Πού έχεις οδηγήσει τα κορίτσια ρε Adam Driver;
Άσχημος με την πρώτη, γοητευτικός με τη δεύτερη ματιά, ο 30χρονος ηθοποιός βάζει τη τζίφρα του στα περισσότερα γυναικεία mindfucks σήμερα.
- 10 ΑΠΡ 2014
Τα 90s ήταν γεμάτα ξυρισμένα αντρικά πρότυπα, με γωνίες στο πρόσωπο και το ημίμακρο μαλλί του Brad Pitt. Τα κορίτσια έκλαιγαν σε κάθε γωνιά του κόσμου για τον όμορφο γκόμενο-πρίγκιπα-Κεν Κεν που δεν τους καθόταν, μια μέγαιρα τύπου Jolie έκλεβε το κελεπούρι και όλοι σκεπαζόμασταν ήσυχα με το κιλίμι που μπερδεύαμε με κουβέρτα και κοιμόμασταν πνίγοντας την τύρβη μας για την άδικη ζωή.
Τηλεμεταφερόμαστε τώρα στα 2012, όταν και βλέπω το πρώτο επεισόδιο του ‘Girls’, τα τατουάζ της Lena Dunham και έναν τύπο που μου μοιάζει δυστυχώς πολύ ή τουλάχιστον μου μοιάζει δυστυχώς πολύ, αλλά βλέπω τα αυτιά του και ηρεμώ λιγάκι.
Οι μέρες περνούσαν, η ζωή συνεχιζόταν και εγώ είχα ξεχάσει να μοιραστώ την ομοιότητα με φίλες και γνωστές. Ώσπου, μια φίλη με αιφνιδίασε μετά από μια άβολη 3λεπτη παύση. “Ρε συ, ξέρεις με ποιον μοιάζεις;”. Ήξερα. “Ε, του φέρνω λίγο, αλλά ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΤΟΥ;”.
Κι εκεί που περίμενα να χλευάσουμε με μια φωνή τον τύπο που δεν βλέπεται και έχει και μεγάλα αυτιά, η φίλη μου ανέτρεψε τα λίγα που ήξερα ως τότε για τη ζωή. “Ναι, αλλά ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ;”, μου απάντησε. Της εξήγησα ότι δεν είναι σωστό να απαντάς μια ερώτηση με ερώτηση και μετά της είπα “εντάξει, όντως, δεν είναι και τόσο κακός”.
(καλύτερα να μασάς)
Δεν μίλησα σε κανέναν γι’ αυτό. Ντράπηκα.
(Προσπάθησε να σβήσεις απ’ το μυαλό σου την εικόνα να πειράζω τα αυτιά μου μπροστά στον καθρέφτη).
Στην ανάλυση μας πάλι. Το hype του Adam Driver μεγαλώνει χρόνο με το χρόνο, η τρίτη σεζόν του ‘Girls’ ήταν πάνω του, ενώ εν τω μεταξύ τον είδαμε στο αριστούργημα ‘Frances Ha’ ξυρισμένο και με καπελάκια με γείσο και στο ‘Inside Llewyn Davis’ που έκανε κάτι ειδικά ηχητικά εφέ στο ‘Please Mr. Kennedy’ δίπλα στον Justin Timberlake και τον Oscar Isaac. Στο δεύτερο είναι που κλάψαμε από τα γέλια.
Τέλος πάντων, ο Adam δεν έχει ομορφύνει με τα χρόνια, αλλά αυτό δεν εμπόδισε καμία φαν του (απ’ αυτές που γνωρίζω τουλάχιστον) να ψαρώσει με το ρουά ματ που έχει κάνει στο μυαλό της.
Δες τι έγραψε η έγκριτη συνάδελφος Εύη Χουρσανίδη στο Cosmo.gr, εμφανώς προβληματισμένη για το τι της συμβαίνει κάθε φορά που τον βλέπει:
“(…) Είναι ο πρώτος; θα μου πεις. Όχι. Αφού είπαμε, υπάρχει ολόκληρη κατηγορία ‘ugly hot’. Για παράδειγμα, ο Vincent Cassel, ο Billy Bob Thornton. O Benicio Del Toro, o Javier Bardem, o Adrien Brody και -ναι λοιπόν- ο Adam Driver. Οι ομορφάσχημοι. Οι άνδρες εκείνοι που έχουν άσχημα, σκληρά, δυσανάλογα χαρακτηριστικά, αλλά αποπνέουν μια δική τους ιδιαίτερη γοητεία”.
