Τι έμαθε στον άντρα το 2011 (εν μέσω κρίσης)

Ο Σωκράτης έλεγε ότι ο άνθρωπος μαθαίνει με το πέρασμα του χρόνου. Αυτό που δεν μας είπε είναι ότι πολλά από αυτά που μαθαίνει στο πέρασμα των χρόνων μπορεί να ανατρέπουν τις προηγούμενες θεωρίες ζωής, τις συνήθειες και τον τρόπο σκέψης του. Το 2011 ήταν από αυτά τα έτη. Που μας έμαθαν και μας ανέτρεψαν πολλά.

Όχι απαραίτητα σε σοβαρό αλλά και σε χαλαρό, καθημερινό, απλοϊκό επίπεδο. Γιατί σε μια χρονιά που η κρίση έπαιξε τον καθοριστικότερο ρόλο στη ζωή όλων μας, οι προεκτάσεις της κυρίως είναι εκείνες που σημάδεψαν τις επιλογές, τις απαιτήσεις και τις παρεκτροπές από τις συνήθειές μας.

Το 2011 λοιπόν, φίλε άνδρα, έμαθες:

Πώς είναι να κατεβαίνεις στο δρόμο. Ακόμα και για χαβαλέ.

Οι περισσότεροι από εμάς δεν είχαν κατέβει σε διαδήλωση μετά από κάτι γραφικές πορείες το 1997, τότε που τα σχολεία είχαν κλείσει για περίπου 2 μήνες από τους μαθητές που αντιτάσσονταν στο νομοσχέδιο Αρσένη. Το 2011 όμως κατέβηκαν πολλοί στο δρόμο. Για να μουτζώσουν, για να καταλάβουν, για να γίνουν ένα με το σύνολο. Να δηλώσουν ότι δεν νιώθουν υπαίτιοι ενός προβλήματος του οποίου έχουν βρεθεί να είναι μέρος. Ακόμη κι αν κατέβηκαν στο δρόμο μόνο μία φορά, έτσι για πλάκα, έμαθαν ότι υπάρχει και ο δρόμος. Αυτή η αρχαϊκή για πολλούς, αποτελεσματική για άλλους μέθοδος διεκδίκησης και πολιτικής.

Να είσαι ψυλλιασμένος. Σε όλα.

Οι θεωρίες συνωμοσίας έχουν γεννηθεί πολλά χρόνια πριν παρέα με τον μυστικισμό, τους σπιούνους, τους χαφιέδες, τους κρυψίνους, τους μασώνους και το υπόλοιπο συρφετό. Ο Έλληνας είναι από τη φύση του ψυλλιασμένος. Απλά το 2011, πολλές από τις υποψίες του βγήκαν στη φόρα. Και πολλές από αυτές δικαιώθηκαν. Καχυποψία για το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου μετά το σκάνδαλο με τις κασέτες. Καχυποψία στην πολιτική για το δημοψήφισμα Παπανδρέου και τα παιχνίδια κερδοσκοπίας πίσω από κάθε κίνηση μέλους της κυβέρνησης που ανεβοκατέβαζαν την ισχύ του ευρώ. Καχυποψία στους δρόμους με βίντεο προβοκάτσιας να φτάνουν στα Δελτία Ειδήσεων και τον κόσμο να αμφισβητεί την ΕΛ.ΑΣ. Καχυποψία σε μια πόλη στην οποία κάποτε μπορούσες να περπατάς χωρίς φόβο και τώρα δεν την πλησιάζεις.

Ότι δεν μπορείς να ξοδεύεις πια όπως παλιά

Εκείνο το σακκάκι που είδες στα Massimo Dutti και είπες να αγοράσεις; Εκείνο το ταξιδάκι που τόσο καιρό λέτε να πάτε στο Λονδίνο; Εκείνα τα Paul Smith που τσέκαρες online και σκέφτηκες να τα σκάσεις; Μάλλον θα πρέπει να τα ξεχάσεις. Ή τουλάχιστον να τα περιορίσεις. Γιατί παλιότερα, κουτσά στραβά σε έπαιρνε να κάνεις τις υπερβολές σου. Είτε από το χαρτζιλίκι των δικών σου, είτε από ένα παραπανίσιο πενηντάρικο που σου έδινε η γιαγιά σου είτε από αυτά που βγάζεις δουλεύοντας δεύτερη δουλειά. Στην εποχή που όλοι στενεύονται οικονομικά και οι δύο δουλειές έγιναν μία αν όχι καμία, αυτό το κάτι παραπάνω μοιάζει πολύ μακρινό.

