Η Κατερίνα Ρίστα έγινε viral γιατί έκανε τη δουλειά της
Η δημοσιογραφία θέλει και τρόπο και κόπο, όπως θύμισε σε ανθρώπους που δηλώνουν αυτό το επάγγελμα στην εφορία, αλλά και στο τηλεοπτικό κοινό η Κατερίνα Ρίστα.
- 13 ΣΕΠ 2023
Στη συμπλήρωση μιας εβδομάδας από την ημέρα που η κακοκαιρία Daniel και οι προτεραιότητες κυβερνήσεων επί δεκαετίες για την ανάπτυξη αυτής της χώρας κατέστρεψαν ένα μεγάλο κομμάτι του θεσσαλικού κάμπου, οι ζωές των επιζησάντων ανθρώπων εξακολουθούν να απειλούνται.
Ο λόγος παραμένει ο ίδιος: είναι η ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού που πιάστηκε σε όλα αδιάβαστος. Όσοι βρίσκονται στις πληγείσες περιοχές, αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο των λοιμώξεων που μπορεί να προκληθούν από τα 200.000 νεκρά ζώα που δεν έχουν απομακρυνθεί και τα μολυσμένα στάσιμα νερά.
Προφανώς και η απώλεια τόσων ζωών δεν αναφέρεται πουθενά, αφού αν έχουμε καταλάβει κάτι και στις τελευταίες καταστροφές, όταν δε σέβεσαι την ανθρώπινη ζωή (και άρα δεν την προστατεύεις, ενώ επιμένεις -ως Κυβέρνηση και Πολιτική Προστασία- πως αυτή είναι η απόλυτη προτεραιότητα σου), τότε μάλλον δεν είσαι ικανός να σεβαστείς κάθε άλλη ζωή.
Μόλις την Τρίτη 12/9 το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας έδωσε εντολή δημιουργίας σταθμών απολύμανσης προσωπικού, μέσων και πολιτών.
Την ίδια ημέρα, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Λευτέρης Αυγενάκης ζήτησε από τους κτηνοτρόφους και τους αγρότες να μην περιμένουν τους εκτιμητές του Ελληνικού Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων (ο ΕΛΓΑ θα καταγράψει τις ζημιές, για να ‘βγουν’ οι αποζημιώσεις) και να προωθήσουν τα νεκρά ζώα για καύση ή ταφή.
Δεν είπε πώς γίνεται αυτή η προώθηση. Έστω ποιος είναι υπεύθυνος. Ναι, ακόμα δεν έχει αποφασιστεί ποια είναι η αρμόδια υπηρεσία για την περισυλλογή των νεκρών ζώων.
Και κάπου εκεί μπαίνει στην εικόνα η δημοσιογράφος του Star Channel, Κατερίνα Ρίστα. Να διευκρινίσω εδώ ότι χρησιμοποιώ σπανιότατα τη λέξη δημοσιογράφος (ακόμα και όταν με ρωτούν τη δουλειά κάνω κοντά στα 30 χρόνια), αφού δε νιώθω πως την αξίζουν οι περισσότεροι εξ όσων τη δηλώνουν στην εφορία.
Η κυρία Ρίστα δεν έκανε κάτι το πρωτοφανές, στην ιστορία του επαγγέλματος. Απλά (;) τίμησε στις θεμελιώδεις αρχές του, σε μια εποχή που είναι πολύ πιο επικερδές να τις αφήνεις στην άκρη. Ενίοτε είναι και ο μόνος τρόπος για να βρεις δουλειά.
Έτσι, κάθε γενιά που «μπαίνει» στο χώρο, μαθαίνει λιγότερα από την προηγούμενη ως προς τη φύση αυτής της εργασίας που παλιά τη χαρακτήριζαν ως «λειτούργημα» -καθώς ο δημοσιογράφος επιτελούσε κοινωνικό έργο. Δηλαδή, της συγκέντρωσης πληροφοριών (κάτι που προϋποθέτει να κάνεις τηλεφωνικές κλήσεις -είναι η άχαρη στιγμή που καταλαβαίνεις πως δεν τα βρίσκεις όλα στο Internet), της επιβεβαίωσης τους και της μεταφοράς στο κοινό, για την ορθή πληροφόρηση του.
