Όσκαρ 2022, ή αλλιώς τα βραβεία της απόγνωσης

Τα φετινά Όσκαρ όμως ήταν ήδη μία αμήχανη, εκτός τόπου και χρόνου τελετή απελπισίας. Αυτό είχε, φυσικά, προοικονομηθεί από το γεγονός ότι είχαν ανακοινωθεί δύο νέα sections για τη μεγάλη βραδιά του Χόλιγουντ – τα δύο βραβεία που οι χρήστες του Twitter θα μπορούσαν να ψηφίσουν κατά κάποιον τρόπο χρησιμοποιώντας τα hashtags #OscarsCheerMoment και #OscarsFanFavorite.

Το δεύτερο βραβείο δεν ήταν, αν μη τι άλλο, δυσνόητο. Κάποια ταινία θα έπαιρνε αυτό το fan award μέσα από το hashtag, και καθόλου τυχαία αυτή ήταν το Army of the Dead του Zack Snyder, του σκηνοθέτη με το ηχηρό fanbase που κατόρθωσε να κάνει το Snyder Cut πραγματικότητα. Το πρώτο πάλι δεν ήταν εξίσου προφανές. Μιλάμε για τη στιγμή μίας ταινίας που θα άξιζε από μόνη της Όσκαρ; Μάλλον.

Σύντομα κλιπ παίχτηκαν από τα The Matrix, Dreamgirls, Avengers: Endgame, Spider-Man: No Way Home και Zack Snyder’s Justice League, με τη στιγμή που περιγράφηκε ως The Flash Enters the Speed ​​Force να βρίσκεται τελικά στο Νο.1. Ok; (Και μου άρεσε το Snyder Cut, το είχα στις καλύτερες ταινίες της περσινής σεζόν!).

Τη στιγμή που το Φεστιβάλ Καννών ανακοινώνει συνεργασία με το Tik Tok ως νέο μέσο έκφρασης της κινηματογράφησης, αυτό το αλλόκοτο τμήμα της βραδιάς ήταν μέρος της συνεχιζόμενης και ολοένα πιο απεγνωσμένης προσπάθειας των Όσκαρ να παραμείνουν σημαντικά στη μαζική αγορά, σε έναν μεταβαλλόμενο κινηματογραφικό κόσμο όπου σχεδόν μόνο οι ταινίες με υπερήρωες φέρνουν λεφτά στα ταμεία και το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας μπορεί να πηγαίνει πλέον στο streaming.

Η απόγνωση είχε φανεί σχεδόν εξαρχής, όταν μετά την εισαγωγή της βραδιάς που πολύ σωστά έγινε με τη Beyoncé, είδαμε αλφαβητικά τους ανθρώπους που θα παρευρίσκονταν στην τελετή. DJ Khalid. Shawn Mendes. BTS. Μην αλλάξετε κανάλι, έχουμε διάσημους!

Κάποια στιγμή κιόλας, μετά τη βράβευση του Troy Kotsur για το Όσκαρ Β΄Ανδρικού με το CODA, εμφανίστηκε από βίντεο ένας αιφνίδιος Chris Evans για να τον συγχαρεί και να λανσάρει το νέο τρέιλερ του Lightyear, της επόμενης ταινίας του. Τρέιλερ που εκτός Ηνωμένων Πολιτειών δεν προβλήθηκε καν, καθώς ο κάθε διανομέας των βραβείων στις υπόλοιπες χώρες είχε άλλο προγραμματισμό. Τα Όσκαρ έχωσαν έναν Avenger για να ανεβάσουν τα νούμερα – και να διαφημίσουν την ταινία της Pixar που ανήκει στη μαμά του ABC, τη Disney – αλλά απέκλεισαν από τον σκοπό της παρουσίας του την υπόλοιπη υδρόγειο.