Πρώτον, άμα Εύη μου συμπεριλαμβάνετε εσείς τα κορίτσια και τον Billy Bob Thornton στους άσχημους, να το κλείσουμε το μαγαζί. Δεύτερον, το point σου είναι ξεκάθαρο και σωστό. Τρίτον, παρ’ όλ’ αυτά, ο Driver δεν είναι περίπτωση Bardem ή Cassel. Είναι πολύ πιο νέος, άρα καταργεί το ‘ελαφρυντικό’ της γοητείας λόγω μέσης ηλικίας, και είναι και αρκετά πιο άσχημος.
Ε και; Αυτός είναι που οδηγεί τις φιλοhipster κορασίδες στην τρέλα. Κι εμείς το ευχαριστιόμαστε. Καλά, δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ το ευχαριστιέμαι σίγουρα.
Όχι επειδή μοιάζουμε (απ’ τη μία, έχω κανονικά αυτιά, απ’ την άλλη έχω περάσει μηδέν ώρες σε γυμναστήρια), αλλά επειδή άθελά του, ο Adam Driver είναι για μας τους όχι στερεοτυπικά ωραίους, ήτοι για τους περισσότερους κανονικούς ανθρώπους, ό,τι ήταν ο Αντρέας για τους κεντροαριστερούς το ’81. Η σημαία. Ο σωτήρας. Ο οδηγός.
Με έναν τρόπο που δεν μπορεί ακόμα να αποτυπωθεί στο χαρτί, ο 30χρονος απ’ το San Diego έχει καταφέρει να προβληματίσει τα κορίτσια ακριβώς επειδή μοιάζει να παίζει, αλλά τελικά δεν παίζει στο γήπεδό τους. Αν κάποιος έχει αυτό το ‘κάτι’ για το οποίο μιλάνε εδώ και αιώνες οι γυναίκες, αυτός είναι ο Driver.
Για να τα λέμε όλα βέβαια, όλο το hype και η αποδοχή του ομορφάσχημου δεν έγινε ένα πρωί στη λαϊκή αγορά που βγήκε για να ψωνίσει φασολάκια. Στην αμερικάνικη τηλεόραση παίζει ο άνθρωπος και σε ταινίες που έχουν διανομή παντού. Ήδη το ’14, θα τον δούμε σε τρεις.
Το ίδιο βέβαια ισχύει και για κάθε μορφονιό του Χόλιγουντ. Στερεοτυπικά όμορφους, στερεοτυπικά άσχημους, από το ίδιο τσουκάλι τους γνωρίσαμε.
Και για να τα λέμε όλα όλα, μήτε η Χουρσανίδη μήτε οι φίλες-γνωστές μου είναι τα πιο συνηθισμένα κορίτσια ή αυτό που θα λέγαμε ο μέσος όρος. Μακάρι να βγουν να με διαψεύσουν, αλλά αμφιβάλλω αν η Έλενα Παπαβασιλείου ή η Δήμητρα Αλεξανδράκη θα έριχναν μισό βλέμμα αν περνούσε ο Adam Driver από δίπλα τους. Κι ας τον ξέρει όλο το σύμπαν.
Για να πούμε και τίποτα σοβαρό, η πέραση που έχουν γοητευτικοί, αλλά μάλλον άσχημοι τύποι σαν τον Adam Driver, είναι στη βάση της κάτι ξαλαφρωτικό. Τα στερεότυπα γκρεμίζονται ή έστω περνούν στο περιθώριο, το στιλ και η γοητεία έχουν τον πρώτο λόγο και όλα μοιάζουν ένα τσικ λιγότερο επιφανειακά.
Όπως σοφά έχει πει κι ο Θοδωρής Δημητρόπουλος σε νεκρό χρόνο, “έλα μωρέ, 15 χρονών είμαστε για να κολλάμε στην εξωτερική εμφάνιση”;
Αυτό.