Ο Κύριος Ιβάν Γιοβάνοβιτς και το μπάχαλο με την Υγεία
- 9 ΜΑΙ 2023
Σε μια χώρα που τα αποτελέσματα και οι νίκες έχουν μεγαλύτερη σημασία από την υγεία των παικτών, άνθρωποι σαν τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι πολυτέλεια. Την απόφαση για το αν θα κατέβει να παίξει η ομάδα δεν θα μπορούσε να την «υπογράψει» – εντός και εκτός εισαγωγικών, ουδείς άλλος πέραν της ίδια της Πολιτείας που εδώ και καιρό έχει «ξεχάσει» όλα τα πρωτόκολλα, πλην των δομών υγείας και φιλοξενίας ηλικιωμένων.
Ο ίδιος ο προπονητής θα μπορούσε εναλλακτικά να βάλει τη δεύτερη ομάδα να παίξει, τον ΠΑΟ Β’ και κανείς δε θα είχε να του πει τίποτα. Διάλεξε τα όνειρα των παικτών, όπως είπε, οι πολιτικοί διάλεξαν να αφήσουν «στον αέρα» την υγεία εδώ και καιρό, όχι τώρα. Και υπό το βάρος και της δικής του ευθύνης, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στάθηκε μπροστά στον καθρέφτη της αυτοκριτικής, με τρόπο ζηλευτό, με τρόπο που θα έπρεπε να παραδειγματίζει, με τρόπο που όταν βγάλεις τα οπαδικά γυαλιά σε κάνει να αισθάνεσαι άσχημα για το ελληνικό πρωτάθλημα εν συνόλω.
Με μια λιτή ομιλία ο προπονητής του Παναθηναϊκού είπε εκείνα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα. Ο ίδιος ο Σύλλογος έχει έναν παίκτη, τον Γκανέα, με σοβαρές επιπλοκές της long Covid εδώ και μήνες. Ένας άλλος Σύλλογος, ο ΠΑΟΚ, στερείται ενός καίριου παίκτη του λόγω Covid.
Όσο και αν έχει εξασθενήσει η νόσος, τα ρίσκα είναι υπαρκτά, όπως και οι μακροχρόνιες επιπλοκές σε έναν οργανισμό που είναι δυνάμει ταλαιπωρημένος.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς μίλησε για μια χώρα που εν πολλοίς, είναι μπάχαλο. Για μια χώρα στην οποία οι έρευνες και η μέριμνα για την long Covid είναι πράγματα ελαχίστης επάρκειας. Για μια χώρα που οι ελλείψεις στο ΕΣΥ είναι βαθιά και διαρκής πληγή. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στάθηκε σοβαρός, Κύριος με Κ κεφαλαίο, εν μέσω φαρσοκωμωδίας. Πράγματι, ο αγώνας ή θα έπρεπε να γίνει μετά από πέντε ημέρες αναβολής, ή να μην πάρει αναβολή καθόλου. Η μία ημέρα ήταν ανεκδοτολογικού χαρακτήρα.
Θυμίζουμε πως η χορήγηση ειδικής άδειας ασθενείας λόγω νόσησης από τον κορονοϊό έχει παραταθεί έως και την 30/6/2023 και διέπει όλο τον ιδιωτικό τομέα. Με τον ίδιο τρόπο θα έπρεπε να διέπει και τον χώρο των επαγγελματιών αθλητών που έχουν συμβόλαια σε ιδιωτικούς φορείς εργασίας. Για μια ακόμη φορά επικράτησαν όμως τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά, η ασχετοσύνη και οι ένθεν και ένθεν θεωρίες συνωμοσίας. Και ο Κύριος Ιβάν κλήθηκε να διαλέξει. Να κατεβάσει τα “δεύτερα” ή να κάνει εκείνο για το οποίο πιέστηκε εκ των συνθηκών. Και έθεσε τον εαυτό του προ των ευθυνών του, προπονητικών και ηθικών.
Ακριβώς για αυτό αποθεώθηκε και θα μνημονεύονται οι δηλώσεις του για καιρό, ανεξάρτητα από το πόσο καιρό θα αποφασίσει να μείνει στον Σύλλογο που υπηρετεί με το ήθος του και τη δίκαιη παρουσία του. Οι δηλώσεις του Γιοβάνοβιτς δε θα κριθούν από τους χούλιγκανς των πληκτρολογίων, όλων των χρωματικών αποχρώσεων. Κρίθηκαν ήδη από τους υγιείς φιλάθλους, σχεδόν με standing ovation.
Από εκεί και πέρα δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Δεν υπάρχει νόημα να μιλάει κανείς για διαιτησίες και ισορροπίες εκτός και εντός γηπέδων, όταν οι επίσημοι θεσμοί δε σέβονται την υγεία εκείνων οι οποίοι αγωνίζονται σε οποιοδήποτε άθλημα. Όταν δεν έχουν a priori ρυθμίσει όσα κάποια στιγμή, θα βρίσκαμε μπροστά μας.
Δεν είναι όλα χρώματα, σώβρακα και φανέλες. Υπάρχει και η Αξιοπρέπεια που διέπει τις πολιτικές αποφάσεις, αλλά και την ηθική του να παραδεχθείς τα ίδια σου τα λάθη, όπως έκανε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Λάθη που είναι και προπονητικής υφής.
Προσωπικά είμαι σίγουρος πως και να κέρδιζε ο Παναθηναϊκός μέσα στον Πειραιά, ο κόουτς του, λίγο-πολύ θα έλεγε τα ίδια. Χαίρομαι που υπάρχουν ακόμη τέτοιοι άνθρωποι που ανεβάζουν επίπεδο μια ομάδα με τη στάση τους, και παραδειγματίζουν προς τη σωστή κατεύθυνση των πραγμάτων.
Προσωπικά χαίρομαι, που τελικά, δεν είναι όλοι ίδιοι.
