AP Photo/Alessandra Tarantino
OPINIONS

Οικογενειακές Ιστορίες: Ο Στέφανος Τσιτσιπάς μάς κούρασε όλους

Παράλληλα, ξεχνάμε ότι Τσιτσιπάς δεν ζήτησε ποτέ να γίνει μπροστάρης του θεσμού της οικογένειας. Δεν κάνουν όλοι για όλα.

Ο Στέφανος Τσιτσιπάς έχασε. Δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία φορά, αυτά έχει ο αθλητισμός. Ο Στέφανος Τσιτσιπάς έβρισε χυδαία τον πατέρα του. Δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία φορά, αυτά έχει ο αθλητισμός. Εντάξει, όχι ακριβώς, αλλά το να βρίσκεσαι στο κορυφαίο επίπεδο απαιτεί θυσίες. Ο προπονητής και πατέρας του, Απόστολος, αποδεικνύεται μία από αυτές.

«Γ@@σου! Θα γ@@@θεις! Να πας να γ@@@θεις! Να φύγεις από το στάδιο τώρα! Αν δεν φύγεις από το στάδιο δεν παίζω! Βγες έξω από το στάδιο αυτή τη στιγμή!». Δεν είναι τα λόγια ενός 17χρονου που αγωνίζεται στην ποδοσφαιρική ομάδα του χωριού προς τον πατέρα του, που βλέπει το παιχνίδι από τις μισογκρεμισμένες κερκίδες. Είναι τα λόγια του κορυφαίου Έλληνα τενίστα. Γιατί ναι, αυτό είναι ο Στέφανος Τσιτσιπάς, ένας εξαιρετικός τενίστας που βρίσκεται ανάμεσα στους καλύτερους του κόσμου.

Και οι κορυφαίοι, ωστόσο, είναι άνθρωποι, άρα έχουν και ελαττώματα. Του Στέφανου, όπως φαίνεται, το βασικό ελάττωμα έχει να κάνει με τη μετάθεση των ευθυνών στα πρόσωπα που βρίσκονται γύρω του μετά από κάθε ήττα. Μια συμπεριφορά που βασίζεται στην ενστικτώδη αντίδραση ενός ατόμου που δεν μπορεί να διαχειριστεί το κακό αποτέλεσμα. Μοιάζει με κακομαθημένο έφηβο, ναι, αλλά δεν είναι όλοι για όλα. Θα περάσουμε και σε αυτό.

Ο πατέρας του, όπως και η μητέρα του, λειτουργούν ως μαγνήτες κάθε έντονης προσβολής πάνω στην ένταση ενός αγώνα που στραβώνει. Υπάρχει πάντα το παρελθόν να μας το υπενθυμίζει. Προσοχή στο σκαλοπάτι, μπαίνουμε στη μηχανή του χρόνου.

Το 2022, κατά την διάρκεια της αναμέτρησης για το 500άρι του Erste Bank στη Βιέννη, ο Στέφανος Τσιτσιπάς, μετά από break που δέχθηκε στο ξεκίνημα του πρώτου σετ, επιτέθηκε λεκτικά στον πατέρα του. «Είσαι μ@λ@κ@ς» είπε προς το box που βρισκόταν ο πατέρας του, ζητώντας του να φύγει.

Το 2023 και στον ημιτελικό της Ρώμης, έβρισε τη μητέρα του διότι μιλούσε στα ρωσικά, την μητρική της γλώσσα δηλαδή. «Μη μιλάς στα ρωσικά. Μίλα στα ελληνικά. Στα ρωσικά μη μιλάς. Μάνα σερβίρω και μιλάς στα ρωσικά. Φύγε από το γήπεδο καλύτερα μη μιλάς στα ρωσικά. Μαλ@@@ένη είσαι τελείως; Δεν μπορώ να καταλάβω τι περνάει από το μυαλό σου. Μιλάει στη δική της γλώσσα. Αν έχεις το Θεό σου» είπε.

Κλείνουμε το κεφάλαιο «παρελθόν» και επανερχόμαστε στο παρόν. Ο Στέφανος Τσιτσιπάς ηττήθηκε από τον Kei Nishikori, τα έβαλε με τον πατέρα και προπονητή του και, στο τέλος, εξήγησε και το λόγο: «Ένιωθα ότι η μπάλα μου ήταν νεκρή. Δεν ήταν αρκετά βαριά όταν πίεζα με το forehand. Τις τελευταίες 4-5 μέρες παραπονιέμαι γι’ αυτόν τον λόγο στον προπονητή μου. Αυτός ήταν ο λόγος που τσακώθηκα μαζί του κατά τη διάρκεια του αγώνα.

»Για μένα ένας αγώνας ATP Masters 1000 είναι σημαντικός. Χρειάζομαι και αξίζω έναν προπονητή που να με ακούει και να ακούει τα σχόλιά μου ως παίκτη. Και να προσπαθεί να προσαρμόζεται με αυτά που του λέω. Ο πατέρας μου δεν χειρίζεται έξυπνα ή καλά τέτοιους είδους καταστάσεις. Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει αυτό. Είμαι πραγματικά πολύ απογοητευμένος μαζί του.

»Πραγματικά δεν ξέρω αν αυτή τη στιγμή θα σκεφτόμουν κάποιες αλλαγές, αλλά είμαι πραγματικά απογοητευμένος. Το πιο σημαντικό για έναν παίκτη είναι να έχει άμεσο και καλό feedback (ανταπόκριση) από έναν προπονητή. Ο προπονητής δεν είναι αυτός που κρατάει τη ρακέτα. Είναι μια συλλογική προσπάθεια που πρέπει να είναι αμοιβαία για να μπορέσω να εξελίξω το τένις μου».

Μέσα στον παραλογισμό της εποχής, τείνουμε να ξεχνάμε κάτι βασικό: Ο Τσιτσιπάς δεν ζήτησε και όπως φαίνεται δεν θα γίνει ούτε στο μέλλον μπροστάρης του θεσμού της οικογένειας. Δεν είναι όλοι για όλα και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με αυτό.

Αποδεδειγμένα πια, τον έχει υποβαθμίσει και αντικαταστήσει με το αθλητικό κομμάτι που απαιτεί αφοσίωση και κρύο αίμα. Εκεί, δεν χωράνε συναισθηματισμοί. Σε καμία περίπτωση όμως δε σημαίνει ότι έχει το δικαίωμα να βρίζει όχι μόνο τους γονείς του, αλλά τον οποιοδήποτε. Αυτό που προκαλεί εντύπωση, ωστόσο, μιας και είμαστε συνηθισμένοι στα ξεσπάσματά του, είναι άλλο.

Στην Ελλάδα, για κάποιο λόγο, εξακολουθούμε να έχουμε τον θεσμό της οικογένειας πολύ ψηλά. Και είναι λογικό. Κάθε κοινωνία, από την πρωτόγονη μέχρι τη σύγχρονη μορφή της, βασίζεται σε αυτό τον θεσμό. Με κάπως υποκριτικό τρόπο ωστόσο, διότι όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά τι συμβαίνει όταν, για παράδειγμα, μένουν στο ίδιο κτίριο ή στην ίδια γειτονιά γονείς, αδέρφια, ξαδέρφια και λοιποί συγγενείς. Το έλα να δεις γίνεται. Οικογενειακές Ιστορίες, αλλά στην αθλητική version. Κουραστήκαμε όλοι.

Οπότε ας πέφτουμε από τα σύννεφα μετά από κάθε ξέσπασμα του Στέφανου Τσιτσιπά, αλλά με τρόπο. Είναι κρίμα να χτυπήσουμε.