Επιτρέπεται να της λες “πάχυνες”;

Ο άντρας κακά τα ψέματα έχει μια πιο εύκολη ζωή. Δεν είναι απαραίτητο να “παίζει” στα 100 κιλά, στη μπάρα στο γυμναστήριο, για να είναι ικανοποιημένη η γυναίκα του, ούτε πρέπει να προσέχει επιδερμίδες, νύχια, φρύδια και λοιπές ανούσιες περιοχές. Αν είναι καθημερινά καθαρός, δεν αποπνέει γλίτσα αλλά φρεσκάδα, έχει στυλ και κάνει λίγο καλλωπισμό ορισμένων φανερών και απόκρυφων σημείων μπορεί να τα βγάλει πέρα.

Από την άλλη η γυναίκα, έχει μια τεράστια checklist που οφείλει να τηρεί, για να είναι up to date με τις πραγματικές δυνατότητές της (όλες οι γυναίκες έχουν δυνατότητες, η checklist είναι αυτό που αλλάζει τις ισορροπίες και κάνει κάποιες να ξεχωρίζουν). Μαλλιά, νύχια, μακιγιάζ, μάτια, χείλη, ξυρίσματα, πόδια, στήθος, σώμα, σφίξιμο, κυτταρίτιδα, ραγάδες (καμία σχέση με το Ραγά, που είσαι εσύ), δόντια, μαύρισμα.

Και μόνο που τα γράφεις, κουράζεσαι.

Ναι, αλλά αυτές οι “υποχρεώσεις” μιας γυναίκας που σέβεται τον εαυτό της, είναι “καθήκοντα” για τον άντρα που σέβεται (και θέλει να κοιτάζει μόνο αυτήν) τη γυναίκα του. Όταν ένας άντρας λέει σε μια γυναίκα “πάχυνες”, εννοεί “μην μου το χαλάς”. Όταν μια γυναίκα, ακούει “μην μου το χαλάς”, πρέπει να καταλαβαίνει ότι ο άντρας που έχει δίπλα της, τη θέλει ακόμη.

Οκ, το να το λες συνέχεια, να το λες σε λάθος στιγμές είναι ολίγον άβολο, έως εκνευριστικό. Ή το να κοιτάς αν έφαγε περισσότερα μακαρόνια από σένα, σαν διαιτολόγος στην Εθνική ομάδα μπάσκετ, που περιμένει τους αθλητές για λιπομέτρηση, μπορεί να είναι ακόμη και ασφυκτικό, αλλά οι άντρες σύμφωνα με ένα φίλο μου θέλουν ένα πιάτο φαγητό κι ένα πουκάμισο σιδερωμένο. Θα προσθέσω ότι θέλουν και μια εξυπνάδα, χιούμορ και στο τέλος της ημέρας ένα καλό σεξ, που όσο περνάει ο καιρός δεν θα γίνεται μονότονο, ούτε χειρότερο.

Και σίγουρα, δεν μπορείς να περιμένεις από τη γυναίκα σου, να έχει σώμα βγαλμένο από το Photoshop, αλλά ας έχει τουλάχιστον βγαλμένο από το γυμναστήριο.

Εσύ, όμως, καλείσαι να δώσεις για να πάρεις. Αν είσαι μαλάκας τις μισές ώρες της ημέρας, με ποιο δικαίωμα θα πεις ότι πάχυνε κιόλας από πάνω; Ένας τέτοιος συνδυασμός θα σε οδηγήσει μόνο στο “χθες, ένας τύπος που πηδήχτηκα, μου είπε ότι έχω σώμα που πετάει φωτιές”. Κάπου εκεί, η φωτιά τυλίγει εσένα. Κι επίσης, δεν μπορείς από τον πρώτο καιρό να ασχολείσαι με τα κιλά της και το πώς (σου) φαίνεται. Σε ξέρει κι από χθες; Αυτή η θεωρητική ασυλία, έρχεται με τον καιρό, μαζί με την οικειότητα.

Διαφορετικά, αν δεν ξέρεις πώς να το χειριστείς (ή ξέρεις και ορισμένες φορές το ξεχνάς), το να πεις σε μια γυναίκα ότι “δεν το βλέπω και πολύ καλά το σώμα σου τελευταία, είναι η καλύτερη κίνηση που μπορείς να κάνεις. Αν θες να πλακωθείς μαζί της. Το θέμα κιλών, κυτταρίτιδας και λοιπών αντιαισθητικών στοιχείων είναι χειρότερο και από το να ανοίξεις μια συζήτηση περί παιδιών, γάμου και της δικής σου αβεβαιότητας για το μέλλον.

Οι γυναίκες, πρέπει να ξέρεις, σκέφτονται το μέλλον, αλλά ζούνε με τη ματαιοδοξία του παρόντος, γι’ αυτό πρόσεχε τι λες, πότε το λες, πώς το λες και σε ποια το λες. Να φύγεις από αυτό την ιντερνετοσελίδα και να θυμάσαι ότι έχεις κάθε δικαίωμα, ως άντρας, να θέλεις το σώμα (οπίσθια, στήθος, πόδια, πλάτες, χέρια, κοιλιές κλπ.) της κοπέλας σου στα καλύτερά του, αλλά αυτό το δικαίωμα έχει κερδηθεί με πολύ περισσότερους αγώνες από ό,τι το δικαίωμα ψήφου που απέκτησαν κάποτε εκείνες.

Να προσέχεις, γιατί δεν ξέρεις σε τι μονοπάτια μπλέκεις και όπως μου είπε ο κολλητός μου “μόνο μπελά θα βρεις” με αυτό το κείμενο. Το ξέρω για αυτό και το ανέβαλα εδώ και μήνες. Έλεγα στον Χρήστο, κάθε φορά, ότι δεν προλαβαίνω. Και καλά…