Ό,τι έκανες, το έκανες με τον δύσκολο τρόπο

Ήταν κολλημένη στην ίδια σελίδα για ώρα. Δεν διάβαζε, ήταν φανερό. Άνοιγε ένα βιβλίο για να κρυφτεί. Για να μην την ρωτάει τι σκέφτεται. Εκείνος έκανε πως χάζευε μια ταινία. Πολύ και πού τον ρωτούσε αν είναι καλή.

-Καλή. Το βιβλίο;

-Ωραίο.

Ήταν μία σύμβαση που κανένας δεν ήθελε να την χαλάσει.

Τριάντα χρόνια λόγια είχαν ακούσει αυτοί οι τοίχοι, αυτά τα έπιπλα, τα φώτα, τα παράθυρα. Τώρα ήταν καιρός για λίγη ησυχία.

Γύριζε απότομα τις σελίδες σε κάθε σκέψη που την αναστάτωνε. Οι περισσότερες καλές. Είχαν ζήσει όμορφα. Ούτε η αγάπη έλειψε ούτε οι χαρούμενες μέρες.

Βέβαια, όσο περνάει ο χρόνος τα κακά νέα αρχίζουν να έρχονται αγέλες, όχι μεμονωμένα, αλλά υπάρχουν ακόμα όνειρα που περιμένουν.

-Κάποτε θα πάμε να ζήσουμε στο νησί, το υπόσχεσαι;

-Το υπόσχομαι.

Τέτοια μέρα πέρσι το σπίτι είχε πενήντα άτομα, κόσμος όχι αστεία. Ένα τρελό κέφι είχε μοιραστεί ισόποσα σε όλους και η βραδιά κατέληξε σε ένα πάρτι που είχαν να ζήσουν από τα φοιτητικά. Έφυγαν όλοι σαν ευτυχισμένοι.

-Δεν θέλω να κάνουμε τίποτα φέτος, του είπε.

-Δεν έχεις διάθεση;

-Μια χαρά είναι η διάθεσή μου, αλλά θέλω να μείνουμε μόνοι μας, να δούμε καμιά ταινία, να πιούμε ένα κρασί, να κοιμηθούμε στον καναπέ, πόσο καιρό έχουμε να κοιμηθούμε στον καναπέ;

Σκεφτόταν πως τα είχαν καταφέρει. Τα πιο πολλά ζευγάρια που είχαν ξεκινήσει μαζί είχαν σπάσει. Μάλλον νικάμε, έλεγε μέσα της συχνά. Εκτός αν χάνουμε… συνέχιζε.

Έπαιζε μόνη της το παιχνίδι ‘αν γυρνούσες πίσω τί θα άλλαζες’;

Πολλά θα ήθελα, αλλά μάλλον δεν θα πείραζα τίποτα. Πού να ξέρω τι θα σήμαινε αυτό για τα υπόλοιπα; Σε ενοχλεί η θέση μιας κορνίζας, πας να της αλλάξεις θέση, δεν προσέχεις και σπας το καλό βάζο δίπλα.

Άστα, καλά είναι. Ευτυχώς, δεν θα μάθουμε ποτέ το αλλιώς.

Αν θες οπωσδήποτε μια παρηγοριά, σκέψου πως ό,τι έκανες, το έκανες με τον δύσκολο τρόπο. Αυτό ναι, είναι σίγουρο.

Όσο πάει. Έτσι κι αλλιώς όλα είναι ένας ξαφνικός πόνος που δεν έχει έρθει ακόμα. Το μαθαίνεις καλά αυτό μεγαλώνοντας, από τις ιστορίες των φίλων σε αίθουσες αναμονής.

Έκλεισε το βιβλίο της, τον κοίταξε, όμορφα, γλυκά, ήταν ο άντρας της, είχαν φτάσει μακριά.

-Πες κάτι

-Καλά Χριστούγεννα αγάπη μου.

-Ναι… καλά Χριστούγεννα.

> Ο Οδυσσέας Ιωάννου και οι ‘Πρώτες Λέξεις’ του, ακούγονται καθημερινά 18:00 – 20:00 στο Ραδιόφωνο 24/7, στους 88.6 στα FM.