Οι περήφανοι σημαιοφόροι και μια απάντηση στις επιθέσεις στη Μαρία Σάκκαρη
Γιάννης Αντετοκούνμπο και Αντιγόνη Ντρισμπιώτη, δύο αθλητές που συγκλόνισαν με το παράδειγμα και τη στάση ζωής τους, θα σηκώσουν την ελληνική σημαία στον Σηκουάνα, την ώρα που τα σχόλια για τη Μαρία Σάκκαρη και τη δήθεν «απευθείας ανάθεση» δεν έχουν κοπάσει.
- 10 ΙΟΥΛ 2024
Ο κύβος ερρίφθη: Γιάννης Αντετοκούνμπο και Αντιγόνη Ντρισμπιώτη θα είναι οι σημαιοφόροι της ελληνικής αποστολής στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού, με τους δύο αθλητές να είναι οι πρώτοι που θα εμφανιστούν στον Σηκουάνα. Ναι, για πρώτη φορά στην ιστορία φέτος, η τελετή έναρξης δεν θα γίνει σε στάδιο αλλά σε ποταμό, με 100 περίπου βάρκες να παρελαύνουν περνώντας μερικά από τα πιο σημαντικά παριζιάνικα τοπόσημα.
Όπως σε κάθε Ολυμπιάδα, έτσι και φέτος, η ελληνική σημαία θα είναι η πρώτη που θα εμφανιστεί με τους Έλληνες σημαιοφόρους να μην περνάνε ποτέ απαρατήρητοι. Από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο και έπειτα αποφασίστηκε να κρατούν τη σημαία ένας άντρας και μια γυναίκα και καθώς οι ημέρες πλησιάζουν, η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή (Ε.Ο.Ε.) έπρεπε να λάβει μια απόφαση για το ποιοι αθλητές θα πάρουν τη θέση της Άννας Κορακάκη και του Λευτέρη Πετρούνια, που ύψωσαν τη σημαία στο Τόκιο.
Πώς επιλέγονται οι σημαιοφόροι
© AP Photo/Matt Slocum
Είθισται η ΕΟΕ να επιλέγει πρόσωπα που έγιναν Ολυμπιονίκες στην προηγούμενη διοργάνωση ή που έχουν καταγράψει επιτυχίες σε προηγούμενες Ολυμπιάδες. Αυτοί είναι που λαμβάνουν τους περισσότερους «πόντους» στις συσκέψεις που πάντα γίνονται σε κλειστές πόρτες φυσικά.
Το 1996 επιλέχθηκε ο Πύρρος Δήμας που είχε θριαμβεύσει το 1992 στη Βαρκελώνη. Το 2000 ήταν η σειρά του Νίκου Κακλαμανάκη, που τέσσερα χρόνια πριν ήταν «χρυσός» στην Ατλάντα και το 2004 επιλέχθηκε ξανά ο Πύρρος Δήμας, ο οποίος πια είχε τρεις πρωτιές. Το 2008 σημαιοφόρος της αποστολής ήταν ο Ηλίας Ηλιάδης και το 2012 ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης, ενώ το 2016 η Σοφία Μπεκατώρου έγινε η πρώτη Ελληνίδα που σηκώνει ψηλά τη σημαία σε τελετή έναρξης Ολυμπιακών Αγώνων.
Δεν ήταν όλοι τους κάτοχοι Χρυσών Μεταλλίων, ενώ στα χρόνια της ελληνικής ολυμπιακής ανομβρίας, υπήρχαν και σημαιοφόροι που δεν ήταν Ολυμπιονίκες. Ο Χρήστος Παπανικολάου ήταν σημαιοφόρος το 1968 και το 1972, ο μετέπειτα Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Βασίλης Παπαγεωργόπουλος το 1976, ενώ το 1992 ο Λάμπρος Παπακώστας σήκωσε την ελληνική σημαία χωρίς να έχει ξαναβρεθεί ποτέ σε Ολυμπιάδα. Άλλωστε δεν είχε κλείσει καν τα 23 του χρόνια.
Τα παραδείγματα που δεν ακολουθούν τον «άγραφο κανόνα» της Επιτροπής είναι πολλά, αλλά η αλήθεια είναι ότι όσο η Ελλάδα είχε εν ενεργεία κατόχους μεταλλίων ή Ολυμπιονίκες, τους έκανε και σημαιοφόρους.
Ο Μίλτος Τεντόγλου και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο
© ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
Σύμφωνα με την παράδοση λοιπόν των επιλογών της ΕΟΕ, οι δύο άντρες υποψήφιοι για τη θέση του σημαιοφόρου έπρεπε να είναι οι Στέφανος Ντούσκος (Κωπηλασία) και Μίλτος Τεντόγλου (Άλμα εις μήκος), οι οποίοι κατέκτησαν το χρυσό στην προηγούμενη Ολυμπιάδα ή κάποιος από τους αθλητές της Εθνικής Πόλο που βγήκαν δεύτεροι στο Τόκιο.