Όλα αυτά λοιπόν, τα έκανε η κυρία Ρίστα, προσφέροντας πληροφορίες που όλοι αναζητούσαν, αλλά κανείς άλλος ρεπόρτερ είχε ρωτήσει σχετικά. Είτε γιατί δεν ήθελε να μπλέξει, είτε γιατί δεν το σκέφτηκε -αφού κανείς δεν του δίδαξε τη διαδικασία.
Με αγανάκτηση λοιπόν, η δημοσιογράφος του Star ακούστηκε να λέει όσα ακολουθούν στο δελτίο ειδήσεων του καναλιού, το οποίο δοκιμάζει την καρδιαγγειακή σου υγεία καθημερινά ακόμα και αν το παρακολουθήσεις για 5 λεπτά. Ναι, δεν είναι το μόνο. Όπως δε δείχνει την παραμικρή διάθεση να γίνει η εξαίρεση. Η κυρία Ρίστα είναι φτιαγμένη από άλλα υλικά. Σε αυτό εν τω μεταξύ, που ακολουθεί διδάσκει και τα βασικά -για όποιον ενδιαφέρεται να τα μάθει και ίσως να τα χρησιμοποιήσει στο μέλλον.
«Πήρα, λοιπόν, να ρωτήσω αυτά τα ζώα θα μαζευτούν; Διάβαζα ένα δελτίο τύπου από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, το οποίο έλεγε ότι θα βγουν κλιμάκια στους δρόμους, θα μαζέψουν τα νεκρά ζωντανά και υπεύθυνος για την επίβλεψη θα ήταν ο αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλίας, ο κύριος Απόστολος Μπίλλης. Τι κάνει, λοιπόν, λογικά, ένας δημοσιογράφος; Παίρνει τον κύριο Μπίλλη και τον ρωτά “πείτε μου σάς παρακαλώ ήρθανε τα κλιμάκια;”. Η απάντηση που πήρα; “Φυσικά και ήρθανε”. Πολύ ωραία. Πού πήγανε αυτά τα ζωντανά; Πού τα πήγατε; “Δεν ξέρω”. Πολύ ωραία; Καθόλου ωραία. Ποιος ξέρει, λοιπόν; “Ο δήμαρχος”. Αθάνατο ελληνικό χάος! Τι κάνεις για το επόμενο βήμα;
Προφανώς παίρνεις τον δήμαρχο, τον κύριο Σακελλαρίου. Τον παίρνεις αρκετές φορές γιατί δεν απαντάει στο πρώτο τηλεφώνημα. Το σηκώνει, λοιπόν, ο κύριος Σακελλαρίου. Πείτε μου σας παρακαλώ, έχουν έρθει τα κλιμάκια να μαζέψουν; Γιατί εγώ σήμερα κινούμαι στην περιοχή και δεν έχω δει κάποιος να μαζεύει».
Όπως λέει, βάζει μια άνω τελεία και ρωτά κτηνοτρόφο ποιος θα μαζέψει τα ζώα; Τι ενημέρωση είχε; Της είπε πως δεν είχε. «Πολύ ωραία. Ο κύριος Σακελλαρίου λοιπόν, μου απάντησε ότι τα ζωντανά μέσα στις γειτονιές είναι μια ιδιαίτερη διαδικασία. Τον ρώτησα “τι εννοείτε όταν λέτε πως είναι μια ιδιαίτερη διαδικασία;”.
Μου είπε λοιπόν “ο κόσμος, θα πρέπει μόνος του να μαζεύει τα ζωντανά, να ανοίγει τάφρους και να τα πετάει μέσα”. Εδώ θέλω να σταθούμε σε ένα δελτίο Τύπου, το οποίο θα σας διαβάσω. Λέει ότι η συλλογή και η μεταφορά των ζώων γίνεται με την εφαρμογή συγκεκριμένων υγειονομικών κανόνων.
