια ωστόσο πολλά ισόγεια κατάστημα πολυκατοικιών έχουν μεταμορφωθεί σε street food, bar ή εστιατόρια. Αυτό έχει αφενός ως αποτέλεσμα να εξαφανίζονται οι μικροβιοτεχνίες, τα μικρότερα μαγαζιά εμπορικής χρήσης και αφετέρου να δημιουργούνται ολόκληρες πιάτσες διασκέδασης που δημιουργούν προβλήματα στον αστικό ιστό σε συνάρτηση με την τουριστική υπερχείλιση.
Ολόκληρες γειτονιές του κέντρου δεν είναι πια βιώσιμες για τους κατοίκους της.
Και πιο έξω όμως από το Ιστορικό κέντρο, σε περιοχές όπως ο Νέος Κόσμος ή η Κυψέλη, η εστίαση καταλαμβάνει πια τον περισσότερο χώρο. Το φαγητό, το budget, η διακόσμηση, είναι όλα κάπως υποκειμενικά για τον καθένα μας προκειμένου να κρίνουμε αν μας αρέσει ή όχι ένα μαγαζί. Όλα μαζί ωστόσο παίζουν τον ρόλο τους στο αν ένα μαγαζί απευθύνεται καθολικά στους κατοίκους μιας πόλης ή εστιάζει σε digital nomads και τουρίστες, αλλά αυτό είναι μία άλλη συζήτηση. Αντικειμενικά όμως, το στοιχείο που το κάνει να ξεχωρίζει είναι όταν σέβεται τη γειτονιά και τους κατοίκους της.
Μια επιχείρηση οφείλει να είναι βιώσιμη κοινωνικά, δεδομένου ότι αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του κοινωνικού και οικονομικού ιστού μιας κοινότητας. Να διασφαλίζει ότι δεν ενοχλεί τη γειτονιά (από τη μουσική μέχρι τον δημόσιο χώρο που καταλαμβάνει) και αποτελεί ένα υγιές κομμάτι της.
Η ζωντάνια στην κατοίκηση μιας πόλης δεν έρχεται αποκλειστικά από την εστίαση, αλλά από ένα υγιές μείγμα καταστημάτων και κυρίως από τους ανθρώπους που κατοικούν, τη φύση και τα ζώα – όλα μαζί δημιουργούν το οικοσύστημα της πόλης. Φαντάσου πώς είναι να ζεις σε μία γειτονιά όπου τα πεζοδρόμια είναι κατειλημμένα από τραπεζοκαθίσματα, η φούσκα χτυπάει στα μηνίγγια σου, οι φωνές και η μουσική δε σε αφήνουν να κοιμηθείς με ανοιχτά παράθυρα.
Α, συμβαίνει ήδη.
