Τα ανδρικά τατουάζ που θέλει μια γυναίκα να βλέπει πάνω σου

Ο πιο σίγουρος τρόπος να «ανάψεις» τα αίματα σε μία παρέα είναι να ρίξεις στο τραπέζι, το θέμα των τατουάζ. Με μαθηματική ακρίβεια, σε λιγότερο από δέκα λεπτά, στο πάνελ αναμένεται διαπληκτισμός. Μη σου πω τσακωμός. Κατά πάσα πιθανότητα, έντονος. Τα στρατόπεδα των υπέρ και των κατά θα συσταθούν σε χρόνο dt, αναγκάζοντας ακόμα και τον πιο αδιάφορο, να πάρει θέση επί του θέματος. Και μάλιστα, να βγάλει τέτοιο δογματισμό που φτάνεις σε σημείο να αμφιβάλλεις: «Τώρα αυτός, όντως δεν είχε θέμα με τα τατουάζ;»

Τα τατουάζ δεν είναι ένα ακόμη φαινόμενο που εμφανίζεται ως εναλλακτικό, καταλήγει να γίνει μόδα (σε ορισμένες περιπτώσεις, κακή) και «σκάει» σαν μία ακόμη μετοχή φούσκα του Χρηματιστηρίου Αθηνών.

Γιατί η αίγλη των τατουάζ, μπορεί με τα χρόνια να ξεθώριασε, ωστόσο δεν χάθηκε. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των χιλιάδων κακόγουστων σχημάτων να τη ρίξουν στον πάτο και να την αφανίσουν, άντεξε. Τόσο στο χρόνο όσο και στο γούστο. Πέρασε όλα τα στάδια. Εναλλακτικό, ποπ, trendy, καγκούρικο (πόσο άσχημη λέξη βρε παιδιά). Και αν θεωρήσουμε ότι τώρα βρισκόμαστε στο τέλος όλης αυτής της διαδρομής κατά τη διάρκεια της οποίας η όλη φιλοσοφία κέρδισε πολλούς και έχασε ακόμη περισσότερους, τότε μπορούμε να πούμε ότι σήμερα, το τατουάζ έμεινε με όλους εκείνους που είναι πραγματικοί φίλοι του.

Εκείνους δηλαδή που το «χτυπάνε» γιατί θέλουν πράγματι να θυμούνται κάτι ή γιατί πράγματι, τους φτιάχνει την αισθητική.

Από αυτούς για τους οποίους ισχύουν τα παραπάνω, βγάλε τις γυναίκες (προφανώς όχι επειδή τα παρακάτω δεν ισχύουν και γι αυτές) και κράτα τους άντρες. Ε, αυτοί είναι οι άντρες που μας αρέσει να βλέπουμε με τατουάζ. Συγκεκριμένα, μας αρέσουν πολύ.

Και επειδή είναι ωραίο να μιλάμε με παραδείγματα, ας καλωσορίσουμε τον πρώτο «καλεσμένο» μας.

Γεια σου, Robert. Σε παρακαλώ, δείξε μας το τατουάζ σου λίγο καλύτερα.

Ευχαριστώ και τώρα ας μιλήσουμε γι αυτό.

Το τατουάζ του Robert Downey Jr λοιπόν, χωρίς να έχω διαβάσει (επίτηδες) το παραμικρό γι αυτό, μου δίνει την εντύπωση ότι αυτός ο άνθρωπος έχει μία κάποια ιδιαίτερη σχέση με την Ινδία. Πήγε και του άρεσε; Είναι όνειρο ζωής να βρεθεί εκεί; Πιστεύει στον πολιτισμό, τη θρησκεία, την κουλτούρα της; Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία.

Εκείνο που εμείς οι γυναίκες εντοπίζουμε σε αυτό το τατουάζ είναι τα εξής δύο πολύ σημαντικά στοιχεία: Δεν το έκανε για να το κάνει (ή τουλάχιστον κατάφερε να το καμουφλάρει άψογα). Και, είναι καλαίσθητο. Δύο στα δύο.

