iStock
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Οι παρουσιάστριες-«γλάστρες» στην ελληνική τηλεόραση δεν υπάρχουν πια

Πώς το κίνημα #MeToo μάς έκανε να δούμε με άλλα μάτια τα μεγάλα ονόματα παρουσιαστριών της ελληνικής τηλεόρασης.
Η φετινή τηλεοπτική σεζόν θα μπορούσε να παρομοιαστεί με τον πόντο που αυτονομείται και τελικά οδηγεί στο ξήλωμα του ωραίου σου πουλόβερ. Μία μικρή αρχή και μετά από λίγα δεύτερα το άλλοτε μαλακό πουλόβερ σου κείτεται στις παλάμες σου σαν μία άμορφη μάζα από ξετριχιασμένο μαλλί. Αυτό έπαθε η ελληνική τηλεόραση. Ξεγυμνώθηκε, ξεγυμνώνοντας ισχυρά ριζωμένες πεποιθήσεις για τους ρόλους των φύλων που φυσικά βασίστηκαν για χρόνια ολάκερα σε υποκειμενικές υπεραπλουστεύσεις.

Οι παρουσιάστριες της ελληνικής τηλεόρασης και δη των ψυχαγωγικών εκπομπών όφειλαν (βάλε εισαγωγικά, βάλε κι άλλα μην τα λυπάσαι) να είναι ευχάριστες, ανάλαφρες, καλοδιάθετες και επιφανειακές. Να μας το παίξουν κουλτούρα και ιστορία; Ο Κρόνος στην Παρθένο, το κίμινο στον κιμά για τα σουτζουκάκια και δύο τηλεφωνικές γραμμές για να στείλουμε τα δώρα και τα φιλάκια μας στις αγαπημένες τηλεθεάτριες που είναι μόνο νύχια-μαλλιά και πάλι από την αρχή.

Η αφορμή ήταν δραματική. Ήταν η στιγμή που η κοινωνία μας ταρακουνήθηκε. Το ελληνικό #MeToo άνοιξε στόματα σφαλισμένα και ψυχές πονεμένες. Άνδρες και γυναίκες μίλησαν για τα τραύματά τους και κατήγγειλαν κακοποιητικές συμπεριφορές. Το ένα χέρι έπιασε το άλλο σφιχτά και η τηλεόραση ήταν ένα από τα Μέσα που λειτούργησαν ως κανάλι μετάδοσης του μηνύματος.

Ήταν όλοι τους εκεί. Ενημέρωση και ψυχαγωγία ετμήθησαν μπροστά στη σοβαρότητα που απαιτούσε η διαχείριση των συνεχόμενων πληροφοριών. Πρωινάδικα και μεσημεριανάδικα, συνυφασμένα με την ανέμελη σαχλαμάρα που θέλει η νοικοκυρά, απέδειξαν πως οι ταμπέλες και οι γενικεύσεις μόνο πίσω μας πάνε και υποβιβάζουν την αξία και την ικανότητα των παρουσιαστριών που βρίσκονται στο τιμόνι τους.

Ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκαν το ζήτημα ήταν υποδειγματικός. Δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω πως οι γυναίκες αυτές στάθηκαν απέναντι στα γεγονότα με σεβασμό, σοβαρότητα, ψυχραιμία και άποψη. Κι αυτό το τελευταίο είναι ειδοποιός διαφορά τους. Φαίη Σκορδά, Ναταλία Γερμανού, Σίσσυ Χρηστίδου, Κατερίνα Καινούργιου, Δανάη Μπάρκα. Χορός, κέφι, ζωντάνια και μέχρι εκεί. Μέχρι εκεί κι ακόμα παρά πέρα.

Οι γυναίκες αυτές πήραν θέση. Διάλεξαν πλευρά και εξέφρασαν τη γνώμη τους χωρίς να φοβηθούν έκθεση και συνέπειες. Στον αέρα των ζωντανών τους εκπομπών χτύπησαν το χέρι στο τραπέζι και είπαν «αυτή είναι η θέση μας κι άλλη καμία δεν υπάρχει». Γιατί σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές η αλήθεια είναι μία και μοναδική. Δεν υπάρχουν ίσες αποστάσεις, δεν υπάρχουν και ναι και μεν και αλλά.