Δεν ξέρω αν έχει υγειονομικούς κανόνες και ποιους κανόνες ακριβώς, αλλά αυτός ο άνθρωπος (δείχνει τον κτηνοτρόφο στον οποίον είχε απευθυνθεί νωρίτερα) που ταλαιπωρήθηκε από την πλημμύρα και ήταν περίπου δέκα ώρες πάνω σε μια ταράτσα, για να μην πνιγεί με τα παιδιά του, ο ίδιος άνθρωπος καθαρίζει το σπίτι τώρα από τη βρωμιά, χωρίς μάσκα και γάντια γιατί δεν του έχουν μείνει άλλα, ο ίδιος με αυτά τα χέρια (τα παίρνει στα χέρια της) που έχουν μοχθήσει σε όλη του τη ζωή και είναι 50 χρονών και σκέφτεται να πάει στη Γερμανία, αυτός ο άνθρωπος πρέπει να πάει πίσω, να κλείσει τη μύτη του και με τα χέρια του, να μαζέψει τα νεκρά ζωντανά του.
Και να τα πετάξει πού; Σε ποια χωράφια να τα πετάξει; Σε αυτά που λιμνάζουν; Που δεν μπορείς να ανασάνεις; Συγγνώμη για τον τόνο της φωνής μου, αλλά τους ζω αυτούς τους ανθρώπους τρεις μέρες. Δεν έχουν πάρει ανάσα».
Μην τολμήσεις να την κατηγορήσεις για ηθοποιό
Όσοι είχαν το θράσος να πουν (ακόμα και να σκεφτούν) πως η απελπισία στη φωνή της δημοσιογράφου ήταν «ντεμέκ» (εξυπηρέτησαν την «παράσταση» της), στο μυαλό μου απλά (αυτο)ξεφτιλίζονται.
Σε μια λαοθάλασσα ανθρώπων που δουλεύουν στα media και κάθε φορά που εμφανίζονται στο γυαλί δίνουν παράσταση, χωρίς καν να βοηθούν στην «ορθή πληροφόρηση του κοινού» (προδιαγραφή της δουλειάς τους), μάλλον θα έπρεπε να μπορείς να ξεχωρίζεις καλύτερα την ήρα από το στάρι.
Eκτός και αν αυτά που ακούς να σου λένε, συμβαδίζουν με όσα σκέφτεσαι -με βασική προϋπόθεση ότι δεν καίγεσαι να μάθεις και την απόλυτη αλήθεια. Διαφορετικά, μάλλον δεν θα σε έπειθαν όσα σου σερβίρουν, σε έναν κόσμο που όλες οι έγκυρες και διασταυρωμένες πληροφορίες υπάρχουν κάπου εκεί ‘έξω’. Αρκεί να τις ψάξεις.
Να μη θες να ζεις στο ψέμα σου.
ΥΓ: Η Περιφέρεια Θεσσαλίας ενημέρωσε ότι κατ’ αρχάς οι κτηνοτρόφοι πρέπει να κάνουν αναγγελία ζημιάς στον ΕΛΓΑ, εφόσον είναι ασφαλισμένοι, μέσω λήψης βίντεο και φωτογραφιών των νεκρών ζώων.
Μετά την εκτίμηση της ζημιάς από το κλιμάκιο (ΑΡΑ πρέπει να μένουν εκεί όπου είναι τα νεκρά ζώα έως αυτήν), οι κτηνοτρόφοι πρέπει να καλούν την εταιρεία Kafsis (2108960100) που έχει αναλάβει το έργο για την περισυλλογή των νεκρών ζώων «εφόσον υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης στην εκμετάλλευσή τους».
Αν δεν υπάρχει πρόσβαση; Έχει ο Θεός. Οδηγία πάντως, δεν υπάρχει από τους υπευθύνους που σημειώνουν και πως «για περισσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στη Διεύθυνση Κτηνιατρικής για την Περιφερειακή Ενότητα ΛΑΡΙΣΑΣ στα τηλέφωνα 2413511282 2413511278 και στις υπόλοιπες ΠΕ στα γραφεία των Υποδιευθύνσεων Κτηνιατρικής. Κι αν βγάλουν άκρη, ας πετάξουν μια φωτοβολίδα στον ουρανό.
