Η νηστεία είναι ένα ανέκδοτο που τρώγεται κρύο

Ξέρεις τι είναι το μοναδικό γαμάτο πράγμα σχετικά με τη νηστεία; Ένα ανέκδοτο που μπαίνει ένας παπάς σε μια τράπεζα και φωνάζει “Ψηλά τα χέρια! Νηστεία” και το οποίο έχω σκεφτεί τουλάχιστον 20 φορές τις τελευταίες ώρες που σκέφτομαι ότι πρέπει να γράψω για το πόσο παραμύθι έχουμε φάει (μαζί με όσπρια) όλες αυτές τις Μεγάλες Εβδομάδες. 

Ο διάλογος έχει γίνει τόσες φορές που πλέον έχει περάσει στην κατηγορία “κλασικά αγαπημένα” και “30 χρόνια επιτυχίες”.

-Νηστεύεις;

-Ναι.

-Γιατί;

-Γιατί θέλω.

-Ναι, αλλά δεν λέει πουθενά ότι νηστεύουμε την Μεγάλη Εβδομάδα. Υποτίθεται πρέπει να νηστεύεις 40 μέρες.

-Εγώ τόσο θέλω.

– ….

Ο Μάνος (Μίχαλος) επιμένει κάθε χρόνο να νηστεύει και η μάνα μου κάθε χρόνο να με παρασύρει στο να μη φάω κρέας. Χαμένο παιχνίδι. Κυρίως επειδή από μικρός κατάλαβα ότι “το σύστημα από κάπου μπάζει” όταν τη Μεγάλη Εβδομάδα δεν έπρεπε να τρώμε κρέας, αλλά μπορούσαμε να πιούμε γάλα γιατί είμαστε στην ανάπτυξη, οπότε αρνήθηκα εξαρχής να πάρω μέρος σ’ αυτή τη φαρσοκωμωδία που ονομάζεται “ελληνικός νηστίσιμος τρόπος”.

Οπότε θα παρακαλούσα να μην λέτε “νηστεύω”, αλλά “για έξι ημέρες δεν τρώω κρέας, αν και βάζω γάλα στον καφέ, βρίζω σαν λιμενεργάτης και γενικά ακολουθώ ένα προγραμματάκι που με βολεύει απεριόριστα και να κοίτα με είμαι πολύ καλός Χριστιανός”.

Να το πάρουμε από την αρχή; Νηστεία σημαίνει αποχή όχι από το φαγητό, αλλά από τις ηδονές του βίου: τροφή, ποτό και λοιπά και λοιπά. Κομμένο δηλαδή το αλκοόλ, το τσιγάρο, το σεξ, ή οτιδήποτε άλλο κάνουμε τις υπόλοιπες ημέρες και το γουστάρουμε. Η hardcore βερσιόν αναφέρει ότι νηστεία εννοείται ως “η λήψη ξηράς τροφής, άνευ ελαίου ή άλλης λιπαρής ουσίας και μόνο μια φορά την ημέρα, κατά την ενάτη ώρα”. Χα! Για να σας δω να νηστεύετε τώρα γατάκια.

Επίσης η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία προβλέπει νηστεία κάθε Τετάρτη και Παρασκευή, από τις 25 Δεκεμβρίου ως τις 4 Ιανουαρίου, την νηστεία της Σαρακοστής (καλή ώρα), τη νηστεία των Αγίων Αποστόλων (αρχίζει Κυριακή των Αγίων Πάντων και λήγει στις 29 Ιουνίου), τη νηστεία του Δεκαπενταύγουστου (1 με 15 Αυγούστου) και αυτή των Χριστουγέννων (15 Νοεμβρίου με 25 Δεκεμβρίου), ενώ παίζουν και κάποιες σκόρπιες ημερομηνίες σταθμοί όπως η νηστεία της παραμονής των Θεοφανείων (5 Ιανουαρίου), η νηστεία της ιερής μνήμης της Αποτομής της Τίμιας Κεφαλής του Ιωάννη του Προδρόμου (29 Αυγούστου) και η νηστεία της ιερής μνήμης της Ύψωσης του Τίμιου Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου).

