Τα ρομαντικά ακάουντ είναι σαν τις κατσαρίδες

Ο @freddos λέει ότι είμαστε το site των ρομαντικών ψυχών. Γιατί όχι λέμε εμείς; Αλλά υπάρχουν άνθρωποι στο Twitter που βάζουν κάτω τον Cummings. Που ακούνε Shakespeare και κοιτάνε αδιάφορα τον τοίχο. Που απαγγέλουν Emily Dickinson όταν θέλουν να γελάσουν. Που θα έκαναν τον Edgar Allan Poe να κοκκινίζει από ντροπή για αυτά που έχει γράψει.

Τα ρομαντικά account του Twitter είναι άτρωτα σαν τις κατσαρίδες. Ό,τι και να κάνεις θα είναι πάντα εκεί. Χάνονται για λίγο μόνο στη λήθη και μετά ξαναχτυπούν. Με 140 χαρακτήρες που κάνουν και τις πέτρες να λυγίσουν. Το ρομαντικό ακάουντ δεν έχει ανάγκη από φατρίες, υποστηρικτές και σκονάκια. Το πραγματικό ρομαντικό ακάουντ είναι εκεί για να αντικαταστήσει τους ποιητές και να κερδίσει εφήμερη δόξα με στιχάκια και βέρσες βουτηγμένα στο μέλι.

Ποιοι είναι όμως αυτοί οι άνθρωποι και τι θέλουν από εμάς; Γιατί να γίνει ένα ρομαντικό account; Γιατί να ξυπνάς σε δακρύβρεχτες χαραυγές και να κοιμάσαι σε νοσταλγικές πανσελήνους; Τι είναι αυτό που τους έσπρωξε στο να διαλύουν τον εγκέφαλό μας καθημερινά με στίχους που κάνουν κάθε υγιή να αναγουλιάσει;

Η αλήθεια είναι ότι το ρομαντικό account θα γίνει γρήγορα γνωστό. Και αν είναι ο μόνος σκοπός οι followers το δέχομαι απόλυτα. Θες ρε παιδί μου να σε ακολουθούν πολλοί. Να παίρνεις πολλά like και Rts. Μαζί σου. Το ρομαντικό account νικάει τους εξυπνάκηδες, νικάει τους πολιτικάντηδες, νικάει τους ποδοσφαιρόφιλους. Τους νικάει βασικά όλους εκτός από τους πολύ αστείους.

Αν όμως πεις σε κάποιον με ρομαντικό account ότι το έχει φτιάξει για να μαζέψει κόσμο, το πρώτο που θα σου πει είναι ότι είσαι βλάκας. Και ξέρεις κάτι; Το πιστεύω. Ότι αυτοί οι άνθρωποι ζουν για να κάνουν την ψυχή να σπάει, αναπνέουν με σκέψεις που θα κάνουν τον ευαίσθητο να δακρύσει, ξυπνάνε και κοιμούνται με σκέψεις κοινές και καθημερινές αλλά που έχουν τη δύναμη να μιλούν κατευθείαν στην καρδιά και το μυαλό.

Μη φοβάσαι. Δεν είναι κακό να συγκινηθείς ή να δακρύσεις με ένα tweet. Δεν είναι βασικά κακό να ακολουθήσεις και κάποιο τέτοιο account. Από πέτρα είσαι;

Τα περισσότερα ρομαντικά accounts τα βρίσκεις από νορμάλ accounts. Εγώ τα περισσότερα τα βρήκα από την Στέλλα που ακολουθώ καιρό και φροντίζει να κάνει RT σε κάθε μελιστάλαχτο ευφυολόγημα. Ας δούμε όμως λίγο ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που έχουν τέτοια accounts. Τι μουσική ακούνε; Τι τρώνε το πρωί; Είναι όλοι single; Είναι όλοι βαθύτατα πληγωμένοι; Σε τι ποτό πνίγουν τα δάκρυά τους διάολε; Τα ρομαντικά ακάουντς έχουν πολλές φορές κοινά χαρακτηριστικά. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν και διαφορές.

Υπάρχουν οι αυθεντικοί ρομαντικοί. Αυτούς τους πάω λίγο περισσότερο. Αυτοί που βγάζουν τα τσιτάτα από το μυαλό τους. Που δεν είναι ακριβώς τσιτάτα αυτά που λένε. Είναι λόγια αγνής αγάπης βγαλμένα από τη ζωή. Από χαρές, από λύπες, από μεγάλες στιγμές

Οι καλύτεροι είναι οι βαθιά ερωτικοί. Αυτοί που βουτούν στα βάθη της καρδιάς και προκαλούν σε εκείνους που πάσχουν τον θαυμασμό και στους υπόλοιπους ένα σφίξιμο στο στομάχι. Τσαλαβουτούν στα νερά της καρδιάς καθενός και την κάνουν ό,τι θέλουν.

Από την άλλη είναι και οι πικραμένοι. Πολύ μεγάλη κατηγορία αυτή. Πικραμένες καρδιές που ανώνυμα ή μη βρίσκουν παρηγοριά σε άλλους ανώνυμους φίλους στο Twitter. Κάθε RT είναι λύτρωση, κάθε like παρηγοριά. Μαθηματικά βέβαιο δε ότι παρατάνε το account με το που γνωρίσουν τον επόμενο. Και ύστερα το ξαναπιάνουν μόλις πληγωθούν ξανά.

Οι στοχαστές είναι μια κλασική σχολή. Δεν γράφουν μόνο ρομαντικά. Αλλά αυτά είναι που τους ανέδειξαν, αυτά είναι που τους έκαναν γνωστούς. Με αυτά κερδίζουν τον κόσμο ξανά και ξανά.

Και υπάρχουν και οι Κοέλιο αυτής της ζωής. Που πατώντας το post tweet θεωρούν ότι έχουν αλλάξει τον κόσμο. Ότι έχουν καταπολεμήσει τη φτώχεια, την πείνα και τα πυρηνικά μαζί, μόνο με 140 χαρακτήρες. Αυτοί που αυτάρεσκα περιμένουν την αγάπη του κόσμου να τους δώσει ώθηση για ακόμα περισσότερα tweets.

Για το τέλος άφησα εκείνους που είναι ρεαλιστές. Που θεωρούν ότι τα αξιώματα που βγάζουν είναι μαθήματα ζωής για όλους. Μαθήματα για να τα ακολουθούμε πιστά και να πράττουμε αναλόγως. Εκείνοι έκαναν τα λάθη για να μην τα ξανακάνουμε εμείς ποτέ ξανά. Και είναι εδώ για να μας δείξουν το φως.

Στεκόμαστε στο πλευρό των ρομαντικών ακάουντ. Και θα τα στηρίζουμε μέχρι να στερέψουν από μέλι, μέχρι να βρουν τον έρωτα και να μην γράφουν πια για αυτόν. Το πώς θα αντιμετωπίσει ο καθένας το κάθε ρομαντικό tweet δείχνει άλλωστε και το ποιος είναι.

Γι’ αυτό την επόμενη φορά που θα βρεθείς απέναντι σε ένα ρομαντικό tweet, αναρωτήσου αν θες να είσαι α) αυτός που γελά σαν δεκάχρονο, β) αυτός που το διαβάζει, συμφωνεί ή διαφωνεί και συνεχίζει τη ζωή του ή γ) αυτός που θα δακρύσει και θα κάνει RT.