Η βαθιά διαστροφή του να κλωτσάς ανυπεράσπιστες γάτες δεν μένει πια ατιμώρητη
- 3 ΜΑΙ 2022
«Παιδιά, τα social media σάς έχουν κάνει λίγο τραγικούς, έτσι;». Μόνο κλεφτά θα μπορούσαμε να αναπαράγουμε τα μανιασμένα λεγόμενα του δράστη από εκείνες τις πρώτες, εν βρασμώ αναρτήσεις που έκανε στο Instagram βρίζοντας, μόλις συνειδητοποίησε ότι το περιστατικό με την αδέσποτη γάτα στην Αιδηψό είχε διαρρεύσει σε όλο το ίντερνετ, προκαλώντας ένα τεράστιο κύμα οργής εναντίον του. Ο κόσμος δεν το βρήκε όσο αστείο πίστευε.
Ούτε η Δικαιοσύνη διακρίνεται, ευτυχώς, για το χιούμορ της: μέσα σε λίγες ώρες, το κακοποιητικό στιγμιότυπο στην αποβάθρα είχε φτάσει σε αμέτρητες οθόνες αλλά και στα χείλη των υπουργών Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, έως ότου επιληφθούν οι αστυνομικές αρχές και επέλθει μια κάποια λύτρωση διά της νομικής οδού. Ο πρωταγωνιστής γνώριζε πως έρχεται η προσωπική του αποκαθήλωση από κάθε πλευρά, γι’ αυτό και βρισκόταν σε κατάσταση πανικού. Είχε γίνει το viral του τριήμερου, αλλά για τον εντελώς λάθος λόγο.
Την κακοποίηση μιας πεινασμένης γάτας, η οποία παρασύρθηκε απ’ τη μυρωδιά του τηγανητού, αλλά όταν πλησίασε το χέρι που κρατούσε δελεαστικά το ψάρι, ένα πόδι την έσπρωξε στα νερά. Το σκηνικό λάμβανε χώρα σε ταβέρνα στην Αιδηψό και τα τραπέζια βρίσκονταν σε υπερυψωμένο deck δίπλα στη θάλασσα. Οι καθήμενοι είχαν μάλλον τελειώσει το γεύμα τους και είχαν όρεξη και μερικά περισσευούμενα ψάρια να κάνουν «χαβαλέ».
Όπως φαίνεται στο βίντεο, μόνο η μία από τις γάτες της ταβέρνας έπεσε στην παγίδα – και στο νερό που μετά έπρεπε να γλείφει με τις ώρες, ώσπου να στεγνώσει και να αποκτήσει ξανά τη μυρωδιά της.
Αλλά η κάμερα από το κινητό του δράστη πρόλαβε το συμβάν που έκανε την παρέα να σκάσει στα γέλια. Έτσι, μέσα στα stories της ημέρας, πέταξε και ένα κανονικότατο περιστατικό κακοποίησης, έτσι απλά για πλάκα. «Σιγά που το σκοτώσαμε», θα έλεγε μέσα στον πανικό του μετά το σάλο, κατηγορώντας την κοινωνία για υποκρισία, ενώ ο ίδιος έχει αποδείξει πόσο φιλόζωος είναι με τα κατοικίδια που φροντίζει.
«Ήπιαμε πέντε μπύρες παραπάνω και, ναι, κάναμε ένα λάθος», θα δήλωνε αργότερα πιο ψύχραιμα. Διότι έτσι είναι, άλλοι πίνουν μπύρες και σηκώνονται να χορέψουν, άλλοι κλωτσάνε γατιά στο νερό.
Τη συγγνώμη του θα δήλωνε δημόσια και στην τηλεόραση την Τρίτη το πρωί (3/5), έχοντας πλέον επίγνωση ότι δεν υπάρχει παράθυρο σωτηρίας: όσοι έψαξαν τα προφίλ του στα social βρήκαν ότι παλιότερα, με εξίσου αρρωστημένα κριτήρια, είχε βάψει το σκύλο του στα χρώματα του ΠΑΟ.
Όσο για το συμβάν στην Αιδηψό, δεν χωράνε ελαφρυντικά (του στυλ έπεσε από 20 εκ ύψος, δεν τραυματίστηκε κοκ), ενώ σε καμία, μα καμία περίπτωση το γεγονός ότι έχει σκυλιά ράτσας στο σπίτι του (και μάλιστα σε ύποπτα μεγάλο αριθμό), δεν αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο για το πόσο φιλόζωος είναι.
Αλλά επειδή μέλλει να αποφανθεί η δικαιοσύνη για όλα αυτά, μένει να σταθούμε για ακόμη μια φορά στα προφανή, που κάποτε δεν ήταν τόσο προφανή.
Τα αδέσποτα ήταν πάντα ο εύκολος στόχος
Η θλιβερή εικόνα του πράσινα βαμμένου pitbull μου θύμισε ένα περιστατικό που συνέβη περίπου 15 χρόνια πριν, στην Πετρούπολη. Δύο πιτσιρικάδες, σκάρτα δεκαέξι χρονών πρέπει να ήταν, είχαν πάρει στο κατόπι έναν καταπονημένο αδέσποτο σκύλο, θυμάμαι, που έψαχνε για φαγητό μέσα στο κρύο. Στην αρχή δεν έδωσα σημασία.
Τους έβλεπα από μακριά: οι δύο νεαροί γέλαγαν μεταξύ τους, έπιναν μπύρες και όπως περπατούσαν είχαν στα χέρια σπρέι και ζωγράφιζαν τις κολώνες και τους τοίχους, «πετώντας» την υπογραφή τους. Μέχρι που, για κάποιον λόγο, γύρισαν στο αδέσποτο που τους ακολουθούσε μάταια όλη αυτή την ώρα, και του έβαψαν το σώμα.
Πάντοτε υπήρχαν ανάμεσά μας άνθρωποι με συμπεριφορές, που χρήζουν ψυχιατρικής παρακολούθησης. Είναι και επιστημονικά διαπιστευμένο πλέον ότι η κακοποίηση ενάντια στα ζώα είναι ο προθάλαμος της κακοποίησης ενάντια στους ανθρώπους. Τα ζώα και δη τα αδέσποτα είναι ο πρώτος, εύκολος στόχος.
Απλά στην εποχή της εικόνας, οι πιθανότητες δεν είναι πλέον με το μέρος τους. Το rec βρίσκεται στην παλάμη όλων μας, γεννώντας αδιάσειστα στοιχεία που εάν δεν υπήρχαν, τέτοιες κακοποιητικές ή και δολοφονικές συμπεριφορές, θα έμπαιναν απλά στο συρτάρι.
Στην εποχή της ψηφιακής κυριαρχίας, το καλό και το κακό είναι ότι τίποτα δεν εξαφανίζεται: δημοσιεύεται, αναπαράγεται από χρήστη σε χρήστη και ίσως συμβεί να εξελιχθεί σε τόσο μαζικό κύμα που αναγκάσει τους θεσμικούς φορείς σε άμεση δράση.
Αρκεί να θυμηθούμε ότι ένα από τα βασικότερα πειστήρια στη δίκη του Ζακ Κωστόπουλου, που κλιμακώνεται αυτές τις μέρες, προέρχεται από κάμερα κινητού στο στενό της οδού Γλάδστωνος.