Ωπ, Justin, τι νέα;

Ο Justin Timberlake είναι το ιδανικό παράδειγμα για ορισμένα dos και donts σε τατουάζ. Στο στέρνο, φερ’ειπείν, μπορούσε να κάνει κάτι άλλο από το να γράψεις με υπερμεγέθη γράμματα την χρονολογία γέννησής του. Ή και τίποτα. Στο μπράτσο όμως, έχει επιλέξει να κουβαλάει μαζί του μία απόδειξη(;) της θρησκείας του. Γενικά, δεν γνωρίζω εάν είναι θρήσκος ή όχι. Ωστόσο, το γεγονός ότι αποφάσισε να το κάνει, είναι καθαρή επιλογή. Θα το προτιμούσαμε λίγο πιο μικρό, αλλά εντάξει, «περναέι».

Στην παρέα μας και ο David

Εδώ δεν έχω να πω πολλά. Είναι γνωστή η απόφαση του David Beckham να «χτυπήσει» τα ονόματα των παιδιών του στο σώμα του. Μάλιστα, είναι από τους πρώτους της σόουμπιζ που το έκανε. Μετά, το παραδέχομαι έγινε μόδα. Αλλά ακόμη και ως μόδα, είναι συγκινητική. Και τραβηχτική. Σε αντίθεση με την αντίστοιχη απόφαση κάποιου να κάνει τατουάζ το όνομα της κοπέλας-γυναίκας του. Που την λες και αποκρουστική.

Dwayne, την κουβέντα σου είχαμε

Ο Dwayne Johnson είναι το καλύτερο παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτομαι την περίπτωση του maori. Το οποίο πάνω στον συγκεκριμένο είναι εξαιρετικά ελκυστικό. Έχει πετύχει μέγεθος ώμος με σχήμα. Γι αυτό.

Επίσης, να τονίσω κάπου εδώ ότι γενικότερα η τρέλα του maori μας βρίσκει σύμφωνες. Έχει κάτι ψυχεδελικό.

Johnny, περπάτα μου λίγο να δω κάτι

Ο Johnny Depp, μας επαναφέρει στην κατηγορία «τατουάζ με θέμα». Έχει πετύχει να μας εξάψει τη φαντασία σε φάση «Τι θέλει να πει ο ποιητής» χωρίς να μας ξενερώσει σε φάση «Τι βλακεία χτύπησε αυτός για να τη δούμε;»

Ναι, Mark και εσύ το έχεις αυτό

Ο Mark Wahlberg είναι φαν του εαυτού του. Όσο υπερφίαλο και αν διαβάζεται αυτό, έχει τη γοητεία του. Μάλλον θα φταίει που ώρες ώρες μας τραβάνε τα παρτάκια, τι να πω.

Μα, θα ξεχνούσα τον Brad;

Και επιστρέφω στο κομμάτι της ατάκας. Από ταινία, από φιλόσοφο, από ρόλο, δικό σου,  δεν ξέρω και δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Το θέμα είναι ότι έλκει το μάτι -διακριτικά- plus ότι σου δίνει ένα ακόμα θέμα συζήτησης στο πρώτο ραντεβού. Ναι, σπάει τον πάγο καλύτερα και από την Sharon Stone -το παράκανα.

Last but not Least

Τον κύριο, δεν τον ξέρω. Τον πέτυχα κατά το γκουγκλάρισμα και αποφάσισα να τον συμπεριλάβω στα παραδείγματά μου ως τον πρώτο άνθρωπο που πηγαίνει το τατουάζ σταυρός. Τελικά, σε τέτοιες περιπτώσεις, όσο πιο διακριτικό, τόσο πιο καλό.

Σαν επίλογο, θέλω να σου υπενθυμίσω το εξής: Όταν κάνεις κάτι που γουστάρεις, δεν κινδυνεύεις σε καμία περίπτωση να γίνεις γραφικός.