© George Vitsaras / SOOC
OPINIONS

Οι επικίνδυνες λεκτικές ακροβασίες του Σάκη Ρουβά

Στο ροζ σύννεφο που ζει ο 50χρονος καλλιτέχνης οι υψηλά ιστάμενοι με παραβιαστικές συμπεριφορές βιώνουν την ίδια κόλαση με τα θύματα.

Οι άβολες στιγμές συνοδεύονται από τον εκκωφαντικό ήχο της σιωπής, ακόμα και όταν τις παρακολουθείς σε live μετάδοση. Για όσους βρέθηκαν μπροστά στην τηλεόρασή τους το μεσημέρι του Σαββάτου βλέποντας την εκπομπή Χαμογέλα και πάλι! με τη Σίσσυ Χρηστίδου, η παρουσία του Σάκη Ρουβά ήταν -το λιγότερο- μία τέτοια στιγμή. Ή τουλάχιστον έτσι έμοιαζε αρχικά, μιας και στην πορεία τα συναισθήματα άλλαξαν με ταχύτατους ρυθμούς: έκπληξη, αποδοκιμασία, δίκαιη οργή.

Για όποιον ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν χωρίς social media, ο 50χρονος τραγουδιστής/ηθοποιός/showman είπε εμμέσως πλην σαφώς ότι, όσον αφορά την Υπόθεση Λιγνάδη, η τραγωδία είναι κάτι που μοιράστηκαν εξίσου τα θύματα με τον (πιθανό) θύτη. Άλλωστε, σύμφωνα με τη δικιά του άποψη, οι βιαστές πάσχουν από κάποιου είδους παθολογία η οποία δεν τους αφήνει σε ησυχία. Ακριβώς, δηλαδή, όπως συμβαίνει και με τους ναρκομανείς.

Η τοποθέτηση του πιο λαμπερού Έλληνα σταρ ήταν τόσο απαράδεκτη και τόσο λάθος, ώστε ήταν σχεδόν αδύνατο να ξεκινήσεις να την αποδομείς. Μπορούσες απλά να την πετάξεις στα σκουπίδια.

Στο μυαλό του Σάκη Ρουβά

Τα ελληνικά social media πάτησαν το κουμπί του συναγερμού και το #cancel πήρε -όχι άδικα- διαστάσεις χιονοστιβάδας. Το γεγονός ότι ο Σάκης Ρουβάς είχε, όπως ο ίδιος λέει, μία άριστη συνεργασία με τον Δημήτρη Λιγνάδη στην παράσταση Βάκχες δεν αποτελεί κάποιου είδους άλλοθι. Άλλωστε, κανείς δεν του ζήτησε να καταδικάσει τον γνωστό σκηνοθέτη και κατηγορούμενο στην περιβόητη υπόθεση.  Θα μπορούσε απλά να κρατήσει μία απόσταση.

Αντί για αυτό όμως προσπάθησε να πάρει ίσες αποστάσεις. Επειδή όμως όπως λέει και η γνωστή παροιμία «η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει» από τη στιγμή των τελείως λάθος δηλώσεων μέχρι τώρα, η τέλεια εικόνα του εθνικού super star έχει τσαλακωθεί σε απίστευτο βαθμό. Ένα άψογο πορτραίτο γέμισε ρωγμές που δύσκολα θα κλείσουν.

Το να συμπονάς και να συμπάσχεις για θύματα και θύτες με τον ίδιο τρόπο -λέγοντας ότι και οι δύο βίωσαν μία κόλαση- δεν είναι απόδειξη κάποιου καλπάζοντας ανθρωπισμού, αντίθετα αποτελεί επικίνδυνη ακροβασία στα όρια του ξεπλύματος μίας εγκληματικής πράξης.

Ακραία προβλήματα ψυχοπαθολογίας βίωναν και τα ηγετικά στελέχη του Ναζιστικού καθεστώτος. Μήπως πρέπει να τους συμπονούμε ιστορικά με τον ίδιο τρόπο που κάνουμε για τα θύματα του Ολοκαυτώματος; Οι ίσες αποστάσεις είναι μία χρήσιμη τακτική ανάμεσα σε δύο αντικρουόμενα στρατόπεδα. Όταν όμως χρησιμοποιούνται ανάμεσα σε θύτες και θύματα στρεβλώνουν την πραγματικότητα σε επικίνδυνο βαθμό.

Όσο για την παρομοίωση των βιαστών με τους τοξικοεξαρτημένους; Λογικά, υπάρχουν πολλοί ψυχίατροι εκεί έξω που αυτήν τη στιγμή σκίζουν τα πτυχία τους. Αλήθεια είναι τόσο δύσκολο να διακρίνει κανείς ότι στην περίπτωση των δεύτερων το τραύμα αφορά μόνον τους ίδιους ενώ οι πρώτοι εγκληματούν βίαια ενάντια σε άλλους ανθρώπους;

Υπό κανονικές συνθήκες τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται. Δυστυχώς, όμως, όλα δείχνουν ότι θα πρέπει να επαναλαμβάνουμε και τις πιο απλές έννοιες αλληλεγγύης και ανθρωπιάς έτσι ώστε να γίνουν κάποια μέρα κατανοητές.

Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί ότι ένας καλλιτέχνης διεθνούς φήμης σαν τον Σάκη Ρουβά, ο οποίος εδώ και χρόνια προβάλλει μία αψεγάδιαστη εικόνα προς τα έξω, εκφράζει τέτοιες φρικιαστικές απόψεις στην κάμερα χωρίς ίχνος ντροπής;

Ίσως, τελικά, και ο ίδιος ο 50χρονος σταρ να μην αντιλήφθηκε το μέγεθος του ατοπήματός του (γιατί, όχι, δεν πρόκειται για απλή γκάφα). Ίσως, στο όμορφο ροζ σύννεφο που ζει οι υψηλά ιστάμενοι με παραβιαστικές συμπεριφορές να βιώνουν την ίδια κόλαση με τα θύματα. Στον πραγματικό κόσμο όμως τα τελευταία χαρακώνονται ψυχικά για μία ζωή – και πολύ συχνά αυτό το προκαλούν άνθρωποι υπεράνω υποψίας.

Οι λεκτικές και νοηματικές ακροβασίες του Σάκη Ρουβά μουτζούρωσαν σε τεράστιο βαθμό το προφίλ του. Αυτό όμως είναι αμελητέο, μπροστά στο γεγονός ότι τέτοιες απόψεις λερώνουν μία κοινωνία που προσπαθεί να βρει βηματισμό βγάζοντας -επιτέλους- τους σκελετούς που έκρυβε στην ντουλάπα για δεκαετίες.