Για κάποιον λόγο το όνομα του Στέφανου Ντούσκου δεν ακούστηκε ποτέ στα ειδησεογραφικά γραφεία, παρόλο που θα βρίσκεται εκεί και αγωνίζεται την αμέσως επόμενη ημέρα από την τελετή έναρξης, ενώ όπως ειπώθηκε η πρώτη επιλογή ήταν ο Μίλτος Τεντόγλου, ο οποίος αρνήθηκε για τους δικούς του -αθλητικούς- λόγους την τιμή. Ο Έλληνας μηκίστας αγωνίζεται 10 μέρες μετά την επίσημη έναρξη των Αγώνων και δεν ήθελε να διαταράξει το πρόγραμμά του.
Έτσι, το απόγευμα της Τρίτης 9 Ιουλίου η Επιτροπή έφτασε ομόφωνα στο όνομα του Γιάννη Αντετοκούνμπο, ο οποίος βεβαίως είχε ενημερωθεί από τον Σπύρο Καπράλο αμέσως μετά την πρόκριση της Εθνικής Μπάσκετ και έλαμψε από τη χαρά του. Λίγα λεπτά πριν δάκρυζε αντιλαμβανόμενος ότι επιτέλους θα βρεθεί σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, ο δημοφιλέστερος Έλληνας αθλητής στον κόσμο, μπορεί να μην έχει βρεθεί ποτέ ξανά σε Ολυμπιάδα, αλλά κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι ήταν από την αρχή ο ιδανικός υποψήφιος. Η ιστορία και το παράδειγμα ζωής του ξεπερνούν τις Ολυμπιακές διακρίσεις, ενώ το ήθος και το ταξίδι του για να φτάσει να σηκώνει ψηλά την ελληνική σημαία από τις τοπικές παρελάσεις στην Αθήνα, ως και τον Σηκουάνα στο Παρίσι, θα μεγαλώσουν ακόμη περισσότερο τον μύθο του.
Απέναντί του θα έχει όλους εκείνους που για χρόνια επιλέγουν το σκοτάδι αντί του φωτός, εκείνους που τον παρομοίαζαν με χιμπατζή, εκείνους που περίμεναν πώς και πως να αποτύχει και πανηγύριζαν στα πρώτα του άσχημα παιχνίδια γιατί «ο Θεός είναι Έλληνας, γιατί στο τρίτο παιχνίδι που έπαιξαν (οι Μιλγουόκι Μπακς) έχασαν και δεν πέτυχε ούτε έναν πόντο», εκείνους που τον έλεγαν «Ακενοτούμπο» και όλους αυτούς που αμφισβήτησαν το πάθος του για την Εθνική Ομάδα μέσα στα χρόνια. Και όπως και να το κάνουμε, όταν έχεις απέναντί σου όλους αυτούς, η στιγμή γίνεται ακόμα πιο γλυκιά.
Η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη, η Κατερίνα Στεφανίδη και οι θλιβερές επιθέσεις στη Μαρία Σάκκαρη
© ΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ / EUROKINISS
Στις γυναίκες το τοπίο ήταν αρκετά πιο θολό, καθώς στο Τόκιο δεν ανέβηκε καμία Ελληνίδα στο βάθρο, ενώ η Κατερίνα Στεφανίδη που έχει στο παλμαρέ της Χρυσό Ολυμπιακό Μετάλλιο από τους Αγώνες στο Ρίο, ήταν η σημαιοφόρος στην Τελετή Λήξης των ίδιων Αγώνων. Τότε είχε κληρωθεί έναντι του Λευτέρη Πετρούνια. Φυσικά, όπως έχουμε δει και στην περίπτωση του Πύρρου Δήμα που έχει γίνει δύο φορές σημαιοφόρος, αυτό δεν μπορούσε να την αποκλείσει από τη συζήτηση.
Το όνομα που διέρρευσε την Κυριακή 7 Ιουλίου μαζί με εκείνο του Γιάννη Αντετοκούνμπο ήταν αυτό της Μαρίας Σάκκαρη και αμέσως μετά η κορυφαία Ελληνίδα τενίστρια όλων των εποχών έπεσε θύμα ενός ανελέητου διαδικτυακού πολέμου. Χωρίς η ίδια να ευθύνεται κάπου συγκεκριμένα, το Νο.9 της Παγκόσμιας Κατάταξης χρεώθηκε για μια ακόμα φορά τη σχέση της με τον γιο του Πρωθυπουργού με τρολ του διαδικτύου αλλά και επώνυμους λογαριασμούς να μιλούν δήθεν για απευθείας ανάθεση.
Όπως και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, όταν η ΕΡΤ έκανε το απαράδεκτο λάθος να μην προβάλλει τους προκριματικούς του Λευτέρη Πετρούνια, έτσι και φέτος, το διαδίκτυο στράφηκε για κάποιον λόγο ενάντια στη Μαρία Σάκκαρη. Τότε της χρέωναν ότι «για να σε δείξει η ΕΡΤ, πρέπει να έχεις γκόμενο τον γιο του Πρωθυπουργού», χθες ότι «για να πάρεις τη σημαία, πρέπει να έχεις σχέση με τον γιο του Πρωθυπουργού». Και όλο αυτό, επειδή η Μαρία Σάκκαρη ήταν μία από τις υποψήφιες για σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής.
