OPINIONS

Γιατί ο Ισίδωρος Πρίντεζης είναι ο τελευταίος μεγάλος σπορτκάστερ

Μην εκπλαγείς αν μια μέρα η NOVA συμπεριλάβει στην προώθηση των πακέτων της τις περιγραφές του Ισίδωρου ως ακόμη έναν πειστικό λόγο για να γίνεις συνδρομητής της.

Αν έχεις μεγαλώσει “αθλητικά” κατά τη διάρκεια των 90s, θα καταλάβεις πιο εύκολα τι εννοώ. Τα 90s είναι η δεκαετία που μας καλόμαθε στο επίπεδο της περιγραφής αγώνων με την έννοια ότι το status “ο Διακογιάννης και μετά το χάος” καταχωρήθηκε οριστικά στο παρελθόν και στη διάθεσή σου υπήρχε πια μια ολόκληρη παλέτα καλών και χαρακτηριστικών σπορτκάστερ. Πολλοί από αυτούς υπάρχουν ακόμη. O τελευταίος φαίνεται πως είναι ο Ισίδωρος Πρίντεζης.

Με την έλευση των 00s και τον βομβαρδισμό μεταδόσεων από τα (καινούργια) συνδρομητικά κανάλια της NOVA και όχι μόνο, αρχίσαμε να βλέπουμε ραγδαία περισσότερη μπάλα, μπάσκετ, τένις, κρίκετ, βόλεϊ και παράλληλα να ακούμε ραγδαία λιγότερες ενδιαφέρουσες περιγραφές. Σίγουρα, πάντως, δεν μιλάω για τις φορές που βρισκόταν πίσω από το μικρόφωνο ο χαρισματικός Ισίδωρος.

Να ξεκαθαρίσω τρία πράγματα: Πρώτον, δεν τον γνωρίζω προσωπικά. Δεύτερον, αν τον έχεις συνδέσει με μια ατυχή για την ομάδα σου περίσταση ή τον θεωρείς εμπαθή επειδή κάπου, κάπως, κάποτε δεν είπε 8 φορές για ένα καθοριστικό εις βάρος της οφσάιντ, θα σου σύστηνα να διαβάσεις το κείμενο με τα οπαδικά γυαλιά στην άκρη, γιατί ΔΕΝ είναι αυτό το θέμα μας. Τρίτον, το πιο εύκολο πράγμα όταν περιγράφεις ένα ματς ζωντανά είναι να κάνεις κάποιο/α λάθος/η. Αν λοιπόν τον έχεις ταυτίσει με ένα παροιμιώδες σαρδάμ ή λάθος (αμφιβάλλω, αλλά έστω), κοιτάζεις το δέντρο και χάνεις το δάσος. Ένα “δάσος” με συγκεκριμένη δομή και χαρακτηριστικά:

Το χρώμα της φωνής

Θέμα τύχης; Θέμα γονιδίων; Και τα δύο μαζί; Σημασία έχει ότι για να ξεχωρίσεις ως σπορτκάστερ, χρειάζεσαι μια ιδιαίτερη φωνή. Αυτό είναι το πρώτο σου όπλο. Δεν είναι ανάγκη να ακούγεσαι σαν τον Άδωνι Γεωργιάδη, αλλά υπάρχουν πολλά παραδείγματα δημοσιογράφων που περιγράφουν ΟΛΟΣΩΣΤΑ ένα ματς και κοντεύεις να κοιμηθείς απ’ το ημίχρονο με το αδιάφορο ηχόχρωμα και τον flat τόνο τους. Αδικία; Πιθανότατα.

Η πρίμα, ένρινη φωνή του Πρίντεζη είναι το πρώτο check στην πορεία ενός κορυφαίου σπορτκάστερ. Παράδειγμα. Είσαι στην ουρά του ταμείου στο σούπερμάρκετ και από πίσω σου περιμένει ο Ισίδωρος. Αν ξαφνικά πει “ωχ, ξέχασα τα αναψυκτικά” ή οτιδήποτε τέλος πάντων, θα καταλάβεις ότι είναι αυτός. Χωρίς να τον έχεις δει. Μεγάλη υπόθεση.

Ο ρυθμός της περιγραφής του

Θα τον ακούσεις να περιγράφει κυρίως ποδόσφαιρο και βόλεϊ. Η ταχύτητα και ο ρυθμός του λόγου του είναι απόλυτα εναρμονισμένα με την εκάστοτε εξέλιξη του παιχνιδιού. Δεν αφήνει κενά, δεν κάνει απότομες αυξομειώσεις ούτε παύσεις. Αν πάρει την μπάλα ο Βιεϊρίνια από την περιοχή του ΠΑΟΚ, φτάσει μέχρι την αντίπαλη και σουτάρει, ο ρυθμός και η ένταση του Ισίδωρου θα συνοδεύουν τον Πορτογάλο σε κάθε φάση του “coast-to-coast”. Θα ξεκινήσει από λίγα ντεσιμπέλ και χρώμα απορίας για το πού θα φτάσει η κούρσα και θα ολοκληρωθεί εκστατικά με χρώμα θαυμασμού για του πού κατέληξε (ο Βιεϊρίνια είναι ένα τυχαίο, αλλά ρεαλιστικό παράδειγμα).

Το γαλλικό αξάν

Η αλήθεια είναι ότι ο ενθουσιασμός με τον Ισίδωρο (ο οποίος δεν είναι και χθεσινός στη δουλειά) κορυφώθηκε κάτι βράδια Κυριακής στα γαλλικά ματς των 22:00. Εκεί που έκανε (και) επίδειξη των γαλλικών του. Των κανονικών γαλλικών. Ποιότητα και ακρίβεια στον τονισμό και την προφορά. Ο Deschamps και ο Amalfitano θα ήταν το λιγότερο περήφανοι (αν άκουγαν τον Ισίδωρο).

Η επίκληση στην αυθεντία

Καλές οι φωνές, οι προφορές και οι χροιές, αλλά χωρίς ενδελεχή γνώση του αντικειμένου που περιγράφεις, στην καλύτερη θα ήσουν ο πιο αγαπητός μεν, γραφικός δε σπορτκάστερ της πιάτσας. Ο Ισίδωρος έχει σαφέστατη γνώση όσων καλείται να κομεντάρει. Διαχέει ασταμάτητες μικρές ή μεγάλες πληροφορίες στο κοινό. Όχι άσχετες τύπου “πώς βάφτισε τον γιο της η δεύτερη ξαδέρφη του σπιτονοικοκύρη του Beckham” (αν κι αυτά τα ντεσού την έχουν τη χάρη τους), αλλά άπλετα στοιχεία και αριθμούς για το παιχνίδι που βλέπεις. Ισχύει, αυτό κινδυνεύει να γίνει κουραστικό. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κάνει καλά τη δουλειά του.

Το βόλεϊ

Οι περιγραφές του στην Α1 του βόλεϊ ανδρών συγκεντρώνουν ΟΛΑ τα παραπάνω στοιχεία ενός ΜΕΓΑΛΟΥ σπορτκάστερ. Σε ένα time-out στο προχθεσινό Π.Α.Ο.-Ε.Α.Πατρών (το time-out στο βόλεϊ διαρκεί σκάρτο ένα λεπτό) πρόλαβε να πει αναλυτικά, σετ προς σετ, όλη την πορεία του Παναθηναϊκού τις προηγούμενες 5 αγωνιστικές. Έχεις κάποια καλύτερη ερμηνεία για το αθλητικό… infotainment;