Γιατί εξακολουθεί να μας εκπλήσσει το κούλνες του Μίλτου Τεντόγλου;
Σε μία εποχή με παραφουσκωμένα «εγώ», ο Μίλτος Τεντόγλου θα αισθανόταν ντροπή αν νικούσε σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα με ένα άλμα κατώτερο των προσδοκιών του.
- 18 ΙΟΥΛ 2022
Αντιγράφω από το SPORT24. «Ο αγώνας ήταν από τους καλύτερους από άποψη επιδόσεων, αλλά δεν μου ξέφυγε ένα άλμα. Δεν ξέρω τι πήγε λάθος ήταν κοντά όλα τα άλματά μου. Το χειρότερό μου άλμα ήταν στα 8,20μ. Ήμουν σταθερός, αλλά ένα δεν ξέφυγε. Νομίζω ότι οι προσγειώσεις μου ήταν αυτές που μου στέρησαν το χρυσό μετάλλιο. Πάντα είναι κακές. Αν κάνεις κακή προσγείωση χάνεις περισσότερα εκατοστά. Είναι κρίμα που το έχασα έτσι το χρυσό. Από την άλλη με 8.32 μ. θα ήταν ντροπή να κερδίσω, δε με πειράζει. Θα ήθελα να πηδήσω 8,50 μ. κι ας μην κέρδιζα. Δεν πέτυχα ούτε ένα άλμα. Είπα ότι έπρεπε να κάνω 8,50μ. Δεν έπρεπε να κερδίσω με 8,32μ.».
Αυτές είναι οι δηλώσεις που έκανε λίγο μετά την κατάκτηση του αργυρού μεταλλίου στο μήκος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Γιουτζίν στο Όρεγκον. Γιατί εξακολουθεί να μας κάνει εντύπωση αυτό το σεμνό, το ταπεινό, το ειλικρινές που πρεσβεύει και δηλώνει ο Μίλτος Τεντόγλου;
Δεν είχε δώσει δικαιώματα για κάτι τέτοιο; Μάνι μάνι αν το καλοσκεφτούμε, χωρίς να είμαι κανάς τρελός afficionado του στίβου [έμαθα κι εγώ ανάμεσα σε πάρα πολλούς (στους περισσότερους;) το όνομα του Τεντόγλου μετά τα περσινά επικά που έκανε στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο], μέτρησα τέσσερις σκηνές του που δείχνουν αυτή την ταπεινοφροσύνη, το απροσποίητο κούλνες και την ειλικρίνεια που χρειαζόμαστε(;) από όσους θεωρούμε πολύπλοκους επειδή η δουλειά τους τυχαίνει να έχει τη μεγαλύτερη προβολή (έστω κι αν αυτή η προβολή είναι στη δημοσιότητα λίγες φορές μέσα σε μία χρονιά) και για πολλούς (πρέπει να) είναι πρότυπα.
Για παράδειγμα:
- Πριν κατακτήσει το Χρυσό στο Τόκιο, στην παρουσίαση του έριξε μια γροθιά στο πάτωμα, φόρο τιμής στο One Piece, sτο gear second του Luffy. Ένα power up του Luffy.
- Στην απονομή του Χρυσού μεταλλίου φόρεσε ροζ μάσκα συμβολικά για να δείξει την αλληλεγγύη και τη στήριξή του όλες τις γυναίκες που έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής κακοποίησης.
- Τρία χρόνια πριν το Χρυσό στο Τόκιο, στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου του Βερολίνου έδωσε μαθήματα ήθους και χαρακτήρα, αποδίδοντας τη δέουσα τιμή σε έναν θρύλο του αθλήματος, τη Γερμανίδα Χάικε Ντρέσλερ που ήταν εθελόντια-εργάτρια στο σκάμμα.
- Σε άσχετο χρόνο έχει δηλώσει το εξής: «Αυτό που κάνει ένας οικοδόμος ίσως είναι πιο δύσκολο από αυτό που κάνω εγώ, άρα γιατί να το παίξω κάποιος;»
Οι πολύπλοκοι, λοιπόν, εκτός από τη δουλειά τους -ειδικά σε ένα άθλημα που πολλές φορές δεν έχει τη δέουσα υποστήριξη από την πολιτεία- έχουν να διαχειριστούν και την εικόνα τους. Αρκετοί, και ειδικά σε άλλα πιο λαοφιλή αθλήματα, με αυτή βγάζουν χρήματα, κάνουν διαφημίσεις, μπίζνες.
Άλλοι πουλώντας μας τον ναρκισσισμό τους μέσα από δηλώσεις που δεν έχουν χαλινάρι, και άλλοι όντας απλά ο εαυτός τους.
Ο Τεντόγλου ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Δεν ταλαιπωρεί κανέναν με την εικόνα του, ίσα-ίσα θα θέλαμε να τον βλέπουμε και περισσότερο, ειδικά αυτή την περίοδο της τοξικότητας, της πόλωσης, των αντιδράσεων, θα ήταν κάτι σαν αντίβαρο στην αναλγησία.
Πώς να μη νιώθεις χαρούμενος όταν βλέπεις, λοιπόν, αυτόν τον τύπο που έτυχε να γεννηθεί στην ίδια χώρα με σένα, όχι μόνο να διακρίνεται στο άθλημά του, αλλά να είναι ο κορυφαίος των κορυφαίων στην κατηγορία του και να σου δείχνει με τον ειλικρινή λόγο του ότι ίσως τελικά γνωρίζει καλύτερα από το να πετά στον ουρανό, το πώς να προσγειώνεται στη γη.
