Πόση ατομική ευθύνη να αντέξουμε πια;

Ως δημότης Αμαρουσίου οφείλεις να βρεις έναν (πρωτόγονο) τρόπο να ζεσταθείς μόνος σου, ως ασθενής με σπασμένο πόδι είσαι υποχρεωμένος να αντέξεις τους πόνους και να δέσεις το τραύμα σου λες και παίζεις σε ταινία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Όλα αυτά και άλλα πολλά βασίζονται σε μία πολύ απλή ιδέα: το δόγμα που κάνει πάντα λόγο για ατομική ευθύνη.

«Έπεσαν μέσα οι μετεωρολόγοι, εμείς πιστέψαμε σε αυτούς, για αυτό ακριβώς κλείσαμε και τα σχολεία» ήταν οι πρώτες λέξεις που χρησιμοποίησε σε χθεσινή τηλεοπτική του συνέντευξη ο Περιφερειάρχης Αττικής, Γιώργος Πατούλης, κάνοντας έξαλλο το πάνελ που τον άκουγε.

Ήταν μία δήλωση που φανερώνει το πώς ακριβώς σκέφτεται αυτήν την περίοδο ο κρατικός μηχανισμός: αφού κλείσαμε τα σχολεία και προστατέψαμε τα παιδιά σας, από εκεί και πέρα είναι δικό σας θέμα να βρείτε έναν τρόπο για να βγάλετε το φίδι από την τρύπα.

Δόγμα Σοκ, Δόγμα Ατομική Ευθύνη

Για τους πολίτες, σε αυτήν την κακοκαιρία τα πάντα πήγαν λάθος. Για την κυβέρνηση, φταίει η Αττική Οδός, φταίει η ΕΜΥ που θα έπρεπε να είχε κάνει ακόμα πιο αυστηρές συστάσεις, φταίμε εμείς, φταίτε εσείς, φταίνε οι άλλοι, φταίει ο Χατζηπετρής, σίγουρα πάντως δε φταίει εκείνη.

Πώς ακριβώς μεταφράζεται το δόγμα της ατομικής ευθύνης; Το είδαμε με τα ίδια μας τα μάτια τις τελευταίες μέρες. Ένα διανομέας βρέθηκε να εκτελεί χρέη τροχονόμου μέσα στον χιονιά, ένας συνάδελφός του (αφού πρώτα έπεσε πέντε φορές κάτω) έκανε έκκληση μέσω TikTok να σταματήσουν να παραγγέλνουν οι πελάτες, μιας και κανένα κράτος δε βάζει φρένο στις εταιρείες για το πότε μπορούν και πότε όχι να κάνουν διανομές. Λείπει το πλαίσιο και -κυρίως- λείπει η πολιτική βούληση.

Διαβάσαμε για έναν γιατρό που περπάτησε 5,5 ώρες μέσα στη χιονοθύελλα για να πάει να κάνει την εφημερία του. Είδαμε οδηγούς να βάζουν πλάτη ο ένας στον άλλο μπας και απεγκλωβίσουν τα αυτοκίνητά τους στην Αττική Οδό. Ακούσαμε ιστορίες για γυναίκες που περπάτησαν πάνω από 10 χλμ. προσπαθώντας να πάνε αλυσίδες στους εγκλωβισμένους συζύγους τους.

Ναι, η κακοκαιρία «Ελπίδα» ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Η εύκολη λύση τώρα είναι να βαφτιστεί η Αττική Οδός, Αρκτική Οδός και να φάει όλη τη «μουτζούρα» της ευθύνης. Δε θα έπρεπε όμως ο κρατικός μηχανισμός να έχει προβλέψει το χάος που ήταν έτοιμο να ξεσπάσει;

Μάλλον, όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα, αφού έτσι ή αλλιώς προχωράμε με την ατομική ευθύνη των πολιτών. Αυτή είναι η πανάκεια για κάθε πρόβλημα και κάθε δυσκολία. Υπάρχει άλλωστε παράδοση αυτοοργάνωσης στην Ελλάδα, γιατί να μην τη χρησιμοποιήσουμε ως κυβέρνηση;

Το κάνουμε δύο χρόνια τώρα με τις καραντίνες και τον κορονοϊό, γιατί να μη συνεχίσουμε λίγο ακόμη; Το είπε άλλωστε και η Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Κατερίνα Παπακώστα: η λύση για όλο αυτό το μπάχαλο ήταν τα πρόστιμα. Αν είχαν μοιράσει αφειδώς κλήσεις οι τροχονόμοι σε όσα αυτοκίνητα δε φορούσαν αλυσίδες κανείς δε θα τολμούσε να χαλάσει την ησυχία, τάξη, και «ασφάλεια» που έχει δημιουργήσει η κυβέρνηση σε αυτό το μικρό βαλκανικό κράτος τους ευρωπαϊκού Νότου.

Έτσι, αφού πριν κάποιος μήνες εξαντλήσαμε ως κράτος το μέτρο της καταστολής (ας μην ξεχνάμε τα όσα φριχτά συνέβησαν στη Νέα Σμύρνη), τώρα ήρθε η ώρα για πρόστιμα παντού. Ή σε πιο απλά λόγια προς τους πολίτες: θα σας ταράξουμε στην ατομική ευθύνη – και όποιος αντέξει.