Ο Ναζισμός εμφανίστηκε ξανά στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης. Κι αν τελικά δεν έφυγε ποτέ;
Δεν είναι καθόλου απίθανο να βρισκόμαστε μπροστά στη Χρυσή Αυγή 2.0.
- 29 ΣΕΠ 2021
Τα σχολικά κάγκελα λειτουργούν ως τείχος. Απέξω νεαροί διαδηλωτές διαμαρτύρονται για όσα συμβαίνουν στο σχολικό συγκρότημα του 1ου και 2ου ΕΠΑΛ Σταυρούπολης, στη Θεσσαλονίκη. Χθες, πραγματοποιήθηκε αντιφασιστική πορεία διαμαρτυρίας για τις επιθέσεις που έγιναν εις βάρος φοιτητών την περασμένη Τετάρτη. Τα επεισόδια ήταν άγρια: όσοι βρίσκονταν μέσα από το «τείχος» χρησιμοποίησαν πέτρες, λοστούς, και μολότοφ. Σήμερα, το πολεμικό κλίμα συνεχίζεται. Πριν λίγο, κυκλοφόρησε βίντεο που παγώνει το αίμα: ένας πιτσιρικάς με μάσκα και σορτσάκι κάνει τον γνωστό Ναζιστικό χαιρετισμό.
Μήπως ήταν ένα τυχαίο γεγονός ως αποτέλεσμα της έντασης που επικρατεί γύρω από το ΕΠΑΛ Σταυρούπολης; Θα μπορούσε – αλλά όχι. Η Χρυσή Αυγή έκανε την εμφάνισή της ξανά, όχι μέσα από τις σκιές, αλλά μέσα από ανακοινώσεις.
Σε λίγες μέρες κλείνει ένας χρόνος από την καταδίκη του νεοναζιστικού μορφώματος ως εγκληματική οργάνωση. Κι όμως, είναι ακόμα εδώ, ζωντανό, σαν ένα φίδι που δεν πεθαίνει. Ή μάλλον δεν πρόκειται να πεθάνει τόσο εύκολα.
Μήπως το ΕΠΑΛ Σταυρούπολης είναι απλά η αρχή;
«Ο Λαϊκός Σύνδεσμος – ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ συγχαίρει τους μαθητές του 1ου-2ου ΕΠΑΛ Σταυρούπολης για τη δυναμική τους αντίδραση απέναντι στις προκλήσεις και τις απόπειρες καπήλευσης των κινητοποιήσεων τους για αντεθνικούς σκοπούς» αναφέρει στην ανακοίνωσή του, το Μέτωπο Νεολαίας (οργάνωση νεολαίας της ΧΑ από το 1998), πριν προβεί στους γνωστούς και μη εξαιρετέους χαρακτηρισμούς για αριστερούς συμμορίτες.
Είναι, τελικά, οι νεαροί μέσα στο σχολικό συγκρότημα μέλη της; Κανείς δεν μπορεί να πει ακόμα με απόλυτη σιγουριά. Ένα όμως είναι σίγουρο: η Χρυσή Αυγή σπεύδει να τους αγκαλιάσει. Εκείνοι, όπως φαίνεται και στο 01:00 του βίντεο, της κάνουν το χατήρι.
Εδώ και αρκετούς μήνες, μετά την καταδίκη, η νεοναζιστική οργάνωση έμοιαζε να βρίσκεται σε ύπνωση. Ή έτσι θέλαμε να πιστεύουμε.
Οι αναγκαστικές για υγειονομικούς λόγους καραντίνες, η κοινωνική αβεβαιότητα στα όρια της ασφυξίας, το όργιο αστυνομικής βίας που εκτυλίχθηκε για κάποιους μήνες, καθώς και οι θεωρίες συνωμοσίας («δεν είναι όλα κρούσματα») που γίνονται αρεστές σε όλο και μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας αποτελούν βούτυρο στο ψωμί ακροδεξιών κύκλων.
Το έχουμε δει ξανά το έργο: όταν οι συνθήκες είναι δεινές και επικρατεί ο φόβος, τότε ο Ναζισμός εκκολάπτεται στις σκιές της κοινωνικής ζωής. Πριν την Ελληνική Κρίση, η Χρυσή Αυγή ήταν ένα επικίνδυνο αλλά κάπως γραφικό μόρφωμα. Κατά τη διάρκεια των Μνημονίων, μεταμορφώθηκε σε ένα τέρας έτοιμο να κατασπαράξει τη δημοκρατία.
Για αυτό, λοιπόν, τα γεγονότα στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης είναι πιο σοβαρά από όσο θέλουμε να πιστεύουμε. Δεν είναι μόνο ο ναζιστικός χαιρετισμός στις κάμερες ή οι θρασείς ανακοινώσεις της νεολαίας της ΧΑ. Είναι κάτι πιο βαθύ που λερώνει την ελληνική κοινωνία και θα πρέπει να βρούμε -επιτέλους- έναν τρόπο να το ξεπλύνουμε.
Οι συγκυρίες δεν είναι καθόλου καλές και η ναζιστική Ακροδεξιά θα εκμεταλλευτεί και την παραμικρή ευκαιρία. Όπως σωστά σημειώθηκε και στα social media, ίσως βρισκόμαστε μπροστά στη Χρυσή Αυγή 2.0.
Βέβαια, οι διαπιστώσεις είναι πάντα χρήσιμες αλλά, σε καμία περίπτωση, δεν αποτελούν λύση. Τι ακριβώς πρέπει να γίνει λοιπόν;
Ο φασισμός δεν χτυπιέται μόνο στα υψηλά πολιτικά κλιμάκια (τα οποία φυσικά δεν θα πρέπει να κλείνουν το μάτι στους Ναζί ποτέ και για κανένα λόγο ενώ παράλληλα οφείλουν να βρουν τρόπους ώστε να σβήσουν τη φωτιά που ανάβει). Ο φασισμός, όπως έχει δείξει και η ιστορία, χτυπιέται σε κάθε γειτονιά.
