ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ/EUROKINISSI
OPINIONS

Μαζί με τα κινητά, κλείνουν στα lockers και τη λογική μας

Τα lockers είναι η απάντηση στις συγχωνεύσεις των σχολείων, στους μαθητές που στοιβάζονται στις αίθουσες και στις μειώσεις των αναπληρωτών.

Όλα είναι θέμα οπτικής και προτεραιοτήτων σε αυτή τη ζωή και πολλές φορές, για να μη γίνουν γνωστές οι προτεραιότητες, μπλοκάρετε η εικόνα που έχουν οι εκάστοτε υπεύθυνοι για αυτές. Το ίδιο συμβαίνει και με το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας. Προτεραιότητα για την κυβέρνηση είναι η μη χρήση κινητού στα σχολεία, τη στιγμή που σηκώνει ένα σύννεφο σκόνης για να καλύψει τα κενά τους.

Η παραπάνω τακτική δεν είναι νέα και σε καμία περίπτωση πρωτοποριακή. Ο αντιπερισπασμός, η μετακύλιση ευθυνών σε εύκολους στόχους (μαθητές, γονείς, διδακτικό προσωπικό στην προκειμένη περίπτωση) και η τιμωρητική διάθεση που μοιάζει με κεκαλυμμένη υπεροψία, χαρακτηρίζει τη Νέα Δημοκρατία.

Φυσικά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με αφορμή την πρώτη αποβολή μαθητή (θα φτάσουμε και εκεί), έσπευσε να ξεκαθαρίσει στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ότι «το ζήτημα δεν είναι τιμωρητικό, αλλά να αντιληφθούμε όλοι ότι τελικά αυτό βοηθά τη μαθησιακή διαδικασία».

Κανείς δεν διαφωνεί ότι το κινητό πρέπει να είναι στην τσάντα, όπως είπε ο πρωθυπουργός, αλλά γιατί, εντελώς ξαφνικά, δίνεται τόσο βάρος στο συγκεκριμένο ζήτημα και για ποιο λόγο οι διευθυντές και διευθύντριες των σχολείων έρχονται στην άβολη θέση να μοιράζουν αποβολές από τη στιγμή που ο κανονισμός υπήρχε εκεί, έτοιμος να εφαρμοστεί εδώ και καιρό;

Και ας περάσουμε τώρα στο περιστατικό της Πάτρας, επειδή εντάξει, δεν έχουμε με κάτι καλύτερο να ασχοληθούμε, σωστά; Σωστά. Ένας 14χρονος έκανε ποδαρικό και με το παράσημο της μονοήμερης αποβολής να λάμπει στο πέτο του, κάθισε για μια μέρα στο σπίτι του, μάλλον παίζοντας με το κινητό που γέννησε και την τιμωρία του.

Ο πατέρας του μίλησε στις κάμερες, υποστήριξε ότι «ο γιος μου το είχε ξεχάσει ανοιχτό και το έβγαλε από την τσέπη του για να το κλείσει. Δεν ήταν καν εν ώρα μαθήματος. Το έβγαλε για να το κλείσει και δέχτηκε την αποβολή».

Μαθαίνουμε επίσης ότι ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου στέκεται από την πρώτη στιγμή στο πλευρό του μαθητή. «Θεωρούμε τουλάχιστον ατυχείς τους χειρισμούς της διεύθυνσης του σχολείου και ανεπαρκή τη διαχείριση του περιστατικού από το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας». Και κάπως έτσι δημιουργείται αυτό το σύννεφο σκόνης, που αναφέρθηκε στην αρχή του κειμένου.

Μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικό προσωπικό έρχονται σε σύγκρουση για κάτι που ήταν ήδη εκεί. Τα κινητά απαγορεύονταν και πριν ξεκινήσει η φετινή σχολική χρονιά και η κυβέρνηση, πολύ εύκολα, βρήκε τον τρόπο να στρέψει τον έναν εναντίον του άλλου, να αποπροσανατολίσει την κοινωνία κάνοντάς τη να στρέψει το βλέμμα αλλού και όχι στα πραγματικά προβλήματα όπως είναι, για παράδειγμα, οι συγχωνεύσεις των σχολείων, οι μαθητές που στοιβάζονται στις αίθουσες και οι μειώσεις στους αναπληρωτές.

Ποια είναι απάντηση σε όλα αυτά τα προβλήματα; Τα lockers, εκεί όπου θα κλείνουν οι μαθητές τα κινητά τους κατά την έλευσή τους στο σχολείο. Πιλοτικά θα χρησιμοποιηθούν βέβαια και όχι παντού, απλώς αυτό που έχει σημασία είναι να υπάρχει πάντα μια απάντηση σε όποιο ερώτημα προκύπτει σχετικά με το τι πάει λάθος. Έτσι πορεύεται αυτή η κυβέρνηση και κάπως έτσι θα κλείσει στα lockers και τη λογική μας. Μαζί φυσικά με τα κινητά.