Κατέρριψαν τα αναχρονιστικά πρότυπα που θέλουν τις παρουσιάστριες «γλάστρες» που σκάνε ένα χαμόγελο, λυγίζουν τη μέση και με μία αθώα ατάκα περνούν στο επόμενο θεματάκι ή ρίχνουν διαφημισούλες. Ας πάψουμε να αναπαράγουμε τη σαχλή, προσβλητική και ρηχή προσέγγιση που θέλει τις γυναίκες (είναι αριθμητικά περισσότερες) στις εν λόγω ζώνες να είναι αφελείς μπίμπο χωρίς βάθος και ουσία.

Και για να προλάβω τους πιο κακεντρεχείς της παρέας που θα μιλήσουν για νούμερα τηλεθέασης και πιασάρικη θεματολογία. Ο ισχυρισμός είναι αληθής. Όταν η επικαιρότητα αφορά σε τόσο σημαντικά γεγονότα δεν μπορεί μία εκπομπή παρά να ασχοληθεί. Ο τρόπος που η εκάστοτε παρουσιάστρια, ως το πρώτο βιολί, θα επιλέξει να χειριστεί τον λόγο της είναι που τη διαφοροποιεί από όλα όσα μέχρι τώρα ακούγαμε και βλέπαμε.

Οι ψυχαγωγικές εκπομπές και οι παρουσιάστριες τους ούτε κωφεύουν, ούτε παριστάνουν πως έχουν πρόβλημα μειωμένης όρασης (και ανοχής πολλές φορές) απέναντι σε όσα απασχολούν – στην πραγματικότητα- την κοινωνία και κατ’ επέκταση το τηλεοπτικό κοινό. Και για να μιλήσουμε με (ενδεικτικά) παραδείγματα:

Η συνέντευξη της Ιωάννας Παλιοσπύρου στην Κατερίνα Καινούργιου.

Η συνέντευξη του Δημήτρη Μοθωναίου στη Φαίη Σκορδά.

Η συνέντευξη του Ιάσονα Αποστολόπουλου στη Ναταλία Γερμανού.

Οι ανάλαφρες, όπως πολλοί τονίζουν ξανά και ξανά, στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων με μάτια καθαρά, ορθότερα από πολλούς ποιοτικούς (κι εδώ ξέρεις τι πρέπει να κάνεις με τα εισαγωγικά) της πιάτσας. Η τηλεόραση αντανακλά τις προκαταλήψεις μας για αυτό και η παρουσιάστρια μίας ψυχαγωγικής εκπομπής έπρεπε πάντοτε να έχει ρόλο συμπληρωματικό που δεν της επέτρεπε να βγει από το καλουπάκι του όμορφου περιτυλίγματος άνευ περιεχομένου.

Η Ναταλία Γερμανού σε συνέντευξή της στο The Magazine είχε μιλήσει για αυτό απαντώντας σε ερώτηση για το #ΜeΤoo στην Ελλάδα που ξεκίνησε από το ψυχαγωγικό κομμάτι της τηλεόρασης κι όχι από την ερευνητική δημοσιογραφία.

«Νομίζω ήταν μοιρασμένα. Η Ζέτα Δούκα επέλεξα μια πρωινή ψυχαγωγική εκπομπή για να μιλήσει, η Τζένη Μπότση επέλεξε τη Σία Κοσιώνη. Πήρε η ενημέρωση το κομμάτι της και η ψυχαγωγία το δικό της. Αλλά θέλω να πω ότι παρουσιάστριες που μέχρι τώρα θεωρούσαν ότι ήμασταν μόνο για να μαγειρεύουμε, να λέμε ζώδια και να δείχνουμε και κανένα ρουχαλάκι, αποδείξαμε, ειδικά τα κορίτσια της πρωινής ζώνης, η Κατερίνα Καινούργιου, η Φαίη Σκορδά και η Σίσσυ Χρηστίδου, ότι όταν οι ψυχαγωγικές εκπομπές θέλουν ν΄ασχοληθούν με κάτι άλλο μπορούν να το κάνουν πολύ καλά».

Το πουλοβεράκι ξηλώθηκε για τα καλά. Καιρός να μάθουμε να πλέκουμε σωστά.

Exit mobile version