O John Frusciante ανέκαθεν ήταν οι Red Hot Chili Peppers

Οι φανατικοί οπαδοί των Red Hot Chili Peppers θα σου μιλήσουν σίγουρα για την απογοήτευσή τους από τις 2 τελευταίες δουλειές της μπάντας η οποία έδειχνε ακόμα νωρίτερα, από το ‘Stadium Arcadium’, όχι να έχει χάσει τον προσανατολισμό της αλλά περισσότερο να μην μπορεί να βρει έναν καινούργιο. Το ‘I’m with You’ που βγήκε το 2011 ήταν μια καλή μουσική αυτοκινήτου. Tο ‘The Getaway’ ήταν μια μέτρια μουσική αυτοκινήτου. Kαι αυτό, όπως καταλαβαίνετε, είναι πρόβλημα, αν δεν είσαι οι Coldplay.

Μια παρόμοια κρίση στην έμπνευση έζησε η μπάντα και με τον ξεχασμενο ανάμεσα στις δύο καλύτερες δουλειές της ‘One Hot Minute’. Ούτως ή άλλως, παρότι οι πρώτες δουλειές της μπάντας, με κορυφαίο το ‘The Red Hot Chili Peppers’ του 1984, ήταν καλές δεν μπορούσαν να κάνουν το άλμα που έγινε με τα εξαιρετικά ‘Mother’s Milk’ (1989) και φυσικά το ‘Βlood Sugar Sex Magik’ (1991).

Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο αλλά εδώ που τα λέμε σύμπτωση επαναλαμβανόμενη σταματάει να είναι σύμπτωση και τα άλμπουμ των Peppers που κατάφεραν να ξεφύγουν από τον ορισμό της ευχάριστης μουσικής είχαν μέσα τους τη μουσική ιδιοφυΐα του John Frusciante. Από την αρχή. Όταν εκείνος ξεκίνησε στην μπάντα το 1988, την απογείωσε με το ‘Mother’s Milk’ (1989) και το ‘Βlood Sugar Sex Magik’ (1991), για να αποχωρήσει και να επιστρέψει το 1998. Τα επόμενα album των Peppers; Το ‘Californication’ (1999), το ‘Βy The Way’ (2002) και το ‘Stadium Arcadium (2006). Για να αφήσει ξανά την μπάντα το 2009.

Η αλήθεια πάντως είναι ότι ο Frusciante δεν έχει περάσει μια εύκολη ζωή. Mετά τα πρώτα tour που ακολούθησαν το 1989, άρχισε να μπλέκει με τα ναρκωτικά φτάνοντας πολύ σύντομα στην εξάρτηση. Πρώτα από τη μαριχουάνα και μετά από την ηρωίνη. Αυτή η χρήση ναρκωτικών συνδέθηκε με μια βαριάς μορφής κατάθλιψη: “Ήμουν πραγματικά πολύ λυπημένος και η μόνη στιγμή που χαιρόμουν ήταν όταν έκανα χρήση. Για τον λόγο αυτό άρχιζα να κάνω ναρκωτικά όλη μέρα”. 

Το 1998 μπήκε σε κλινική αποτοξίνωσης μετά από έντονες πιέσεις του επί χρόνια πολύ στενού του φίλου, Bob Forrest. Αφού παρέμεινε στην κλινική για έναν μήνα, ο John Frusciante βγήκε καθαρός, έτοιμος να ξεκινήσει τη νέα του ζωή. Η κοσμοθεωρία του άλλαξε τελείως. Οι καταχρήσεις ανήκαν σε ένα σκοτεινό παρελθόν και ο Frusciante ξεκίνησε να τρώει πολύ υγιεινά και να κάνει yoga μπαίνοντας σε μια γενικότερη φάση αναστοχασμού. Όλα αυτά, όπως και όλη του η ζωή, συνδέθηκαν βέβαια με τη μουσική. Η αυτοσυγκέντρωση θα τον βοηθούσαν να μείνει απερίσπαστος σε αυτή, όπως νωρίτερα τα ναρκωτικά ήταν που του έδιναν έμπνευση σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής του.

Αυτή η πορεία, η επανέναρξη μετά την κατάθλιψη και τα ναρκωτικά, έφερε και πάλι στις αρχές του 1998 την επιστροφή του John στους Red Hot Chili Peppers. Απογοητευμένοι με την τελευταία τους δουλειά και έτοιμοι να διαλυθούν μετά την απομάκρυνση του Dave Navarro, ο Flea με τον Kiedis αποφάσισαν να απευθυνθούν στον Frusciante. Όπως είχε τονίσει χαρακτηριστικά ο Flea στον Kiedis “η μόνη λύση για συνέχιση της ύπαρξης της μπάντας είναι η επιστροφή του John”.