Δεν διάβασα πουθενά για Μεγάλη Εβδομάδα. Δεν διάβασα πουθενά ότι δεν πρέπει να τρώμε κρέας, αλλά εντάξει μωρέ λίγη φετούλα με τις φακές μπορώ να φάω. Επίσης δεν υπάρχει η νηστεία του κόβω το μπέικο(ν), αλλά του καπνίζω σαν φουγάρο και τρώω τρεις φρατζόλες ψωμί.

Μόνο ο Νικόλας από το Κουκάκι ήταν true στη νηστεία. Τα έκοβε όλα. Για σαράντα μέρες. Ακόμη και το τσιγάρο. Τον θυμάμαι χαρακτηριστικά να πηγαίνει πάνω από οποιονδήποτε κάπνιζε για να πάρει λίγο μυρωδιά. ΟΚ, αφού αυτό ήθελε. Τουλάχιστον το έκανε σωστά.

Εγώ δεν είμαι σ’ αυτή τη φάση. Αφού δεν θα το κάνω σωστά, δεν θα το κάνω καθόλου. Και μην πει κανείς ότι είναι θέμα πίστης, γιατί γενικότερα η πίστη δεν μπαίνει σε κανόνες, περιορισμούς και ντιρεκτίβες. Εν αντιθέσει με την Εκκλησία, δηλαδή, που δεν κάνει άλλη δουλειά από το να βγάζει οδηγίες χρήσεως. Καλώς ή κακώς, έτσι έκανε. Ίσως τότε να χρειαζόταν κιόλας.

Τρεις-τέσσερις σοφοί της εποχής μέσω της θρησκείας έθεταν τους κανόνες. Για σκεφτείτε το λίγο. Πόσο βολικό ήταν να κατέβει ένας τύπος από ένα βουνό και να σου λέει “Ξέρεις τι; Δεν πρέπει να σκοτώνεις ή να κλέβεις”. Ναι. Οκ. Λογικό.

Αντίστοιχο κόλπο και με τη νηστεία. Στην αρχή της χριστιανικής εποχής η νηστεία είχε δύο ευεργετικές συνέπειες: πρώτον εξοικονομούνταν τροφές και δεύτερον για μερικές ημέρες του χρόνου γινόταν εξομοίωση των φτωχών με τους πλούσιους, σταματώντας έτσι τις διενέξεις και τις αντιθέσεις ανάμεσα στις τάξεις. Για παράδειγμα την Τετάρτη και την Παρασκευή έτρωγαν όλοι τα ίδια, ενώ τις υπόλοιπες οι πλούσιοι ήταν οι μόνοι που γεύονταν κρέας, λάδι και αυγά.

Στο Βυζάντιο τέθηκε και άλλο ζήτημα στο τραπέζι. Ουσιαστικά ήρθε κι έδεσε. Η Σαρακοστή ενίσχυε την κτηνοτροφία, την πτηνοτροφία και την αλιεία. Για συγκεκριμένες περιόδους μέσα στη χρονιά δεν σφάζονταν τα ζώα (μικρά ή μεγάλα) και έτσι μπορούσαν να ευδοκιμήσουν σταθεροί για όροι για την αύξηση της παραγωγής του γάλακτος, καθώς και η ανάπτυξη της τυροκομίας.

Αν η κατανάλωση αυτών των αγαθών ήταν ελεύθερη κάθε μέρα, δεν θα υπήρχαν αρκετές ποσότητες και θα οργίαζε η αισχροκέρδεια. Θέλαμε να οργιάζει η αισχροκέρδεια; Δεν θέλαμε.

Σας τα εξηγώ ωραία;

Οι περισσότεροι τώρα θα σου πουν “ε ντάξ βασικά νηστεύω για αποτοξίνωση”. Συγχαρητήρια: κάνεις την πιο γρήγορη αποτοξίνωση του κόσμου. Την οποία θα μπορούσες να κάνεις οποιαδήποτε στιγμή του χρόνου. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Αυτό που κάνετε δεν είναι νηστεία κι η μόνη μας διαφορά είναι ότι εγώ λέω ότι δεν νηστεύω, ενώ εσείς έπρεπε να διαβάσετε μέχρι εδώ για να καταλάβετε ότι έχω δίκιο.

Μάνο.