Μήπως το 112 έχει γίνει πλέον σαν τη μάνα μας;
- 26 ΙΑΝ 2023
Τέλη Ιανουαρίου έπεσε επιτέλους η θερμοκρασία και άνοιξαν οι ουρανοί, πάνω που είχαμε πιστέψει ότι ο χειμώνας ίσως προσπεράσει μια χρονιά και επιστρέψει το 2024, με ό,τι συνεπάγεται αυτό πρώτον για την τσέπη μας και δεύτερον για την ισορροπία των οικοσυστημάτων στη Μεσόγειο, τα οποία χωρίς το κρύο έχουν αποδιοργανωθεί σε σημαντικό βαθμό – οι μέλισσες μαζεύουν γύρη εκτός εποχής, αλλάζουν συμπεριφορά τα αποδημητικά πουλιά και οι καλλιέργειες απειλούνται από άκαρπη σοδειά.
Πολύ που νοιάζουν όλα αυτά βέβαια τον μέσο Αθηναίο που έφτασε σήμερα στη δουλειά του παπί, βλαστημώντας την τύχη του τη δόλια. Μποτιλιάρισμα, νεύρα και λακκούβες που εκτοξεύουν λασπόνερα από τα διερχόμενα αμάξια. Μα, τι ζωή κι αυτή!
Με τον ίδιο τρόπο φαίνεται να αντιλαμβάνεται και το ίδιο το κράτος την επιδείνωση των καιρικών φαινομένων: σαν ένα ατυχές περιστατικό που είναι πάνω από τις δυνάμεις του, μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που «μας έπιασε εξαπίνης», παρόλο που και οι μετεωρολόγοι είχαν προειδοποιήσει, παρόλο που η εικόνα του λεωφορείου που «κολυμπάει» κάτω από γέφυρα της Ποσειδώνος από περσινή κακοκαιρία συνεχίζει να στοιχειώνει την Περιφέρεια Αττικής για τα αντιπλημμυρικά έργα.
Για να μην πάμε μακριά, ας θυμηθούμε τι συνέβη πέρσι τέτοιες μέρες στην Αττική Οδό.
Πώς έχει αποφασίσει λοιπόν το κράτος να διαχειρίζεται τις απότομες καιρικές μεταβολές που το φέρνουν ενώπιον των ευθυνών του; Στέλνοντας το πολύ απλό και κατατοπιστικό, πρωτίστως ψύχραιμο, μήνυμα του «μείνετε όλοι στα σπίτια σας».
Το γνωρίσαμε πρώτη φορά ένα μεσημέρι πριν την πρώτη περίοδο καραντίνας, όταν μας έκοψε τη χολή, μετά το συνηθίσαμε με τις φωτιές το καλοκαίρι και πλέον δεν του δίνει κανείς σημασία. Ο λόγος για το μήνυμα 112 της Πολιτικής Προστασίας που μοιάζει πλέον με μπαλαντέρ σε τράπουλα: κάνει για κάθε περίπτωση.
Ακόμη και για σφοδρή καταιγίδα Γενάρη μήνα στην Αττική, όπως διαπιστώσαμε σήμερα το πρωί. Μια υποσημείωση εδώ: η Ελλάδα ήταν απ’ τις τελευταίες χώρες στην Ευρώπη που απέκτησαν ολοκληρωμένη υπηρεσία επικοινωνιών εκτάκτου ανάγκης (η οποία έχει διπλή λειτουργία, αφενός να ενημερώνει τους πολίτες και αφετέρου να δέχεται κλήσεις εκτάκτου ανάγκης, με δυνατότητα γεωεντοπισμού του καλούντος), στο πλαίσιο του ψηφιακού εκσυγχρονισμού. Το θέμα είναι ότι κανονικά η χρήση του περιορίζεται «αποκλειστικά σε περιπτώσεις εξαιρετικού και άμεσου κινδύνου».
Οπότε προκύπτει και το ερώτημα: είναι τέτοιου επιπέδου ο κίνδυνος μιας ισχυρής καταιγίδας στην Αττική; Μεταβήκαμε ξαφνικά σε μια πόλη που οι βροχές σπανίζουν, άρα λογικό είναι να πλημμυρίζουν οι δρόμοι και να ακινητοποιούνται οχήματα, όπως συμβαίνει τώρα στην Κηφισίας και τον Περιφερειακό Υμηττού; Ή απλά το κράτος προσπαθεί να σκεπάσει την ανεπάρκειά του με προειδοποιητικά μηνύματα, λες και νίπτει τας χείρας του για όποια καταστροφή ή ζημιά σημειωθεί;
Το αποτέλεσμα είναι πως το 112 έχει καταλήξει σαν την έντρομη Ελληνίδα μάνα: όποτε ακούσει για χαλασμό, παίρνει γρήγορα τηλέφωνο και σου δίνει την ίδια πάντοτε συμβουλή – να προσέχεις, παιδάκι μου. Ατομική ευθύνη. Ευχαριστούμε, Πολιτική Προστασία, αλλά προτιμούμε τάπερ με παστίτσιο.
