Λευτεριά στη γυναίκα οδηγό!

Στα μαθήματα δημιουργικής γραφής μία από τις πιο συνηθισμένες ασκήσεις είναι ο δάσκαλος να δίνει στους μαθητές δύο με τρεις λέξεις και να τους ζητά με αυτές να φτιάξουν μία ολόκληρη παράγραφο. Ελεύθερου θέματος. Πιθανότατα δεν σου φαίνεται τόσο φανταστική διαδικασία όσο ακούστηκε στα δικά μου αυτιά ενόσω μου την περιέγραφε τις προάλλες μία φίλη που ξεκίνησε ένα σχετικό σεμινάριο. Ίσως γιατί εγώ δεν χρησιμοποίησα τις λέξεις ‘ιντριγκαδόρικο’, ‘δύσκολο’, ‘περίεργο’ όπως εκείνη. Ή ίσως γιατί εγώ ψαρώνω με κάτι τέτοιου είδους παιχνίδια. Δεν ξέρω. Πάντως, ‘έπεσα’. Την επομένη, άρχισα να σκέφτομαι λέξεις και να προσπαθώ να γράψω με βάση αυτές. Για να το κάνω μάλιστα πιο τίμιο και να μην δώσω στον εαυτό μου εύκολες λέξεις (όντως, το πίστεψα ότι μπορεί να με κλέψω) σκέφτηκα να κάνω μία γρήγορη γύρα στο διαδίκτυο και να πάρω τυχαία δύο λέξεις από την πρώτη παράγραφο της είδησης που θα βρισκόταν μπροστά μου.

Η πρώτη λέξη ήταν γυναίκα και η άλλη αυτοκίνητο.

Σχεδόν αυτόματα το μυαλό μου ταξίδεψε 14 χρόνια πίσω και πάτησε τον αριθμό τρία στο τηλεκοντρόλ. Ο Antenna έπαιζε τίτλους αρχής της κωμικής σειράς του Μανούσου Μανουσάκη, Για μια Γυναίκα και ένα Αυτοκίνητο. Για μερικά δευτερόλεπτα έμεινα εκεί να χαζεύω το κουνελάκι Λίνα Σακκά και τον Επτάψυχο Πάνο Μιχαλόπουλο. Ύστερα βγήκα από τη χρονομηχανή και να μαι πάλι εδώ στο 2015 έτοιμη να παίξω φτιάχνοντας μία παράγραφο που δεν θα έχει την ανάγκη της AGB.

Χρησιμοποιώ τον όρο κοινωνία γιατί όσο οξύμωρο και αν διαβάζεται, η παραπάνω αντίδραση προέρχεται τόσο από άντρες όσο και από γυναίκες. Έχω υπάρξει ουκ ολίγες φορές σε αυτοκίνητο γυναίκας η οποία σχολιάζει άλλη γυναίκα οδηγό λέγοντας “Αλλά γυναίκα δεν είσαι; Τι περιμένεις”.

Φέρτε μου τον ψυχίατρο είναι η φάση, ξεκάθαρα. Το στερεότυπο της άσχετης με το τιμόνι σωφερίνας έχει βγάλει τέτοιες ρίζες που τα κομμωτήρια θα έκαναν χρυσές δουλειές αν το είχαν πελάτη.

Διακοπή του προγράμματος για έκτακτη επικαιρότητα.

Ερχόμενη στο γραφείο άκουσα στο ραδιόφωνο για μία πρόσφατη έρευνα η οποία υπολόγισε πως σε ποσοστό 67% οι Ευρωπαίοι πιστεύουν ότι μία γυναίκα δεν μπορεί να αναλάβει ανώτατη διοικητική θέση στον τομέα της Φυσικής και των θετικών Επιστημών. Ένας από τους λόγους που αιτιολογούν τη θέση τους αυτή είναι η γυναικεία έλλειψη αυτοπεποίθησης.

Και επανέρχομαι στα δικά μας και ρωτάω: Πώς να πιστέψουν-πιστέψουμε στον εαυτό μας όταν η ίδια η κοινωνία μας απορρίπτει διαρκώς; Από τα πιο σοβαρά (βλέπε διάκριση στις Επιστήμες) μέχρι τα πιο απλά και καθημερινά όπως η οδήγηση.  Όταν ερχόμαστε συνεχώς αντιμέτωπες με βιντεάκια όπως το ακόλουθο με τίτλους “Yes it’s a woman”.

Ότι τύπου αντίστοιχο με άντρα δεν υπάρχει; Αμφιβάλλω αλλά ας το δεχτούμε.

Εν τω μεταξύ, μιας και έπιασα το κομμάτι έρευνα θα ήθελα σε αυτό το σημείο να υπενθυμίσω σε όλους μας ότι οι γυναίκες σχεδόν πάντα βγαίνουν οι πιο προσεκτικές στο δρόμο. Γιατί όντως, προσέχουν. Δεν έχει σημασία αν προσέχουν λόγω έλλειψης αυτοπεποίθησης ή λόγω φόβου ή λόγω σοβαρότητας ότι εκεί έξω δεν παίζουμε.