Πως μπορείς να περάσεις και στο σπίτι σου καλά

Η οικονομική στενότητα ανάγκασε πολύ κόσο να μείνει σπίτι. Και να γκρινιάξει για αυτό. Αλλά του έμαθε και πώς να εκτιμάει αυτόν τον χρόνο στο σπίτι και πώς να τον αξιοποιεί. Είτε λιώνει απεριόριστα στον καναπέ βλέποντας σε ένα βράδυ την πρώτη σεζόν του Homeland, είτε περνάει στη δεύτερη  (και πιο καμένη) φάση του Game of Thrones διαβάζοντας και τα πέντε βιβλία, είτε μαζεύει τους φίλους του για να παίξουν μέχρι πρωίας Παλέρμο ανάμεσα σε ρουφιάνους και δολοφόνους, είτε απλά περνάει υπέροχα κάνοντας έρωτα στην κοπέλα του. Επιστροφή στο σπίτι.

Να επιχειρείς

Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έμαθαν τι σημαίνει απόλυση. Περισσότεροι ακόμα περίμεναν καρτερικά τους μισθούς να εμφανιστούν στην τράπεζα επί σειρά μηνών για να καταλάβουν στο τέλος ότι δεν πρόκειται να πάρουν ποτέ τα λεφτά τους. Οι πλέον άτολμοι έκατσαν στον καναπέ να βλέπουν ειδήσεις περιμένοντας τη σωτηρία εξ ουρανού. Οι πλέον τολμηροί αποφάσισαν εν μέσω κρίσης να επιχειρήσουν. Να δανειστούν τα τελευταία λεφτά που βρίσκονται στις τράπεζες και να στήσουν επιχειρήσεις. Χωρίς τις σπατάλες του παρελθόντος. Χωρίς απεριόριστες απαιτήσεις. Απλά και συνετά. Και απ’ ότι φαίνεται αυτοί θα είναι και οι κερδισμένοι του 2012.

Ότι η φύση είναι ισχυρότερη από εσένα. Και πάντα θα είναι.

Οι θλιβερές εικόνες από το τσουνάμι της 11ης Μαρτίου στην Ιαπωνία, αλλά και από τους δεκάδες τυφώνες στην Αμερικανική ήπειρο, μαρτυρούν για άλλη μια φορά ότι κανένας άνθρωπος δεν είναι αρκετά δυνατός για να τα βάλει με τη φύση. Ότι κανένα φαινόμενο του θερμοκηπίου, καμία βιομηχανία και καμία πλαστική σακούλα δεν μπορεί να επηρεάσει τη φύση όσο ο ίδιος της ο εαυτός. Η βιομηχανία και η απάτη της οικολογίας για άλλη μια χρονιά σε δύσκολη θέση. Σε αυτή του ανίκανου μπροστά στην παντοδυναμία της φύσης.

Ότι ο μόνος που μπορεί να σε σώσει είναι ο ίδιος σου ο εαυτός

Η χώρα φέρεται ότι θα σωθεί από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο,την Ευρωπαϊκή Ένωση και κάθε άλλο καλό Σαμαρείτη. Δηλαδή εσένα. Σε μια χρονιά που ο Έλληνας καλείται να ξεπεράσει την προδοσία του κράτους πληρώσει τα σπασμένα χωρίς να μπορεί να περιμένει τίποτα από την πολιτεία σαν παροχή και ανταμοιβή, συνειδητοποιείς το εξής. Ότι είσαι μόνος σου. Και ότι κόντρα σε όσα συμβαίνουν και παρά τα όσα χαράτσια σου επιβάλλουν, οφείλεις με τις δικές σου δυνάμεις, τη δική σου εργατικότητα και το δικό σου μυαλό να πορευτείς. Αν τουλάχιστον θες να είσαι σε εκείνους που θα επιβιώσουν.