Όσο για τις υποψήφιες ταινίες στην κατηγορία Καλύτερης Ταινίας, αυτές παρεμβάλλονταν με βίντεο στη ροή της τελετής, χωρίς context, χωρίς σύσταση, χωρίς σαφή ρυθμό ή στόχευση μηνύματος. Και τι νόημα είχε τελικά η διαβόητη αφαίρεση των οκτώ κατηγοριών από το live show;

Αυτό θα γινόταν υποτίθεται για να γίνει πιο σφιχτή η τελετή, για να νικήσει τον μεγάλο της εχθρό που σύμφωνα με την παραγωγή των Όσκαρ έχει υπάρξει η μεγάλη τους διάρκεια. Τι και αν έλεγαν οι λάτρεις των Όσκαρ πως η διάρκειά τους δεν έχει καμία σημασία αρκεί να είναι καλά; Γιατί να επιταχύνεις και να συμπυκνώσεις τα πολύ ουσιαστικά καλλιτεχνικά επιτεύγματα ανθρώπων που ενισχύουν το δέος όσων αγαπάμε το σινεμά γύρω από τη δημιουργία ταινιών; Γιατί να τους παρουσιάζεις ως υποδεέστερους πλάι στους συναδέλφους τους;

Η πρώτη τέτοια κατηγορία κιόλας, αυτή του Καλύτερου Ήχου που παρουσίασαν ο Jason Momoa και ο Josh Brolin, προέκυψε στο show δίχως εξήγηση. Η παραγωγή θεώρησε δεδομένο πως παρακολουθώντας τους νικητές να παραλαμβάνουν το βραβείο τους χωρίς να τους δούμε πρώτα να περπατούν μέχρι τη σκηνή του Dolby Theater, θα καταλαβαίναμε αυτόματα πως αυτός δεν ήταν ολόκληρος ο νικητήριος λόγος των τεχνικών αλλά ένα μέρος του. Δεν είδαμε τους ανθρώπους να λένε όλα όσα είπαν, αλλά hey, είδαμε τον Momoa να ρεύεται.

Δεν είδαμε επίσης τον Samuel L. Jackson να παίρνει το τιμητικό του Όσκαρ -την ίδια χρονιά μάλιστα που η Ακαδημία επέλεξε να κάνει ένα σύντομο Pulp Fiction reunion για την παρουσίαση του βραβείου Α΄Ανδρικού- γιατί ποιος θα ήθελε άραγε να δει μία τέτοια στιγμή από τον επικερδέστερο σταρ του Χόλιγουντ;

Φανταστικό ήταν επίσης και το γεγονός ότι εν έτει 2022, το σενάριο των Όσκαρ πλαισίωσε το animation ως μία τέχνη που αφορά τα παιδιά. Η Amy Schumer είπε «έχω ένα μικρό παιδί, οπότε είδα το Encanto 190 φορές». Αργότερα η Halle Bailey που θα υποδυθεί σύντομα την Ariel ανέφερε παρουσιάζοντας το βραβείο Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων μαζί με τη Lily James και τη Naomi Scott, αμφότερες πριγκίπισσες της Disney, πως «οι ταινίες κινουμένων σχεδίων αποτελούν μερικές από τις πιο διαμορφωτικές κινηματογραφικές εμπειρίες μας ως παιδιά». «Τόσα πολλά παιδιά βλέπουν αυτές τις ταινίες ξανά και ξανά», συμπλήρωσε η James. «Βλέπω ότι κάποιοι γονείς εκεί έξω ξέρουν ακριβώς για τι πράγμα μιλάμε», είπε κι η Scott.

Όλα αυτά ενώ υποψήφιο ήταν το σπαρακτικό ντοκιμαντέρ Flee και ενώ πιο πριν ο σκηνοθέτης του The Windshield Wiper, Alberto Mielgo, που μόλις είχε κερδίσει το Όσκαρ Καλύτερου Animation Short δήλωνε πως «το animation για ενήλικες είναι γεγονός, συμβαίνει, ας το ονομάσουμε σινεμά».

Είναι κρίμα όταν καλλιτέχνες όπως ο Questlove, η Ariana DeBose, η Jessica Chastain, ο Troy Kotsur και η ομάδα του CODA μίλησαν από καρδιάς, να προσπερνώνται εξαιτίας ενός χαστουκιού, όμως αυτό κάνουν οι αγνά σοκαριστικές στιγμές. Ρουφάνε τα πάντα γύρω τους.

Αυτό όμως που είναι συνήθως οι πιο αξιόπιστες αρετές των Όσκαρ είναι η αυθεντική χαρά των νικητών, η ενέργεια μιας ζωντανής εκπομπής και η ενωτική αγάπη που νιώθουν όλοι για τον κινηματογράφο. Ακόμα και αν ο Will Smith είχε μείνει καρφωμένος στην καρέκλα του, τα φετινά Όσκαρ θα τις είχαν ούτως ή άλλως υποσκάψει.