Η σαπίλα στην καρδιά της συζήτησης για τον Alexander Clapp και τους New York Times
Γνωστή η τακτική της δολοφονίας χαρακτήρα, μόνο που σε αυτή την περίπτωση τα στοιχεία ήταν ήδη γνωστά. Γιατί μας νοιάζει ποιος είναι ο Clapp, όταν το σκάνδαλο των υποκλοπών παραμένει ουσιαστικά στον αέρα;
- 23 ΑΥΓ 2022
Όλοι θυμούνται το γεγονός που συνέβη τον Νοέμβριο του 2021 με τη «δημοσιογράφο με το κόκκινο καπέλο» και την ταραχή του Πρωθυπουργού μπροστά στο αναπάντεχα επιτακτικό ερώτημα για τα pushbacks, αλλά πόσοι στ’ αλήθεια στάθηκαν στα γεγονότα μετά τη συνέντευξη Τύπου και τον σάλο που προκλήθηκε;
Η Ολλανδή δημοσιογράφος Ingeborg Beugel αναγκάστηκε να αποχωρήσει από τη χώρα, αφού της ήταν αδύνατο να επιστρέφει στην Ύδρα, όπου κατοικούσε για 40 χρόνια, χωρίς να φοβάται για τη ζωή της.
Ανάμεσα στους επιθετικούς χαρακτηρισμούς που είχε ακούσει μετά το επίμαχο περιστατικό ήταν «πόρνη» και «πράκτορας της Τουρκίας», ενώ στα πρακτικά εκείνης της συνεδρίασης καταγράφηκε αντίδραση που έμοιαζε περισσότερο με οξύθυμη αντίδραση καφενείου, παρά με πολιτική αντιπαράθεση: «κοίτα, δεν θα έρχεσαι σε αυτό το κτίριο και θα με προσβάλλεις – είμαι ξεκάθαρος σε αυτό;».
Ο διασυρμός ήταν και τότε διεθνής: το Bloomberg, το Reuters κι η Deutsche Welle είχαν μεταφέρει με αμηχανία την ύποπτη οξυθυμία του πρωθυπουργού, αλλά η πραγματική έκρηξη για την παράνομη τακτική των επαναπροωθήσεων συνέβη τον Απρίλιο του 2022, όταν δημοσιεύθηκαν ακλόνητα στοιχεία για τις εκδιώξεις στον Έβρο. Πλέον, δεν ήταν μια μεμονωμένη δημοσιογράφος, αλλά μαρτυρίες προσφύγων και νούμερα από διεθνείς οργανώσεις.
Κοινώς, δεν ήταν πλέον εφικτή η επικοινωνιακή πολιτική της δολοφονίας χαρακτήρα, την οποία βίωσε η Ingeborg Beugel και βλέπουμε να επαναλαμβάνεται με μαθηματική ακρίβεια, κάθε που στενεύει ο κλοιός. Το ίδιο δεν αποπειράθηκε τώρα αρκετός κόσμος στο Twitter ενάντια στον αρθρογράφο των New York Times; Μόνο που σε αυτό το σκάνδαλο, η έρευνα έχει προηγηθεί της γνώμης.
Alexander Clapp, «ένας guest δημοσιογράφος»
«Η σαπίλα στην καρδιά της Ελλάδας είναι πλέον ολοφάνερη». Πάνω απ’ την εικόνα του συνοφρυωμένου Μητσοτάκη, ο αποστομωτικός τίτλος από το μεγάλο Μέσο της άλλης πλευράς του Ατλαντικού, προκάλεσε τέτοιο σοκ που η χιονοστιβάδα αναδημοσιεύσεων ήταν σχεδόν ίδια με εκείνη των αρχικών αποκαλύψεων για τις υποκλοπές, ένα μήνα πριν. Washington Post, Politico, Guardian, Libération, Associated Press και La Repubblica βοούν.
Από την άλλη, το περιστατικό φαίνεται να έχει διαφύγει εντελώς από δημοσιογραφικά Μέσα εντός της χώρας. Αρκετοί δεν έχουν αναφέρει λέξη για τον σάλο. Θα ευθύνεται, μήπως, η αποδιοργάνωση των διακοπών και οι ελλείψεις στους συντάκτες λόγω αδειών, ή ότι επιμένουν να αρνούνται τον ελέφαντα στο δωμάτιο; Εξάλλου, θέλει και κάποια προσπάθεια για να βρεθείς στη 108η θέση της ευρωπαϊκής κατάταξης για την Ελευθερία του Τύπου.