Και όχι, σε προκαλώ. Θυμήσου τις φορές που ο μπροστινός σου κάνει κάτι αλλοπρόσαλλο ή άκυρο και εσύ τον κράζεις χρησιμοποιώντας θηλυκό γένος. Έστω, το πιο ήπιο: “Άντε μωρή“. Τώρα σε παρακαλώ πήγαινε στο κομμάτι που τον προσπερνάς (από αριστερά) και απαρίθμησε πόσες από αυτές τις φορές σου έχει τύχει στο τιμόνι να βρίσκεται άντρας και όχι γυναίκα. Στα λόγια μου έρχεσαι. Είναι πολλές. Πάρα πολλές. Ωστόσο, το χαβά μας στην οδική περηφάνια και προκατάληψη.

Τόσο κόλλημα με αυτήν την κατάσταση ούτε η Τζέιν Ώστιν.

Και τώρα έρχεται η ώρα που ρωτάω και απαντάω μόνη μου σαν να μην υπάρχουν σχόλια από κάτω.

– Ποιος έχει το κακό συνήθειο να οδηγεί μεθυσμένος; Ο άντρας.

– Ποιος δεν φοράει ζώνη γιατί ‘σφίγγεται’ και πιέζεται;  Ο άντρας. Συγκεκριμένα, έχει βρει την πατέντα που τη δένει πίσω από το κάθισμά του γιατί δεν μπορεί να ακούει το μπιιιιιιιιπ ότι δεν τη φοράει.  Τρομάρα του.

– Ποιος μαρσάρει και θέλει να τρέξει ακόμα και στην Κηφισίας εν ώρα αιχμής; Και πάλι αυτός. Ο άντρας.

Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι. Σαφέστατα υπάρχουν γυναίκες που μπορεί να κάνουν τα παραπάνω. Ωστόσο το ποσοστό τους είναι τραγικό μικρότερο.

Να σημειώσω κάπου εδώ ότι δεν ανοίγω το ζήτημα του προσανατολισμού γιατί έχω γνωρίσει αρκετούς άντρες πιο αποπροσανατόλιστους από μένα που πίστεψέ με είμαι θα μπορούσα να γίνω η μασκότ του κακού προσανατολισμού.

Και τώρα πες μου. Ποιο από τα παραπάνω μπορεί να προκαλέσει σοβαρό ατύχημα; Ακριβώς. Το πολύ πολύ να τσαντίσει τον από πίσω στο φανάρι γιατί της έσβησε η μηχανή. Μεταξύ μας, καλά θα του κάνει γιατί και αυτός το “τράβα να πλύνεις κανά πιάτο” το έχει πιο έτοιμο από ό,τι έχει ο Τζόι το “How you doin”“.

Ίσως το ύφος μου να είναι λίγο πιο επικριτικό από όσο θα ήθελα ωστόσο όσο πιο πολύ το σκέφτομαι τόσο πιο πολύ θυμώνω. Μιλάμε για ένα είδος bullying πριν αυτό γίνει viral και εκμεταλλεύσιμο από οποιονδήποτε θέλει λίγα λεπτά ‘συγγραφικής’ δημοσιότητας.

Ηρεμώ και θέλω να σου ζητήσω μία χάρη. Κάνε μία αναδρομή στο κινηματογραφικό ιστορικό σου και εντόπισε εκείνες τις φορές που μία γυναίκα οδηγεί ένα αυτοκίνητο. Δεν το πλένει φορώντας μαγιό ούτε κάθεται στη θέση του συνοδηγού. Το οδηγεί. Αν υποθέσουμε ότι έχεις κάποιες τέτοιες εικόνες αποθηκευμένες στη μνήμη σου τότε αυτές θα μετρώνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Και μάλιστα, θα έχουν να κάνουν με χαρακτήρες femme fatale γυναικών. Δυναμικών, σκύλων, καριερίστων και πάει λέγοντας.

Το βλέπεις και εσύ το άδικο έτσι δεν είναι;

Επειδή ο όρος σεξισμός στο μυαλό μου έχει ακριβώς την ίδια ξεπεσμένη πια θέση με αυτή του bullying που ανέφερα παραπάνω δεν θα τον επικαλεστώ. Θα πω απλώς ότι εκεί έξω δεν είμαστε γυναίκες ούτε άντρες είμαστε οδηγοί. Γι αυτό (σε περίπτωση που είσαι ένας από αυτούς) πριν αρχίσεις τις κατάρες και τις προτάσεις για επιστροφή στο σπίτι και το νοικοκυριό θα ήθελα να σκεφτείς δύο πράγματα. Αυτή που βρίζεις μπορεί να ήταν η αδερφή ή η κόρη σου.

Καλό δρόμο!

Υ.Γ.: Ας κοιτάξουμε λίγο πώς να γίνουμε καλύτεροι και ας παροτρύνουμε και τους άλλους να κάνουν το ίδιο. Το στην κουζίνα ολοταχώς μπορεί να πήγε καλά στην αρχή αλλά στο τέλος, κόπηκε. Αυτό σου λέω μόνο.