Ένας ευθυνόφοβος πρωθυπουργός

Αυτά ήξερε, αυτά είπε. Σε γενικές γραμμές, η συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη βαδίζει πάνω σε αυτή την πρόταση και αρνείται να παρεκκλίνει, σε μία τακτική η οποία δεν προκαλεί εντύπωση, αλλά δημιουργεί ερωτήματα και αντιδράσεις. Και οι αντιδράσεις είναι δικαιολογημένες.

Η συνέντευξη του πρωθυπουργού δεν μας έκανε σοφότερους, ωστόσο επισημοποίησε αυτό που από καιρό είχαμε υποψιαστεί: τίποτα δεν βγάζει νόημα και εφόσον τίποτα δεν βγάζει νόημα, υπάρχουν ξεκάθαρα τρύπες και λάθος χειρισμοί στην υπόθεση των Τεμπών από τις πρώτες μέρες του δυστυχήματος.

Το άκρως προβληματικό σε μία ήδη προβληματική κατάσταση, είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μίλησε ως πρωθυπουργός, αλλά ως ένας απλός πολίτης που θέλει να φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο. Θέλει να λάμψει η αλήθεια και να αποδοθεί δικαιοσύνη, όπως εσύ και εγώ. Έτσι είναι, αλλά δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Εδώ έχουμε να κάνουμε με θεσμικό ρόλο και ο θεσμικός του ρόλος, σε μία χώρα κανονική, έχει αλλεργία στην ευθυνοφοβία.

Κόντρα στο κυρίαρχο μέχρι χθες κυβερνητικό αφήγημα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης οπισθοχώρησε και έδειξε να κατανοεί πλήρως ότι ο ελληνικός λαός θέλει απαντήσεις, ειδικά μετά τις τελευταίες πανελλαδικές συγκεντρώσεις. Σε μια συζήτηση που κάτω από το περίβλημα της σοβαρότητας ήταν άκρως σουρεαλιστική, λίγο έλειψε να μας πει ότι βρέθηκε και ο ίδιος στο Σύνταγμα. Τη θέση του, βέβαια, πήραν οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας – τουλάχιστον αυτό υποστήριξε, ότι βρέθηκαν πολλοί από αυτούς στις συγκεντρώσεις.

Ο ίδιος, πάντως, δεν ανέλαβε καμία ευθύνη. Ο πρωθυπουργός της χώρας, στο χειρότερο σιδηροδρομικό δυστύχημα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας και με το συλλογικό τραύμα ακόμη ανοιχτό, έβγαλε τον εαυτό του από το κάδρο. Σαν να μην έφτανε αυτό, εκτός από τις αποστάσεις που κράτησε από τον πυρήνα του προβλήματος, άδειασε πλήρως την Εξεταστική Επιτροπή, παραδεχόμενος ότι το τρένο, τελικά, μπορεί να μετέφερε παράνομα καύσιμα.

Το ένα άδειασμα μετά το άλλο. Εκτός από αυτό του Δημήτρη Μαρκόπουλου (πρόεδρος της Εξεταστικής Επιτροπής), ο Κυριάκος Μητσοτάκης φόρεσε τα κίτρινα γάντια του και άρχισε να απομακρύνει από κοντά του ό,τι θεωρείται δυνητικά επικίνδυνο. Σχεδόν κανείς δεν γλίτωσε. Hellenic Train (με ανακοίνωσή της ξεκαθαρίζει ότι η εμπορική αμαξοστοιχία δεν μετέφερε τίποτα παράνομο), Πυροσβεστική, υπουργοί και κρατικός μηχανισμός στέκονται μπροστά από ένα μεγάλο καθρέφτη. Τον καθρέφτη αυτό τον κρατάει ο άνθρωπος στην κορυφή της πυραμίδας και όχι, δεν τον διακρίνουμε στην επιφάνειά του.

Το ερώτημα «πώς γίνεται να φταίνε όλοι οι άλλοι και να μην φταίει ο πρωθυπουργός;», δυστυχώς για να τον ίδιο, δεν απαντάται με επίκληση στο συναίσθημα ή βάζοντας μπροστά τη γονεϊκή του ιδιότητα. Πρώτος εκείνος όφειλε να έχει τις απαντήσεις. Δύο ολόκληρα χρόνια μετά την τραγωδία και δεν έχει καμία – ή σχεδόν καμία. Αντίθετα, εναποθέτει το βάρος αλλού και περιμένει, μαζί με όλους εμάς, από κάποιον να απαντήσει.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