OPINIONS

Γιατί να σε λένε Μητσοτάκη;

Μία ματιά στην επόμενη ημέρα της ΝΔ και το κατά πόσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι εκείνος που θα την ξεκολλήσει από τη λάσπη.

Το Facebook δεν υπήρχε καν την τελευταία φορά που κάποιος οπαδός της ΝΔ ένιωθε αισιοδοξία για το μέλλον της παράταξης. Που έβλεπε μια ηλιαχτίδα να σκάει από την χαραμάδα στο παράθυρο και μια λεμονιά να ανθίζει στη γειτονιά. Κι ομολογώ ότι η αντίδραση, τουλάχιστον στα social media χθες βράδυ, με έκανε να σκεφτώ αν πράγματι αυτός ο άνθρωπος που αναλαμβάνει το τιμόνι της Νέας Δημοκρατίας μπορεί πράγματι να δικαιολογεί τέτοια αισιοδοξία στις τάξεις των φανατικών του κόμματος. Ή αν απλά έψαχναν ένα κλαδί να πιαστούν και οτιδήποτε καινούριο έμοιαζε με Μεσσία.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από την πρώτη ημέρα που αναλαμβάνει έχει μια τεράστια πρόκληση μπροστά του. Να διασώσει την ΝΔ από τη διαφαινόμενη κατάρρευση στα πρότυπα του ΠΑΣΟΚ και να την οδηγήσει ξανά στην εξουσία. Προσωπικά θεωρούσα απαραίτητη την κατάρρευση της ΝΔ για να αναδυθεί μιας υγιής πολιτική δύναμη από τον χώρο της Δεξιάς / Κεντροδεξιάς / πείτε την όπως θέλετε. Αλλά και με μια αναγέννηση θα ήμουν ευχαριστημένος. Το θέμα είναι αν ο Κυριάκος μπορεί.

 

Γιατί αν η προσωπική του επιδίωξη είναι να συσπειρώσει την υπάρχουσα παράταξη, οι επόμενες βουλευτικές εκλογές θα βρουν τη ΝΔ και πάλι στην αντιπολίτευση με τον αριθμό τον ψηφοφόρων να εξαρτάται από το ρυθμό θνησιμότητας των γερόντων στην Ελλάδα. Η ΝΔ και το πολιτικό σκηνικό εν γένει χρειάζεται μία ριζική ανανέωση. Νέα πρόσωπα, νέες ιδέες, νέες πολιτικές. Γλώσσα του 2016 και προγράμματα που να ανταποκρίνονται στην δυσμενή μας πραγματικότητα. Γενναίες αποφάσεις χωρισμού από αμαρτωλά στελέχη και προσθήκες από μία γενιά πολιτικά αμόλυντη. Πώς μπορεί όμως να τα κάνει αυτά ένας Μητσοτάκης;

Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι αν μπορούσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, από την πρώτη ημέρα προεδρίας, να μας ταίσει ένα μπλε χάπι και να διαγραφούν από την μνήμη μας όλα έως σήμερα, θα το έκανε. Και μην βιαστείς να πεις ότι το λέω αυτό για τη Siemens και όποιο άλλο σκάνδαλο έχει καλώς ή κακώς χρεωθεί. Γιατί είναι ρόλος της ελληνικής δικαιοσύνης να θέτει υπόλογους όσους πράττουν παρά τον νόμο, όχι δικός μου.

Είναι το όνομα Μητσοτάκης όμως που αποτελεί καταλυτικό παράγοντα για πάρα πολλούς αδιάφορους ή αναποφάσιστους ψηφοφόρους. Είναι η κληρονομιά του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη που θα κάνει πιστεύω αρκετό κόσμο να δει ακόμα πιο δύσπιστα την όποια προσπάθειά του για εξυγίανση του πολιτικού τοπίου στην ΝΔ και γενικότερα. Είναι το όνομα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στο οποίο χρωστά την πολιτική του καριέρα (τουλάχιστον στην αρχή της). Αλλά είναι αυτό που πλέον θα έπρεπε να αποτινάξει αν θέλει να έχει μία καλύτερη τύχη με τη νέα γένια.

Είναι πράγματι πολλοί εκείνοι οι οποίοι μιλούν για έναν καλό πολιτικό. Για έναν πολιτικό με ιδέες και πρόγραμμα, για έναν πολιτικό ικανό να ηγηθεί και να επαναφέρει την ΝΔ σε μία συγκεκριμένη πολιτική και ιδεολογική γραμμή μετά τον αχταρμά των περασμένων ετών. Γιατί είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται το συγκεκριμένο κόμμα παρέα με μια γενναία εκκαθάριση εκείνου του κομματιού του κόμματος που έφερε τα σκάνδαλα στο προσκήνιο, που ευθύνεται για την κακή διακυβέρνηση τα τελευταία χρόνια Καραμανλή και τα χρόνια Σαμαρά.

Ακόμα όμως κι αν τα κάνει όλα τέλεια ο Κυριάκος (πρώτη μεγάλη νίκη το μικρό όνομα, στα πρότυπα του Τσίπρα και για να μην παίζει τόσο πολύ το Μητσοτάκης), αν έπρεπε να κρίνει μια εταιρεία risk management το μέλλον του στην πολιτική, θα του έλεγε αναμφίβολα ότι το ρίσκο είναι μεγάλο. Μόνο και μόνο γιατί είναι πολύ εύκολο για κάθε πολιτικό του αντίπαλο να αντιταχθεί στα τζάκια, στην οικογενειοκρατία, στην όποια κακή κληρονομιά άφησε ο πατέρας του στη χώρα.

 

Θα υπάρχει όμως πάντα αυτή η άγκυρα του επωνύμου να θυμίζει σε όλο τον κόσμο την παλιά πολιτική σκέψη, τα φαύλα της ελληνικής πολιτικής σκηνής, τις δεκαετίες που οδήγησαν την χώρα στην κρίση ασχέτως αν ο ίδιος ο νέος Πρόεδρος της ΝΔ είχε να κάνει με αυτό ή όχι. Κι είναι μια άγκυρα που πολύ δύσκολα θα καταφέρει ο ίδιος να θάψει στη λήθη.

Μένει να δούμε αν θα καταφέρει ο ίδιος πρώτα να συμμαζέψει την παράταξη της οποίας πλέον ηγείται, να χτίσει μία κοινοβουλευτική ομάδα χωρίς ανθρώπους έτοιμους να τον προδώσουν (παιδιά, τον Αντώνη και τα μάτια σας), να οικοδομήσει σχέσεις εμπιστοσύνης με τον κόσμο που κάποτε πίστεψε στη ΝΔ και έπειτα να βγει στην αντιπολίτευση προς όφελος της χώρας και των πολιτών της. Το αποτέλεσμα των εκλογών μόνο αισιόδοξο μπορεί να είναι για την ΝΔ. Κι είναι στα χέρια τους αρχηγού της το αν θα αρπάξει την ευκαιρία ή θα βαδίσει τα χνάρια των προκατόχων του. Ένα είναι σίγουρο.

Ο Κυριάκος μπορεί κάλλιστα να ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία, ο Μητσοτάκης όχι.