Γιάννη, όλοι ξυπνήσαμε με το ίδιο άγχος σήμερα
- 21 ΙΟΥΛ 2021
Προτίμησα να το μάθω με το μαλακό, και εννοώ ότι προτίμησα να μπω σε sites για να δω στεγνά τίτλους και ειδήσεις, όσο γίνεται λιγότερο φορτισμένους συναισθηματικά και απλά να μάθω τι έγινε. Θα είχα χρόνο για τα υπόλοιπα -και όντως είχα.
Άλλοι προτίμησαν να μάθουν τα νέα βουτώντας με τα μούτρα μέσα στα social media, προσπαθώντας να καταλάβουν από φωτογραφίες και status τι συνέβη όσο εκείνοι κοιμούνταν. Οι φωτογραφίες του Γιάννη με την κούπα, τα δάκρυα και με τις αγκαλιές στη μητέρα του, δεν άφηναν χώρο για παρεξηγήσεις. Οι Bucks το έκαναν.
Δεν ξέρω πώς θα καταγραφεί στη συλλογική μας συνείδηση αυτή η μέρα, πώς θα τη θυμόμαστε τα επόμενα χρόνια. Μάλλον θα χωρίζεται για πάντα σε αυτούς που ξενύχτησαν ή ξύπνησαν για να δουν τον αγώνα και σε μας τους υπόλοιπους, που με την τσίμπλα στο μάτι, πριν καν σηκωθούμε απ’ το κρεβάτι, τσεκάραμε το κινητό μας.
Οι πρώτοι πιθανότατα θα μας αντιμετωπίζουν με μια ελιτίστικα χαβαλεδιάρικη διάθεση, και νομίζω ότι είμαστε εντάξει μ’ αυτό. Μικρό το κακό. Και τους αξίζει κιόλας, οι περισσότεροι απ’ αυτούς σήμερα παραπατάνε στις δουλειές τους.
Το SPORT24 ήταν το μόνο ελληνικό μέσο που έζησε από κοντά τους NBA Finals! Ο Χάρης Σταύρου βρίσκεται στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού και μετέφερε τον παλμό από τις αναμετρήσεις που ανέδειξαν το νικητή του κορυφαίου πρωταθλήματος μπάσκετ στον κόσμο. Ειδήσεις, στατιστικά, φαντασμαγορικά στιγμιότυπα, πολύ Γιάννης Αντετοκούνμπο και όλη η δράση εντός και εκτός παρκέ μόνο στο SPORT24.
Εντούτοις, δεν μπορώ παρά να αναρωτιέμαι πώς θα ήταν αν βλέπαμε τον αγώνα σε μια νορμάλ ώρα για Ελλάδα, ο καθένας στην τηλεόρασή του αλλά συναισθηματικά, όλοι μαζί. Καταλαβαίνεις τι εννοώ. Κάτι σαν το Euro του 2004 ή το Ευρωμπάσκετ της επόμενης χρονιάς. Αλλά αυτό δεν θα συμβεί ούτε τις επόμενες φορές που κυριολεκτικά ευχόμαστε να το σηκώσει ξανά «το παιδί απ’ τα Σεπόλια». Πρέπει να συμβιβαστούμε ότι αυτή τη χαρά θα τη μοιραζόμαστε μ’ αυτόν τον τρόπο: σκρολάροντας στο κρεβάτι μας, πριν καν φτιάξουμε καφέ. Και αυτό κομμάτι της συλλογικής μνήμης μας θα είναι.
Είναι βέβαια και λίγο εγωιστικό να σκέφτεσαι αυτήν τη στιγμή πώς θα βιώσεις εσύ την επιτυχία του Γιάννη, αλλά ας αφήσουμε αυτήν την κουβέντα για μια άλλη φορά.
Το θέμα μας είναι ότι σήμερα, όλοι ξυπνήσαμε με την ίδια αγωνία και λίγο πολλοί, ότι όλοι κάναμε τις ίδιες κινήσεις. Και ότι ίσως κάποιοι, λίγο περισσότεροι γραφικοί, μπήκαμε στο Google Translate και πατήσαμε «τιρινίνι».