Όσα συνέβησαν, όταν ο Flea επισκέφτηκε το σπίτι του Frusciante, για να του κάνει την πρόταση ήταν το τέλειο happy ending σε ένα πραγματικά δύσκολο story. “Τίποτα δεν θα με έκανε πιο ευτυχισμένο σε αυτόν τον κόσμο” ήταν η απάντησή του. Γρήγορα ξεκίνησαν να γράφουν το άλμπουμ που έμελλε να είναι και το σπουδαιότερό τους, το ‘Californication’. Red Hot Chili Peppers και Frusciante βρέθηκαν με το 1,5 πόδι στον γκρεμό. Η προσωπική και συλλογική λύτρωση ήρθε μέσω ενός άλμπουμ στο οποίο το στίγμα του Frusciante ήταν κάτι παραπάνω από φανερό. Η πορεία τους μέχρι του 2009, όταν και ξαναέφυγε, ήταν η πιο παραγωγική από όλες τις φάσεις τους.

Ήταν η ίδια χρονιά που ο Frusciante έβγαζε το εκπληκτικό solo album ‘The Empyrean’, μια αριστουργηματική δουλειά κατά την οποία ο Frusciante βγάζει όλο του το ταλέντο σε μια φανερά πιο ευαίσθητη πτυχή του εαυτού του. Το Empyrean στις αρχαίες κοσμογονίες αποτελούσε το υψηλότερο σημείο του Παραδείσου. Εδώ έχουμε τον σπάνιο συνδυασμό ενός μουσικού που είναι άψογος τεχνικά και ταυτόχρονα μπορεί να ξεπερνάει την τεχνική του αρτιότητα γράφοντας μουσική που έχει κάτι να πει, βγάζοντας στη δουλειά του αυτή την προσωπική ιστορία επανέναρξης. Παρόλα τα experimental στοιχεία, αυτή ήταν η τελευταία του δουλειά που έμεινε στον ευρύτερο χώρο της ροκ μουσικής.

Ήδη από την επόμενη δουλειά του ‘PGX Funicular Intaglio Zone’ (2012) αλλά και το ‘Enclosure’ (2014),o Frusciante μπήκε σε τελείως νέα μουσικά μονοπάτια κάνοντας, όπως ο ίδιος τα ονομάζει, synth-pop δουλειές που αγγίζουν πια την art pop ή και το lo-fi. Αργότερα ο Frusciante συστήνεται ως Trickfinger και κάνει δουλειές στα τελείως ηλεκτρονικά μονοπάτια της Acid house και της Electro. O ίδιος είπε ότι το να κάνει ηλεκτρονική μουσική υπήρξε ένα όνειρο ζωής το οποίο πραγματοποίησε πια ως Trickfinger.

Η δεύτερη επιστροφή του Frusciante έσκασε σαν βόμβα χθες το βράδυ στα social media όλου του πλανήτη. Το τι θα φέρει η επάνοδος του Frusciante στους Peppers και αν θα πρόκειται αυτή να γεννήσει για ακόμα μια φορά ένα αριστούργημα μέλλει να το μάθουμε. Το ίδιο και το αν ερχόμενος ο Frusciante με τη στροφή του στην ηλεκτρονική μουσική θα οδηγήσει τους Red Hot Chili Peppers σε αυτή τη νέα πορεία.

Η αλήθεια είναι ότι αυτό που λείπει περισσότερο από κάθε τι άλλο για την μπάντα είναι και πάλι μια ανανέωση, ιδίως μετά από δύο άλμπουμ που έμοιαζε το ένα κακή συνέχεια του άλλου και κυρίως μετά από μια περίοδο αναζήτησης ταυτότητας από τη στιγμή που το funk rock είναι πλέον εκτός κλίματος εποχής. Και η αλήθεια είναι ότι αν υπάρχει κανείς να σώσει την παρτίδα σε μια μπάντα με τόσο μακρόχρονη ιστορία, τότε αυτός σίγουρα είναι ο John Frusciante και κάποιος με τη δική του μουσική ματιά και κυρίως τη δική του ιστορία αναγέννησης. Ας ελπίσουμε να το δούμε και από κοντά στην Αθήνα.

(Kεντρική φωτογραφία: ΑP Photos/ Alvaro Barrientos)

***

– ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΟΝ LEGEND 88.6 στο Facebook και στο Ιnstagram.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Στην πρώτη συναυλία των Red Hot Chili Peppers στην Αθήνα

Τι μουσική ακούς πραγματικά

***

Αν και εσύ αγαπάς τα Star Wars και την ιστορία τους, το αφιέρωμά μας ‘May the Pod Be With You’ είναι εδώ!

Στο 2ο επεισόδιο, αναλύουμε τις standalone ταινίες του franchise, Rogue One και Solo: A Star Wars Story: