Πότε πρέπει να γίνεις πατέρας; (καλά, κουβέντα να γίνεται)
Πατρικό φίλτρο δεν υπάρχει. Και κανένα βιολογικό ρολόι δεν μας ξυπνάει ιδρωμένους μέσα στην νύχτα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι σε παίρνει να το αναβάλλεις. Γιατί θα το μετανιώσεις. Όπως ακριβώς και εγώ.
- 21 ΝΟΕ 2011
‘Και τι έγινε που κατάφερα και πήγα ένα 15ήμερο στην Νέα Υόρκη; Που βρέθηκα πρώτο τραπέζι πίστα στο pussy show στην Μπανγκόνγκ, έφαγα ψητό σκορπιό στο Πεκίνο ή είδα να μου χορεύει στριπτιζ μια 18χρονη κόρη πάστορα –με τατού τον Έλβις Πρίσλευ στο δεξί γλουτομέρι- στο Νάσβιλ; Μακάρι να μην είχα ξοδέψει χρόνο και λεφτά σε τίποτα από αυτά. Μακάρι να την είχα κάνει νωρίτερα’.
Αυτή η σκέψη μου περνάει από το μυαλό κάθε βράδυ που οργώνω πάνω κάτω το σαλόνι, προσπαθώντας να κοιμήσω την 14 μηνών κόρη μου. Γιατί καμία εμπειρία, όσο χλιδάτη ή ταξιδιάρικη και αν είναι, δεν συγκρίνεται με το χαμόγελο που σου ρίχνει το παιδί σου μόλις ανοίγει τα μάτια του κάθε πρωί.
Οπότε, κάθησα και το φιλοσόφησα. Εγώ είμαι 34 και η γυναίκα μου ένα χρόνο μικρότερη. Αλλά έχουμε φίλους που έχουν κάνει παιδιά στα 20 τους και γνωστούς που το αποφάσισαν στα 40 τους. Άρα, με παίρνει να σου πω και δυο λόγια παραπάνω. Συγκεκριμένα:
Όσο πιο νωρίς κάνεις παιδί, τόσο καλύτερα. Τόσο όσον αφορά εκείνο, όσο –το κυριότερο- και για σένα. Και δεν μιλάω μόνο για θέμα αντοχών, αυτών που πρέπει να διαθέτεις για να αντέξεις τα ξενύχτια, τους πυρετούς (και την τραυματική εμπειρία του να το βάζεις, πέντε η ώρα το πρωί, κάτω από ένα παγωμένο ντους για να του πέσει η θερμοκρασία, ενώ εκείνο τρέμει σαν να περνάει detox από ηρωίνη), τα πεσίματα και τα λοιπά άγχη. Αυτό είναι το προφανές.
Εκείνο που σου λέω είναι απείρως πιο εγωιστικό. Κάν’ το νωρίς για να ξεμπερδεύεις μια ώρα αρχύτερα. Να το δεις δηλαδή να φτάνει 16-17 χρονών, οπότε και εσύ θα μπορείς να αρχίσεις να βγαίνεις και να ξενυχτάς και πάλι σαν να είσαι φοιτητής. Όπως ακριβώς κάνουν οι δικηγόροι γείτονές μου στον 3ο , στα 45 τους πλέον και με δυο παιδιά στο Πανεπιστήμιο, που περνάνε την καλύτερη φάση της ζωής και της σχέσης τους.
Το ξέρω ότι άλλο περίμενες να ακούσεις. Ότι δηλαδή ο άντρας πρέπει να είναι χορτασμένος από σεξ και από εμπειρίες για να παντρευτεί. Πόσο μάλλον δηλαδή για να κάνει και παιδί. Ότι, στην τελική, δεν υπάρχει λόγος για βιασύνη. Περιμένεις να φτιαχτείς, να στρώσεις την ζωή σου όπως γουστάρεις και μετά παντρεύεσαι, στα 45 σου, μια 25χρονη και είναι όλα μέλι γάλα.
Αυτό ακριβώς δηλαδή που έκανε ο δικός μου πατέρας. Η’ για την ακρίβεια παππούς, αφού έτσι τον αποκαλούσαν όλοι οι φίλοι μου από το δημοτικό όταν μας πήγαινε να παίξουμε μπάλα στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Πίστεψέ με, δεν θέλεις να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου. Αν αργήσεις (που, ναι, βιολογικά σε παίρνει να το κάνεις) δεν θα προλάβεις να το χαρείς. Και εκείνο θα είναι εσαεί ξενερωμένο και εκτός επαφής με εσένα. Λογικό, αφού θα έχετε δυο γενιές διαφορά. Άρα, δεν μιλάμε πλέον για χάσμα, αλλά για βάραθρο.
Ακόμη και αν σε έχω πείσει, αν σου έχω δημιουργήσει την ανάγκη να πας ατάκα και επιτόπου για ‘όργωμα και σπορά’, οφείλεις να έχεις στο βάθος του μυαλού σου και ορισμένες ακόμη προϋποθέσεις. Για να κάνεις παιδί χρειάζεσαι να έχεις στην ζωή σου μια γυναίκα που της αρέσει να φροντίζει εσένα πιο πολύ από ότι της αρέσει να φροντίζει τον εαυτό της, κάποια που να γουστάρει να μένει στο σπίτι πιο πολύ από ότι να γυρίζει στα club, κάποια που δεν κλαίει εύκολα όταν θα βρεθεί να μένει ξάγρυπνη πέντε νύχτες στην σειρά.
Επίσης, το πιο βασικό από όλα, πρέπει να έχεις σε κοντινή απόσταση γιαγιάδες και παππούδες πρόθυμους και ικανούς (από θέμα υγείας) να κάτσουν να ασχοληθούν με τα εγγόνια τους. Να τα κρατήσουν, να τα παίξουν, να τους μαγειρέψουν. Αλλιώς την έκατσες από χέρι.
Τέλος, αν είσαι στο ενοίκιο, φρόντισε να μετακομίσεις σε όσο το δυνατόν πιο κοντινή απόσταση σε καλή παιδική χαρά, με πολλά παιχνίδια και σκιά πάνω από τους πάγκους (ιδανικά σε πολυκατοικία που υπάρχουν και άλλα παιδιά ιδίας ηλικίας). Σου φαίνεται γελοίο τώρα που το ακούς, αλλά θα με θυμηθείς όταν βρεθείς απόγευμα Πέμπτης, να ψάχνεσαι που να το πας για να περάσουν οι τρεις ώρες μέχρι να αρχίσει να χασμουριέται.