Έπειτα ήρθε η τοποθέτηση του κυβερνητικού εκπροσώπου, Γιάννη Οικονόμου, προς απάντηση στην αντιπολίτευση: «Η άποψη ενός guest αρθρογράφου δεν απηχεί την άποψη μιας εφημερίδας», ανέφερε η ανακοίνωση. Και σε χρόνο ρεκόρ, η σπίθα έγινε φωτιά και τα social media γέμισαν από σχόλια που αφορούσαν την καριέρα του Αμερικανού.
Να ξεκαθαρίσουμε εδώ κάποιες ανακρίβειες που έχουν ακουστεί: ο Alexander Clapp είναι πολιτικός συντάκτης με έδρα την Αθήνα και διάφορους συνεργαζόμενους «πελάτες» υψηλού βεληνεκούς στο portfolio του, όπως το The London Review of Books, το The New Left Review και το The American Interest. Έχει κάνει ρεπορτάζ, υποδυόμενος τον εθνικιστή σε μέλη της Χρυσής Αυγής στην Καλαμάτα, έχει κάνει έρευνα για το Noor 1, έχει διεισδύσει στον Ρουβίκωνα και πολλά άλλα.
Είναι γενικά υπεύθυνος για πολιτικά θέματα στη Μεσόγειο και την Ελλάδα – αλλά ακόμη απορώ γιατί μας νοιάζει ακριβώς η ιστορία και το ποιόν του; Γιατί πρέπει κάθε φορά που ακούγεται δημόσια μια άποψη να δικάζεται επικοινωνιακά αυτός που την εκφέρει, αντί για το περιεχόμενο αυτών που εκφέρει.
Βρε, μήπως είναι υποκινούμενος;
Διότι, στην ουσία, το κείμενο γνώμης του Alexander Clapp δεν έλεγε παρά ήδη γνωστά πράγματα, απλά με την αιχμηρή πένα ενός έμπειρου δημοσιογράφου: τα σκάνδαλο των υποκλοπών δείχνει ότι «στην Ελλάδα επικρατεί μία σκοτεινή πραγματικότητα – η διαφθορά και τα σκάνδαλα που ο κ. Μητσοτάκης υποσχέθηκε να ξεριζώσει όχι μόνο υπάρχουν, αλλά αντίθετα μοιάζουν να βαθαίνουν […], σε αντίθεση με την εικόνα που παρουσιάζει ο ίδιος σχετικά με την ύπαρξη ενός στιβαρού κράτους δικαίου που σέβεται το γράμμα του νόμου».
Κατά τα άλλα, υπήρχαν οι αναφορές στα γνωστά νούμερα: ανά ημέρα υπολογίζεται ότι υπήρχαν 42 συσκευές υπό παρακολούθηση και συνολικά σε καθεστώς εποπτείας είχαν τεθεί 15.000 τηλεφωνικές συσκευές.
Γιατί ενώ αυτό το θηριώδες δίκτυο υπόγειων καταγραφών και παρακολουθήσεων μένει ακόμη στον αέρα, με μια σειρά από ερωτήματα να το συνοδεύουν, ασχολούμαστε με το πόσο στενός ή μακρινός συνεργάτης με τους New York Times είναι ο Alexander Clapp; Εάν τελικά ήταν υποψήφιος για Πούλιτζερ ή όχι;
Και μήπως κρύβεται ένα ακόμη δόλιο σχέδιο, μια σκευωρία ή μια πληρωμή κάτω από τραπέζι, τη στιγμή που –ξαναλέω– όσα ανέφερε ήταν ήδη γνωστά και μάλιστα πρόκειται να τεθούν στη Βουλή αυτές τις ημέρες;
Μάταια η απόπειρα για τη γνωστή πρακτική της δολοφονίας χαρακτήρα, όταν τα στοιχεία είναι ήδη στη φόρα. Άλλωστε, το ίδιο Μέσο έχει στείλει ομάδα για δημοσιογραφική έρευνα στη χώρα, σχετικά με τις υποκλοπές – το άρθρο γνώμης του Clapp ήταν το ζέσταμα.
