Ο θάνατος της Λίνας Κοεμτζή είναι ένας ακόμα ατιμώρητος βιασμός

Το κυνικό τέλος της Λίνας Κοεμτζή

Σύμφωνα με πληροφορίες της Αγγελικής Νικολούλη, κατά την πτώση της Λίνας Κοεμτζή, αυτόπτης μάρτυρας διέκρινε δευτερόλεπτα μετά την πτώση της στο οδόστρωμα, δυο άτομα να την πλησιάζουν και να ψάχνουν το πτώμα της για κάποια ηλεκτρονική συσκευή, κάποιο στικάκι. Στη συνέχεια, καταγγελίες της μητέρας της Κοεμτζή προς την αστυνομία, περιέγραφαν ένα ψυχολογικό πόλεμο που δεχόταν η νεαρή κοπέλα από συγκεκριμένα άτομα, τα οποία την απειλούσαν πως κατείχαν ημίγυμνα βίντεο και φωτογραφίες της με ερωτικό περιεχόμενο και πως θα τα δημοσιοποιούσαν ανά πάσα στιγμή. Τον Δεκέμβριο του 2017, διέταξε τη διερεύνηση της υπόθεσης, ο τότε προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης προς την Υποδιεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος Βορείου Ελλάδος της ΕΛ.ΑΣ.

Παρά το γεγονός ότι το υλικό από τις κάμερες ασφαλείας που βρίσκονταν πλησίον του σημείο της πτώσης της Κοεμτζή, για αδιευκρίνιστο λόγο δεν δόθηκε ποτέ στην εισαγγελία, εν τέλει, στις 7 Ιουνίου 2019, τρεις νέοι προσήχθησαν στο εδώλιο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Γιαννιτσών, κατηγορούμενοι για παραβίαση του νόμου περί προσωπικών δεδομένων και ύποπτοι για διακίνηση προσωπικών πληροφοριών της Λίνας Κοεμτζή. Σήμερα, η εισαγγελική αρχή έχει προτείνει να τεθεί στο αρχείο η υπόθεση, λόγω ανεπαρκών στοιχείων, ενώ ένας εκ των τριών υπόπτων έχει καταδικαστεί για παραβίαση προσωπικών δεδομένων.

Δικαίωση, πότε;

O ποινικός κώδικας ορίζει σήμερα ως βιασμό τις εξής πράξεις:

• Τον εξαναγκασμό άλλου σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης με τη χρήση σωματικής βίας ή απειλής σοβαρού και άμεσου κινδύνου ζωής ή σωματικής ακεραιότητας.
• Το διακεκριμένο έγκλημα του ομαδικού βιασμού.
• Το διακεκριμένο έγκλημα του θανατηφόρου βιασμού.
• Την επιχείρηση γενετήσιας πράξης χωρίς τη συναίνεση του παθόντος.

Ενώ ως ηθικός αυτουργός τιμωρείται:

α) όποιος με πρόθεση προκάλεσε σε άλλον την απόφαση να εκτελέσει την άδικη πράξη που διέπραξε· β) όποιος με πρόθεση παρέσχε άμεση συνδρομή στο δράστη κατά τη διάρκεια αυτής της πράξης και στην εκτέλεση της κύριας πράξης.

Ψυχή που αναμένει δικαίωση

Η υπόθεση της Λίνας Κοεμτζή παραπέμπει σε εκείνη του Βαγγέλη Γιακουμάκη. Κάποια άτομα είχαν βάλει στο στόχαστρό τους την άτυχη κοπέλα και μέσα σε ένα κλίμα γενικευμένης omerta, κατάφερναν να την μειώνουν ψυχολογικά και να θέτουν σε κίνδυνο την ήδη διαταραγμένη ψυχική αλλά και σωματική της υγεία σε καθημερινή βάση. Στην περίπτωση του Γιακουμάκη, ύστερα από μια θυελλώδη δικαστική οδύσσεια, οι οκτώ ένοχοι για την κακοποίηση που προκάλεσε και την αυτοκτονία του, τιμωρήθηκαν από το νόμο, οι πέντε με φυλάκιση τριών ετών χωρίς αναστολή και οι τρεις με κοινωφελή εργασία 150 ωρών. Μέσα σε αυτό το τετραετές δικαστικό σίριαλ, στελέχη της Γαλακτοκομικής σχολής Ιωαννίνων, αλλά και ο πρώην υπουργός Χρήστος Μαρκογιαννάκης, προήχθησαν για ηθική αυτουργία, χωρίς να καταδικαστούν. Ποια είναι η ειδοποιός διαφορά της υπόθεσης Κοεμτζή:

Α) Όπως φαίνεται και από στοιχεία της έρευνας της Αγγελικής Νικολούλη, η εστία όπου διέμενε η νεαρή κοπέλα ήταν αφύλακτη. Ο καθένας μπορούσε να μπει και να φτάσει στον ένατο όροφο των εγκαταστάσεων. Ως δια μαγείας όμως, δυο ημέρες μετά το τραγικό περιστατικό, ξεκίνησε η φύλαξη όλων των χώρων.

Β) Φίλη της νεαρής κοπέλας σε μαρτυρίες της επιβεβαίωσαν πως η Λίνα Κοεμτζή είχε υποστεί τρομακτική διαπόμπευση από κύκλωμα ατόμων που δρούσε στη Θεσσαλονίκη και στη γενέτειρά της, στα Γιαννιτσά, όμως δεν ομολόγησε ποτέ στην αστυνομία τι συνέβη εκείνο το βράδυ. Μηνύματα από τα social media της νεαρής κοπέλας, όπως και το ημερολόγιο της, το βράδυ της αυτοκτονίας της, εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς.

Το Θύμα που γίνεται Θύτης

Αν η αστυνομία κατάφερνε να εντοπίσει τον δράστη (ή δράστες), τότε πιθανότατα εκείνος θα δήλωνε στο δικαστήριο πως “το ήθελε κι εκείνη”, όπως συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις βιασμών που προάγονται στα δικαστήρια της χώρας μας, όπου το θύμα μέσα από περίτεχνα δικονομικά τρικ, μετατρέπεται σταδιακά σε θύτης. Κάπου εδώ ας ανοίξουμε μια μεγάλη παρένθεση ώστε να υπενθυμίσουμε πως από τα περίπου 4.000 περιστατικά βιασμού που συμβαίνουν ετησίως στην Ελλάδα, μόλις ένα 6% βρίσκει το δρόμο της δικαιοσύνης. Οι περιπτώσεις ψυχολογικού εκβιασμού όπως αυτή της Κοεμτζή, αν και φαινομενικά δείχνουν διαφορετικές από τον καθεαυτό βιασμό, στην πραγματικότητα είναι το ίδιο ακριβώς πράγμα. Διακατέχονται από την έλλειψη συγκατάθεσης και τον φόβο του θύματος  αλλά και το ‘στίγμα’ που στέκεται σαν δαμόκλειος σπάθη τόσο πάνω από το θύμα, όσο και πάνω από τα πρόσωπα του κοντινού του κύκλου.

Απονομή δικαιοσύνης;

“Πήγαινες γυρεύοντας”, “Τα ήθελες και τα έπαθες”, “Μην ανακατεύεσαι για να μην πάθεις κι εσύ τα ίδια”: Η Λίνα Κοεμτζή χάρισε το σώμα της σε κάποιους που το αντιμετώπισαν σαν κομμάτι κρέας και μέσω αυτού, διέλυσαν πρώτα το μυαλό και ύστερα το σώμα της. Όπως φάνηκε και από το πρόσφατο περιστατικό με τον Κρητικό παίκτη του Big Brother, αλλά και από την υπόθεση Τοπαλούδη, οι βιασμοί και οι γυναικοκτονίες συμβαίνουν διαρκώς και εκκωφαντικά.

Ο ίσκιος μιας συμμορίας από λεβεντόμαγκες που κάθονται στα αποδυτήρια ενός crossfit-άδικου, μετρώντας πόσα ‘νέτα’ τους ‘έκατσαν’ χθες βράδυ χωρίς να βγάλουν κουβέντα, θα συνεχίζει να απλώνεται βαρύς πάνω από κάθε κορίτσι που ετοιμάζεται να βγει για ποτό φορώντας το αγαπημένο της φόρεμα, θρέφωντας τα μάτια δεκάδων παρεών κλαρινογαμπρών έτοιμων για όλα, μα όλα. Η Κοεμτζή έγινε άλλη μια που θυσιάστηκε στον βωμό του ‘πήγαινε γυρεύοντας’ που έχει στήσει ο κάθε Έλληνας λεβεντομαλάκας στο μυαλό του. Δεν είναι αυτοκτονία, είναι βιασμός, ατιμώρητος.