Όχι ότι έχει ιδιαίτερη αξία να απαντάς σε όσους περιμένουν μια αποτυχία της Σάκκαρη για να βγάλουν τη χολή τους ή σε όσους επιλέγουν συστηματικά να ξερνούν τον σεξισμό τους στα social media για εκείνη, αλλά όχι η Ελληνίδα τενίστρια δεν χρειάστηκε να έχει σχέση με κανέναν για να μπαίνει στη συζήτηση για σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής.
Η Σάκκαρη χρειάστηκε αντιθέτως να ξεπεράσει μια σειρά από εμπόδια που έχει μια οποιαδήποτε Ελληνίδα τενίστρια στην Ελλάδα (έλλειψη εγκαταστάσεων, διοργανώσεων, στήριξης). Ουσιαστικά ο όρος «Ελληνίδα τενίστρια» μετά βίας υπήρχε πριν από αυτήν. Χρειάστηκε να πηδήξει μια σειρά από δυσκολίες για να φτάσει στο Top 10 της Παγκόσμιας Κατάταξης και να ξεπεράσει τον εαυτό της για να διατηρηθεί εκεί τρία συνεχόμενα χρόνια.
Η Σάκκαρη θα βρεθεί στην Ολυμπιάδα λόγω της θέσης της στην Παγκόσμια Κατάταξη (οι πρώτες 16 τενίστριες, λαμβάνουν απευθείας εισιτήριο), όπως και στο Τόκιο. Από τις 16 αθλήτριες που είχαν αυτή τη διάκριση το 2021, μόλις 4 παραμένουν σήμερα στην 16αδα των Ολυμπιακών Αγώνων. Ποιες είναι οι άλλες τρεις; Η Iga Swiatek, η Aryna Sabalenka και η Elena Rybakina.
Για να βρεθεί στο Top 10 για τρίτο συνεχόμενο χρόνο η Μαρία Σάκκαρη χρειάστηκε να πηδήξει και τα ψυχολογικά ζητήματα που της παρουσιάστηκαν στο τέλος της προηγούμενης σεζόν και την οδήγησαν σε σκέψης απόσυρσης. Αλλά είναι ακόμα εδώ.
Την καλύτερη απάντηση σε όσους τρία χρόνια μετά τις σεξιστικές επιθέσεις που είχε δεχθεί στο Τόκιο, επιμένουν να κριτικάρουν τη Μαρία Σάκκαρη για το τι κάνει στην προσωπική της ζωή, την είχε δώσει πάντως ο σπουδαίος Αλέξανδρος Νικολαΐδης το 2021.
Φυσικά, μέσα στις επιθέσεις που δέχθηκε η Σάκκαρη, υπήρχαν και ορισμένοι που διαφώνησαν κόσμια με τη σκέψη της ΕΟΕ, αντιπαραβάλλοντας τα αθλητικά επιτεύγματα των άλλων υποψηφίων αθλητριών και αυτό είναι πέρα για πέρα δεκτό. Η Σάκκαρη δεν είναι η μοναδική αθλήτρια με επιτεύγματα. Αθλήτριες όπως η Ελίνα Τζένγκο, η Κατερίνα Στεφανίδη και η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη δίνουν τον δικό τους αγώνα καταγράφοντας ευρωπαϊκές και παγκόσμιες επιτυχίες την τελευταία τριετία και όλες είχαν τα διαπιστευτήρια για να σηκώσουν ψηλά την ελληνική σημαία και να μας κάνουν περήφανους.
Εντέλει, η ΕΟΕ το απόγευμα της Τρίτης 9 Ιουλίου κατέληξε σε δύο υποψήφιες: τη Μαρία Σάκκαρη και την Αντιγόνη Ντρισμπιώτη. Ο «λευκός καπνός» βγήκε λίγες ώρες μετά την έναρξη της συνεδρίασης, με την Επιτροπή να επιλέγει με 16 έναντι 8 ψήφων τη σπουδαία βαδίστρια με το συγκλονιστικό comeback των τελευταίων χρόνων.
Η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη έχει μια ιστορία ζωής που πρέπει να ειπωθεί και στα 40 της φιλοδοξεί να κατακτήσει τον μοναδικό στόχο που δεν έχει κατακτήσει τα τελευταία χρόνια, δηλαδή το Ολυμπιακό Μετάλλιο. Φυσικά, η ίδια δεν θα μπορούσε να είναι πιο περήφανη για την επιλογή της.
Από κοινού με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο θα αποτελέσουν τους πρώτους σημαιοφόρους στο Σηκουάνα, με την ελληνική βάρκα να καθοδηγείται από δύο αλύγιστες προσωπικότητες που ακόμη και αν δεν έχουν φορέσει ακόμη Ολυμπιακό μετάλλιο στο στήθος τους, ενσαρκώνουν ιδανικά το Ολυμπιακό πνεύμα με το παράδειγμα ζωής τους.
